Wiele razy I Pierwszy pozostają niezauważone ponieważ nie są one zbyt oczywiste. Co więcej, niedoświadczonemu może się wydawać, że niepokój nie ma z tym nic wspólnego. Neuronauka odkryła jednak, że niektóre objawy stanowią sygnał alarmowy, który ostrzega nas o pojawieniu się lęku.
Gdy lęk się zakorzeni, mogą zwyciężyć uczucia niepewności, strachu i pewnego rodzaju wewnętrznej otchłani. Objawy fizyczne, psychiczne, poznawcze i emocjonalne zbiegają się. Jest to złożony stan, z którego nie można się łatwo uwolnić.
Podobnie jak w przypadku innych problemów, im szybciej je rozpoznasz, tym szybciej będziesz mógł interweniować i tym większe będą Twoje szanse na jego pokonanie. Z tego powodu ważne jest, aby zwrócić uwagę Pierwszy .
Zagrożenia dla naszej samooceny lub wizerunku często powodują znacznie większy niepokój niż zagrożenia dla naszego bezpieczeństwa.
-Zygmunt Freud-
Pierwsze objawy niepokoju
1. Zimne stopy
Temperatura naszych stóp może być wskaźnikiem naszego nastroju. Jednym z pierwszych objawów lęku mogą być zimne stopy w nawracającej formie i bez obszaru fizjologicznego, który po powierzchownej analizie to wyjaśnia. Dlaczego uważamy ten czynnik za objaw stanu lękowego?
Kiedy człowiek czuje się zagrożony, przepływ krwi koncentruje się w narządach klatki piersiowej następnie w kierunku serca i układu trawiennego. To jest mechanizm obronny cielesny. Kiedy tak się dzieje, kończyny, zwłaszcza stopy, otrzymują mniej krwi. W rezultacie temperatura w tym obszarze spada.
2. Ciągłe ziewanie
Kolejnym z pierwszych objawów lęku jest częstsze niż zwykle ziewanie, jak wykazało badanie przeprowadzone na Uniwersytecie w Bournemouth (Wielka Brytania). Według tego badania Osoby z wysokim poziomem niepokoju, strachu lub paniki częściej ziewają.
Badanie wykazało, że istnieje bezpośredni związek pomiędzy liczbą ziewnięć a produkcją ziewnięć kortyzol hormon stresu. Im częściej ziewasz, tym wyższy jest poziom kortyzolu we krwi. Dzieje się tak dlatego, że hormon ten podnosi temperaturę ciała. Ziewanie natomiast częściowo przyczynia się do jego obniżenia.
3. Ząb psychiczny
Porozmawiajmy o ząb mentalny do opisania stanu, w którym trudno jest się skoncentrować. Przejawia się jako poczucie nierzeczywistości. Ci, którzy na to cierpią, mają trudności z połączeniem się z teraźniejszością jak również formułowanie myśli lub pomysłu.
Ten stan mgły mentalnej nazywany jest także mgłą fibro i może być jednym z pierwszych objawów lęku. W umyśle możemy mieć tak wiele pomysłów, że nad tymi myślami tworzy się rodzaj zasłony co utrudnia koncentrację.
4. Powtarzające się koszmary
Każdemu się to zdarzyło koszmary . Zjawisko to związane ze snem może mieć związek z sytuacjami z życia codziennego. Być może byliśmy pod wielkim wrażeniem i nie możemy otrząsnąć się z szoku. Jeśli jednak epizody te będą się powtarzać, mogą być oznaką ukrytego niepokoju.
Sny, zwłaszcza koszmary, mogą być wyrazem naszych własnych podświadomy . Być może odnoszą się do sytuacji, których nie jesteśmy świadomi, a które jednak krążą wokół naszego życia. Koszmary mogą zatem być oznaką początkowego stanu niepokoju.
5. Metaliczny posmak w ustach
Wróćmy do badań przeprowadzonych na Uniwersytecie w Bristolu (Wielka Brytania) dotyczących lęku. Stwierdzono, że osoby niespokojne mają tendencję do bardziej wyostrzonego odczuwania smaków słonych i gorzkich. Ustalono zatem, że jednym z pierwszych objawów lęku jest irytujący metaliczny posmak w ustach.
Dzieje się tak, ponieważ lęk jest potencjalnie silną emocją, która u niektórych osób stymuluje namnażanie się bakterii w jamie ustnej. To z kolei powoduje krwawienie dziąseł chociaż może być bardzo łagodny i niezauważalny gołym okiem. Zatem metaliczny posmak, którego możemy doświadczyć, pochodzi z krwawiących dziąseł.
Lęk, podobnie jak inne schorzenia psychiczne, przekłada się na zachowania, które z biegiem czasu stają się Nie zdając sobie z tego sprawy, przejmujemy te zachowania i zaczynamy je powtarzać. Innymi słowy, uczymy się je mieć niespokojne zachowanie i czynimy to naszym. Kiedy tak się dzieje, wyrwanie się z tego błędnego koła jest naprawdę wymagającym wyzwaniem.
Z tego powodu Bardzo ważne jest utrzymywanie postawy samoanalizy. Rozpoznawaj zmiany, nowe objawy i dolegliwości, niezależnie od tego, jak małe mogą być. Jeśli uda nam się zidentyfikować lęk na wczesnym etapie, łatwiej będzie nam sobie z nim poradzić.
