Nikt nie chciałby popełnić samobójstwa i jeszcze większość ludzi, którzy to robią, kieruje się przekonaniem, że nie ma innego akceptowalnego rozwiązania. To ostatnia istniejąca opcja, ostatnia próba ucieczki od bolesnego życia. Prawdopodobnie makabryczna gra płetwala błękitnego wprawi Cię w zakłopotanie, ale lepiej nie zapominać o jednej rzeczy: obecnie wielu młodych ludzi i nastolatków pływa po oceanach samotność smutku i bezbronności. To ludzie, którzy potrzebują pomocy.
Maylen miała 13 lat i mieszkała w małym miasteczku w Kolumbii. Jego życie było pozornie normalne, niewiele różniące się od życia każdego nastolatka w jego wieku. Kilka dni przed popełnieniem samobójstwa przez powieszenie się na pasku dziewczynka zapytała matkę, czy istnieją błękitne wieloryby . Istnieją, ale musi ich zostać niewielu. Obecnie grozi im wyginięcie – odpowiedziała pani Villamizar, nie mogąc sobie wyobrazić, co miała na myśli jej córka.
Jednym z głównych zadań okresu dojrzewania jest próba osiągnięcia tożsamości, niekoniecznie wiedzy o tym, kim jesteśmy, ale raczej wyjaśnienia tego, kim możemy się stać
-Anonimowy-
Maylen nie jest jedyną osobą, która zaszła tak daleko. Około 130 młodych ludzi na całym świecie przeszło 50 poniżających testów tej gry. Gra, w której wygrywa się ostatnim ruchem, polegającym na odebraniu sobie życia (jeśli się tego nie zrobi). i to jest kolejne przestępstwo zasady ostrzegają, że poprzez adres IP użytkownika osoby trzecie mogą wyśledzić jego przyjaciół i rodzinę oraz ich zabić).
Wielu powie, że świat sieci społecznościowych, forów i wielu innych grup zbudowany na niematerialnej sieci nowych technologii ma niezliczone negatywne konsekwencje. Jednak d za tym wszystkim możemy zastanowić się tylko nad jednym faktem: czy w to wierzymy, czy nie, świat jest pełen błękitnych wielorybów. Wspaniałe i jednocześnie bezbronne istoty żyjące w atawistycznych wszechświatach, które być może nieświadomie lub nie zaniedbujemy: samotność, strach, niepewność, uczucie rozmawiania ze ścianami...
Czas dokonać wyboru. Na przeciwległym biegunie różowy wieloryb wspaniała inicjatywa zrodzona w reakcji na tę grę, która odbiera życie dziesiątkom młodych ludzi.
Płetwal błękitny próbuje uciec od bolesnego życia
Ciekawie nazwa tej gry ma niewiele wspólnego ze wspaniałym zwierzęciem, do którego się odnosi. Błękitne wieloryby to największe zwierzęta na świecie, imponujący pływacy, potrafiący podróżować po oceanie z dużą prędkością. Należą także do najgłośniejszych zwierząt na świecie, potrafią wydawać dźwięki i pomrukiwania, które można usłyszeć w promieniu ponad 1500 kilometrów. Są prawdopodobnie jednymi z najbardziej fascynujących stworzeń w świecie przyrody.
Nasze błękitne wieloryby tych, którzy pływają po asfaltowych podłogach i w świecie sieć społecznościowa zamiast tego są cichymi stworzeniami, które pozostają prawie niezauważone. Charakteryzują się dużą wrażliwością psychologiczną i brakiem stałych wskaźników odniesienia. W obliczu powtarzającego się pytania, jak młody człowiek w wieku 12, 13 czy 18 lat może posunąć się tak daleko, aby grać w grę, która prowadzi go do upokarzających i bolesnych działań, należy wziąć pod uwagę pewne aspekty, które mogą pomóc lepiej zrozumieć to zjawisko.
Dlaczego młody człowiek decyduje się na udział w tej grze?
Błękitny wieloryb pozwala młodym ludziom i dzieciom odnaleźć własną osobowość w świecie, w którym czują się niewidzialni gdzie często nie czują się komfortowo, gdzie nie czują się z niczym utożsamiani. Każde samookaleczenie, każda niepokojąca próba pokonana jest osiągniętym celem, demonstracją odwagi w obliczu bólu, strachu, niezdecydowania... Wszystkie są sukcesami, które należy publikować z dumą, próbując uzyskać psychologiczne wzmocnienie i większą motywację. Ten niezbędny do kontynuacji.
Naraz pomysł rozpoczęcia gry tego typu sprawia, że czują się częścią projektu, z którego wynika zaangażowanie. Nie należy zapominać, że okres dojrzewania to okres badań, w którym m.in młody którzy nie mają stałego grona przyjaciół czy rodziny stanowiącej więź i punkt odniesienia, muszą starać się w jakikolwiek sposób bronić przed samotnością ( często wybierając najmniej odpowiednie).
Błękitny Wieloryb przedstawia tym dzieciom mnóstwo okrutnych przygód. Wyzwania, z którymi w ich oczach próbując odzyskać poczucie własnej wartości, nieświadomy tego, że skończyło się to na sadystycznych i okrutnych kaprysach ludzi stojących za tobą.
Wieloryby
Czas się obudzić i zdać sobie sprawę z czegoś: wokół nas płynie więcej niż jeden płetwal błękitny . Naszym zadaniem nie jest ich straszyć, nie złościć się na nich za to, kim są, ponieważ tak się czują lub dlatego, że jest zaintrygowana tą grą. Bo karząc, osądzając lub naśmiewając się z nich, płetwal błękitny odsunie się od nas. Naszym zadaniem jest przeprowadzić je ostrożnie i inteligentny aby z naszą pomocą zamieniły się w różowe wieloryby.
Dorastanie jest fazą odrodzenia, w której człowiek nabywa wyższe i pełniejsze cechy.
-G. Stanley Hall –
Jak wyjaśnia WHO, co roku około 4% populacji cierpi na depresję, a ponad 800 000 osób decyduje się na samobójstwo. Dla nich jest to jedyna możliwość zaprzestania cierpienia. Dużą część tej części populacji stanowią młodzi ludzie w wieku od 13 do 25 lat. Co więcej, około 16 milionów ludzi, szczególnie wśród nastolatków, dopuszcza się samookaleczeń.
Należy dokonać przeglądu naszych metod wychowawczych i dydaktycznych potrzebujemy więcej zasobów i niewątpliwie więcej inicjatyw takich jak inicjatywa Różowego Wieloryba nastawiony na budowanie postawy
Zapobieganie i nadzór
Z drugiej strony, w takich przypadkach praca rodzin staje się fundamentalna i muszą pamiętać o tych prostych wskazówkach:
-Rodzice muszą wykazać się pełną dostępnością emocjonalną, słuchając swoich dzieci.
-Obecny kryzys gospodarczy pozbawia członków wielu rodzin niezbędnego czasu, który mogą poświęcić swoim dzieciom. Jednakże ta niewielka ilość czasu, jaką dla nich dysponujesz, musi mieć charakter jakościowy; czas na budowanie odpowiedniego współudziału i bliskości z najmłodszymi.
-Dzieciom należy zaoferować możliwości i zasoby, aby mogły budować znaczące relacje z rówieśnikami, unikając jednocześnie izolacji.
-Musimy pamiętać, jak ważne jest nadawanie wartości naszym dzieciom i dawanie im pozytywnych przykładów dzięki czemu rosną poczucie własnej wartości mocny.
- Wreszcie konieczne jest rozpoznawanie i reagowanie na zmiany nastroju lub postawy naszych nastolatków. Naraz regularnie sprawdzaj, co udostępniają w sieciach społecznościowych jest to klucz do uniknięcia sytuacji takich jak ta, która rozprzestrzenia się dzisiaj niedaleko nas.
