Miłość dziecięca i miłość dojrzała: od potrzeby do uznania

Każdy z nas w taki czy inny sposób spotkał się (lub musi stawić czoła) droga dojrzewania emocjonalnego, która prowadzi nas od miłości dziecięcej do miłości dojrzałej . Jest to konieczna zmiana, będąca efektem rosnącej samoświadomości i odpowiedzialności.

Jednak tę zdolność psychologiczną wcale nie jest łatwo nabyć i jest wielu ludzi, którzy pozostają zepchnięci do wymiaru potrzeb i pułapki przywiązania.

W swoim słynnym dziele Sztuka kochania nauczył nas między innymi, że nie ma nic bardziej szkodliwego niż kochać bez umiejętności kochania i bez zrozumienia podstaw tej niezwykłej sztuki. Dlatego tak wielu ludzi zapuszcza się w świat tkactwa więzi, które bolą i powodują ból które wymagają czasu, aby się zagoić.

Ci, których porusza dziecięca miłość, zwykle nie rozumieją przyczyn swoich sentymentalnych rozczarowań. Nawiązanie zdrowej, dojrzałej i świadomej więzi wymagana jest duża odpowiedzialność osobista . Ci, którzy postrzegają miłość jako potrzebę i strategię naprawiania własnych niedociągnięć, zrzucają winę na innych, ponieważ nikt nie wie, jak ich kochać tak, jak na to zasługują.

Jakie są różnice między miłością dziecięcą a miłością dojrzałą?

Chociaż miłość jest uczuciem uniwersalnym w rzeczywistości wymiar ten nie jest w zasięgu każdego . Dlaczego to mówimy? Ponieważ mówimy o jednej z najpotężniejszych i najpiękniejszych rzeczywistości, jakich można doświadczyć, a jej niewłaściwe użycie może spowodować poważne szkody.

Ponadto w dalszym ciągu utrzymują się przestarzałe i błędne koncepcje w tym zakresie, które w XXI wieku przyczyniają się do utrzymania przy życiu ideału romantyczna miłość .

Jest wielu ludzi, którzy cierpią z powodu sentymentalnych rozczarowań, ponieważ jeszcze nie zrozumieli, że aby kochać inną osobę, trzeba najpierw pokochać siebie. Wymaga to pokory, odwagi i mądrości. Mózg ze swojej strony niemal natychmiast wciąga nas w dryf neurochemiczny, w którym dominuje w nas przyciąganie pasja i żarliwym pragnieniem bycia z drugim.

Nie zawsze jest czas, aby uświadomić sobie zasady dobrej miłości . Ten, który nie boli, to taki, w którym żadne z was nie staje się ofiarą ani emocjonalnym katem. Zobaczmy w kolejnych wierszach główne różnice między miłością dziecięcą a miłością dojrzałą.

Dziecięca miłość to uczucie, które wypływa z potrzeby

Ci, którzy doświadczają miłości w dziecinny sposób, nie mogą być kochani tak, jak by tego chcieli . Czuje niezadowolenie i rozczarowanie ciągłymi rozczarowaniami, bo nikt nie jest w stanie go zrozumieć i nadrobić jego braków.

Ta sama mantra zawsze rozbrzmiewa w jego umyśle: nikt nie kocha mnie tak, jak chciałbym być kochany, ale nigdy nie przestaje myśleć, że prawdopodobnie też nie kocha siebie tak, jak powinien. Miłość dziecięca i miłość dojrzała różnią się w jednym kluczowym aspekcie: ta pierwsza wynika z potrzeby być kochanym i akceptowanym przez partnera, aby znaleźć swoje własne miejsce na świecie.

L’ poczucie własnej wartości a samoświadomość w tym przypadku jest karmiona zewnętrznym wzmocnieniem; kiedy tego brakuje, brakuje wszystkiego. Osoba ta darzy partnera nieproporcjonalnym szacunkiem i jest gotowa zrobić dla niego wszystko.

Nie ma żadnych ograniczeń i zasad, wszystko jest dane w zamian za nic. Jest to miłość rozpaczliwa, która nie pozostawia drugiej osobie wolnej, gdyż pragnie go całego dla siebie i wszystkiego od niego oczekuje. Emocjonalna ślepota, która prowadzi do życia dla partnera i dla niego .

Jak zaborcze dzieci, które potrafią eksplodować w przypływie zazdrość którzy wpadają w złość, bo boją się, że nie będą wystarczająco kochani lub że prędzej czy później zostaną zdradzeni.

Z drugiej strony warto to podkreślić miłość dziecięca jest wyprowadzeniem idei miłości romantycznej . Oboje szukają swojej drugiej połówki niczym bajkowa postać, która przybywa, by ich wybawić ze wszystkich kłopotów. Pomysł, który niesie ze sobą ryzyko rozczarowania, błędów i głębokiego bólu.

Dojrzała miłość: pragnienie, które zaczyna się od samorealizacji

Przejście od miłości dziecięcej do miłości dojrzałej jest możliwe po osobistej podróży . To zmiana, której wszyscy musimy dokonać, aby zdobyć większą wiedzę na ten temat.

Przejście prowadzące od poczucia pustki do pełni. Od poczucia braku do satysfakcji. Ponieważ ci, którzy kochają dojrzale, nie muszą znajdować miłości, aby czuć się usatysfakcjonowani; czuje się już spełniony.

Nie szuka też i nie pragnie czegoś takiego jak ci, którzy doświadczają dziecięcej miłości. Dojrzały człowiek już to ma i oferuje sobie: uznanie, bezpieczeństwo, poczucie własnej wartości. Kiedy więc nawiązuje związek emocjonalny, robi to z pragnienia, a nigdy z konieczności.

Ponieważ jego celem w przygodzie miłosnej jest znajdź kogoś, z kim możesz dzielić podróż jak dwoje wolnych i spełnionych ludzi, którzy wybierają się nawzajem, aby zbudować projekt oparty na szczęściu i współudział .

Jak przejść od miłości dziecięcej do miłości dojrzałej?

Nikt nie przechodzi z jednego do drugiego automatycznie lub na podstawie starszeństwa. The dojrzałość emocjonalna nie zdobywa się go wiekiem ani liczbą nagromadzonych romantycznych rozczarowań . Co więcej, są tacy, którzy przechodzą od rozczarowania do rozczarowania, nawet nie zdając sobie sprawy, że ich sposób kochania opiera się na niedojrzałości.

Ale jak w takim razie osiągnąć świadomą i satysfakcjonującą dojrzałą miłość? Poniżej znajduje się kilka interesujących aspektów, o których warto pomyśleć:

Pielęgnuj w sobie te cechy, których oczekujesz od idealnego partnera. Jeśli chcesz być kochany, zacznij kochać siebie. Jeśli chciałbyś mieć wokół siebie zabawną, inteligentną, troskliwą i pewną siebie osobę, zostań taką osobą. Przestań potrzebować kogokolwiek i przemień się we wszystko, czego chcesz.

Bądź ludźmi, których chciałbyś mieć u swego boku .

Wzmocnij swoją samoocenę. Jak trafnie stwierdził Fromm, miłość dziecięca powtarza się: kocham, bo oni mnie kochają. Dojrzała miłość stwierdza: kochają mnie, bo umiem kochać, kochają mnie, bo ja kocham siebie.

Właśnie w tym tkwi sekret: miłość do siebie, poczucie własnej wartości, przestanienie bać się samotności. Filary, na których opierają się zdrowe relacje. Trwałe więzi emocjonalne, które czynią miłość ścieżką rozwoju i odkryć odkładając na bok potrzeby, lęki i pustkę, aby stworzyć schronienie, w którym nie ma miejsca na ból.