O czym powiedzieć Mechaniczna Pomarańcza co nie zostało jeszcze powiedziane? A co ze Stanleyem Kubrickiem? Moglibyśmy godzinami rozmawiać o filmie
Stanley Kubrick wprowadził ten film na duży ekran w 1971 roku, choć w wielu krajach można go było zobaczyć dopiero kilka lat później; Mechaniczna Pomarańcza doznał cenzury i
Opiera się na powieści o tym samym tytule autorstwa angielskiego autora Anthony'ego Burgessa uważany za jeden z najważniejszych gatunków dystopijnych w Wielkiej Brytanii. Biorąc jednak pod uwagę trudność opracowania pełnej analizy, skupimy się wyłącznie na wersji filmowej, gdyż jest ona najbardziej znana i wykazuje istotne różnice w stosunku do książki.
Nie ma co do tego wątpliwości Mechaniczna Pomarańcza to arcydzieło kina. Kubricka wyprodukował film, w którym pozostawił swój osobisty ślad. Mechaniczna Pomarańcza jest doskonale przemyślany i zmierzony. Fascynuje i wciąga od samego początku.
Szczególne znaczenie ma także język, jakim posługuje się żargon bohaterów, łączący słowa z innych języków, zwłaszcza rosyjskiego; nadsat . Muzyka odgrywa zasadniczą rolę, nie zapominajmy o Śpiewam w deszczu
Odkrycie Alexa
Bohaterem jest Alex, młody człowiek, który uwielbia Beethovena, kocha przemoc i nie zna moralności . Mechaniczna Pomarańcza przyjmuje nas dystopijna przyszłość, w której Alex i jego Drughi (z rosyjskiego przyjaciele ) doświadczają przyjemności ćwicząc a przemoc
Alex to młody człowiek, kierujący się instynktem, niezdolny do myślenia o konsekwencjach swoich aktów odróżniania dobra od zła.
Alex źle traktuje wszystkich, nawet swojego Drughi, który zdradzi go w jednej ze swoich zbrodni. Dlatego Alex staje się młodym mordercą i w konsekwencji zostaje aresztowany . Tam straci swoje imię i nabędzie nową tożsamość więźnia, stając się więźniem nr. 655321. W więzieniu Alex czuje pewien pociąg do Biblia ale jego interpretacja jest bardzo odległa od konwencjonalnej; w najbardziej brutalnych scenach identyfikuje się jako Rzymianin uczestniczący w biczowaniu Chrystusa.
Na podstawie Twoich zainteresowań Biblia więzienny ksiądz zaczyna darzyć go pewnym uczuciem i postrzega Alexa jako młodego mężczyznę, któremu należy pomóc ; jednak Alex gardzi proboszczem, nawet jeśli nigdy tego nie okazuje. Wyznaje mu, że słyszał o eksperymentalnym lekarstwie zwanym Ludovico, które pozwoliło mu szybko opuścić więzienie. Mówi mu, że chciałby spróbować, aby w ten sposób stać się dobrym człowiekiem.
Film stawia nas twarzą w twarz z prawdziwą naturą zło : Czy Alex jest z natury zły? Czy jest zły z powodu okoliczności?
Państwo w swojej walce o wykorzenienie przemocy opracowało eksperymentalne lekarstwo, które zamienia zło w dobro; w ten sposób nie tylko udaje im się obniżyć wskaźniki przemocy, ale także sprawić, że większa część społeczeństwa będzie produktywna
Wolność w
Rząd uważa, że więzienie nie jest miejscem reintegracji, lecz raczej zachęca do wzrostu niegodziwości i przemocy. Kuracja Ludovico obiecuje zmienić tych młodych ludzi, przekształcając ich aspołeczne zachowania w odpowiednie i społecznie akceptowane. To lekarstwo jest zgodny z warunkowanie klasyczne w najczystszym stylu pawłowskim . Alex poddaje się leczeniu i pomyślnie je przechodzi, udowadniając, że jest dobrym człowiekiem.
Wszystko to prowadzi nas do zastanowienia się, czy Alex utracił wolność jego wolną wolę. Nie wybiera dobra, został uwarunkowany przez lekarstwo do tego stopnia, że nie jest w stanie się bronić robić to, na co naprawdę ma ochotę. Nie jest w stanie dotknąć kobiety, odpowiedzieć na zniewagę lub uniknąć sytuacji upokarzającej, ale nie z własnej woli, ale w wyniku leczenia.
Mechaniczna Pomarańcza bada przemoc i jej naturę . Ale kto jest najbardziej brutalny? Czy to nie jest przemoc ze strony państwa? Pamiętamy, że więźniowie są pozbawieni wolności jakiejkolwiek tożsamości i poddawani przemocy. Lekarstwo Ludovico całkowicie unieważnia Alexa, przekształcając go w marionetkę państwa, które wykorzystuje go wyłącznie do własnej promocji i interesów. Ukryta i społecznie akceptowana przemoc, która przenosi nas z powrotem do Michela Foucaulta i jego twórczości Nadzoruj i karz czy nawet Machiavellego.
Alexowi udaje się wydostać z więzienia z miejsca, które pozbawiło go wolności; jednak jest mniej wolny niż wcześniej . Wszystko to wydaje się paradoksem Mechaniczna Pomarańcza :
Państwo ma tak wielką władzę, że może zastosować przemoc wobec jednostki, zamieniając ją w marionetkę i wykorzystując do własnych celów reklama . Alex nie wydaje się już czarnym charakterem tej historii, jest teraz ofiarą. Czy możemy go jeszcze zdefiniować jako człowieka, skoro nie jest już w stanie decydować? Jego zachowanie nie znało moralności, ale co z królem opieki Ludovico? Film otwiera drzwi do tak wielu refleksji, że nie da się ich streścić w artykule.
Mechaniczna Pomarańcza to bez wątpienia jedno z największych dzieł kina. Wizualnie wspaniały, agresywny, refleksyjny i hipnotyczny . Jego piętno jest tak silne, że na niektórych z nas wywarło taki sam wpływ, jak sposób, w jaki Ludovico potraktował Alexa, do tego stopnia, że za każdym razem, gdy słuchamy utworu Beethovena, bardzo trudno jest nam nie myśleć o scenie z Mechaniczna Pomarańcza .
Czego pragnie Bóg? Bóg chce dobra lub
– Mechaniczna Pomarańcza –
