Dzięki wkładowi Piageta i Wygotskiego znamy dziś rozwój dziecka z szerokiej perspektywy. Niemniej jednak, historycznie ich teorie były klasyfikowane jako przeciwstawne, ale czy rzeczywiście tak jest?
Przede wszystkim należy podkreślić, że Piaget i Wygotski rozwijali swoje teorie oddzielnie, gdyż należeli do różnych epok i krajów. Mimo to warto zauważyć, że doszli do podobnych wniosków dotyczących rozwój .
W kolejnych wierszach omawiamy kluczowe punkty ich teorii . Pozwoli nam to wykryć powiązania lub duże różnice między nimi. Zagłębmy się głębiej.
Ogólna koncepcja rozwoju Piageta i Wygotskiego
Już na pierwszy rzut oka warto to zauważyć Piaget i Wygotskij dystansują się od propozycji natywistycznych i empirycznych naginać zdobywanie wiedzy. paradygmat konstruktywistyczny .
Warto zauważyć, że obaj wychodzą z tej samej ogólnej koncepcji, na której się opierają konstruktywizm i interakcjonizm . Według obu autorów zmiany wywołane rozwojem mają głównie charakter jakościowy i obejmują złożone czynniki o charakterze interaktywnym i dialektycznym.
Następnie jednostka jest definiowana jako aktywny podmiot, który działa centralnie, tworząc własną wersję rzeczywistość .
Pierwszy odwołują się do odrębnych czynników jako głównego źródła wiedzy . Piaget wywodzi to z indywidualnego działania Wygotskiego w interakcji z kontekstem społecznym.
Piaget mówi o rozwoju koniecznym i powszechnym. Innymi słowy, rozwój jest wynikiem wewnętrznych reorganizacji jednostki na podstawie jej własnych obiektywnych manipulacji, które nie wymagają pomocy źródeł zewnętrznych.
Per Wygotskij invece rozwój jest przypadkowy i kontekstualizowany . Polega na internalizacji środków i zasobów poznawczo-kulturowych zdobytych poprzez interakcję z człowiekiem kontekst społeczny .
Różnica między rozwojem naturalnym a rozwojem kulturowym
Istotnym aspektem jest to Lew Wygotski rozróżnia rozwój naturalny i rozwój kulturowy . Tego kontrastu nie ma ani nawet nie odrzucono w teorii Piageta.
Ta różnica między obydwoma autorami ukazuje zupełnie odmienne podejście do znaczenia kultury w rozwoju. Wygotski podkreśla dualistyczny charakter swojego podejścia co obejmuje przeciwstawne koncepcje, takie jak wzrost biologiczny (dojrzałość) i rozwój kulturowy (uczenie się).
Przeciwnie Perspektywa Piageta jest taka z wielu zatem podmiot jest jednoczącym odniesieniem tego kontrastu (społecznego kontra biologicznego).
Jednostka analiz i kierunku rozwoju
Z tego, co dotychczas powiedziano, mogłoby się wydawać, że Piaget zignorował społeczne aspekty rozwój ale to nie tak. Inaczej niż Wygotski interpretuje lub rozważa czynnik społeczny.
Dla Piageta jednostką analizy jest jednostka, a czynnik społeczny reprezentuje tylko jedną zmienną w rozwoju. Odwrotnie Osoba Wygotskiego . Poszczególne aspekty reprezentują zatem zmienne obecne w kontekście społecznym.
Teorie Pageta Pageta i Wygotskiego: rozstrzygające
Jednostka analizy jest punktem odniesienia teorii i naturalnie nie ma ustalonej pozycji. To jakby obserwować figurę geometryczną pod różnymi kątami. Cylinder może wyglądać jak kwadrat z jednej strony i okrąg z drugiej, ale nadal jest cylindrem.
Główna różnica między obydwoma autorami wyłania się jednak w proponowanym kierunku rozwoju. Dla Piageta rozwój zmierza w kierunku większej decentralizacji i socjalizacji . Oznacza to, że jednostka zaczyna od wnętrza w kierunku społecznej koncepcji rzeczywistości.
Proces opisany przez Wygotskiego jest odwrócony: wiedza leży poza jednostką . Poprzez mechanizmy internalizacji przekształcają one aspekt społeczno-kulturowy w element indywidualny.
