Dlaczego na ogół nie doceniamy samotności? Dlaczego większość ludzi zawsze woli przebywać w towarzystwie? Wielu unika za wszelką cenę być sam dlatego szukają wszelkich rozwiązań, aby być z innymi ludźmi. Oni się boją być sam milczeć wobec siebie i mieć wielką potrzebę bycia z kimś, aby nie stawić czoła ciężarowi samotności.
Zamiast tego możemy wiele się nauczyć z samotności, ona nas uczy i prowadzi do jej przezwyciężenia. Nauczenie się bycia samemu może zaprowadzić nas dalej niż jakakolwiek inna firma, musimy tylko wiedzieć, jak na to spojrzeć.
Najbardziej gorzka twarz samotność to uczucie, które sprawia, że czujemy się niekochani i niedoceniani. Narzucona i niewybrana samotność nie jest jedną z najprzyjemniejszych okoliczności, jakich możemy doświadczyć, ale może nam bardzo pomóc w rozwoju.
Jeśli czujesz się samotny, nie zawsze musisz szukać towarzystwa innych ludzi. Czasami pomocne może być znalezienie sposobów na czerpanie przyjemności z tej sytuacji.
Być samemu i słuchać jednego głosu, głosu dialogu ze sobą
Samotność istnieje maszyna do dłutowania naszego ducha. Możemy zatem użyć go jako narzędzia wzmacniającego nasz rozwój osobisty. Bycie samemu oznacza słuchanie tylko własnego głosu, tego wewnętrznego dialogu, który przez większość czasu sprawia, że czujemy się niekomfortowo i który staramy się wyciszyć hałasem i towarzystwem. Robimy to odkąd zaczęliśmy być świadomi. To, co nas naprawdę przeraża, to nie samotność, ale to, co mamy sobie do powiedzenia.
Jeśli czujesz się samotny, dzieje się tak dlatego, że nie masz dobrego towarzystwa. Nie zapominaj, że samotność jest imperium świadomości.
Samotność jest dla ducha tym, czym jest dieta to dla ciała. Jeśli prawdą jest, że jest cichy jak światło, jest także jednym z najpotężniejszych agentów. Bycie samotnym jest nieodłączną częścią bycia człowiekiem i jest mu niezbędne. Każdy z nas przychodzi na świat sam i w takim samym go opuszcza.
Zatem w samotności odnajdujemy tylko to, co nosimy w środku. Chwile, w których możemy być sami, są zatem najkorzystniejsze dla wzajemnego poznania się. Najlepszym lekarstwem na to jest umiejętność wzajemnego słuchania się strach być samemu.
Powinieneś znaleźć w samotności ciepło przyjaciela, który zaoferuje ci towarzystwo, którego potrzebujesz.
Pierwszym warunkiem rozpoczęcia zdrowego dialogu wewnętrznego jest rozwinięcie umiejętności rozumienia i doceniania siebie. Słuchanie, akceptowanie i rozpoznawanie tego, co mamy sobie do powiedzenia otwiera drzwi do przyjaznego miejsca, w którym możemy czuć się chronieni.
Samotność jest i zawsze była głównym i nieuniknionym doświadczeniem każdego człowieka. Najsilniejszy człowiek na świecie to ten, który najbardziej jest samotny.
-Tom Wolfe-
Jeśli czujesz się samotny, pamiętaj, że samotność nigdy nas nie opuszcza
Samotność nigdy nas nie opuszcza. W tym pełnym sarkazmu zdaniu kryje się prawda, która może stać się bardzo niewygodna. Każdy chociaż raz słyszeliśmy opuszczony . Widzieliśmy, że jesteśmy zmuszeni przyjąć bolesną i głęboką niezależność. Ta sama niezależność, która gdy wszystko inne nas opuszcza, przyjmuje nas do swego schronienia.
Nigdy nie spotkamy nikogo, kto dotrzyma nam tyle towarzystwa, co samotność. Bo jeśli wybierzemy ją swobodnie, możemy jej użyć do zarządzania i porządkowania tego, co myślimy i czujemy.
Wierzymy, że bycie dorosłym oznacza bycie niezależnym i niepotrzebnym nikomu. Niemniej jednak czasami to wyszukiwanie niezależność kończy się to dla nas krzywdą. Z tego powodu wszyscy w pewnym momencie życia czujemy, że umieramy z samotności.
Dlatego ważne jest, aby o tym pamiętać kiedy chwile, w których czujemy się samotni, bezbronni i opuszczeni, są tymi, w których najbardziej potrzebujemy być sami ze sobą. To momenty, w których musimy się mocno przytulić, aż poczujemy, że jesteśmy tam ze sobą. Jest to niewątpliwie jedna z największych ironii życia.
Łatwo jest żyć zgodnie z opiniami świata. W samotności łatwo też żyć w zgodzie ze sobą. Ale wielkim człowiekiem jest ten, kto wśród ludzi utrzymuje swą niezależność od samotności z doskonałym spokojem.
-Emerson-
