Pułapki ego ograniczają nasze szczęście ; dzieje się tak dlatego, że istota naszego istnienia żyje w ciągłym stanie niezadowolenia i dlatego paraliżuje nas ciągłymi prośbami, obawami i podstępami; prowadzi nas do niezdrowego uzależnienia, które wpycha nas do naszej strefy komfortu, gdzie nic złego nie może się wydarzyć. Musimy zatem umieć nie wpaść pułapki ego przekształcić go, aby stał się tym niezwykłym elementem psychologicznym, który ożywia wolność.
Kiedy mówimy o tym wymiarze psychologicznym, często gubimy się w jego definicjach. Zygmunt Freud zdefiniował ego jako jednostkę zmuszoną niemal codziennie do radzenia sobie z impulsami i standardami społecznymi. Strukturę tę można również modelować w oparciu o rozum i odnaleźć własną stabilność poprzez pracę nad sobą. Teraz, jeśli zamiast tego skupimy się na podejściach filozofii Wschodu lub tych zdefiniowanych przez wymiar duchowy (takich jak tok myślenia zdefiniowany przez kanadyjskiego pisarza i mówcę Echarta Tolle), sytuacja nieco się zmieni.
W tym przypadku rzeczywiście Ego jest chorą wersją samorealizacji przyciąganą przez magnes, jakim jest egoizm. To jest właśnie ta wewnętrzna siła, którą musimy nauczyć się kontrolować, edukować i przekierowywać.
Niezależnie od tego, który z dwóch kierunków myślenia rozważymy, czy będzie to podejście Freuda, czy to nakreślone przez filozofie Wschodu, istnieje wspólny wątek, a mianowicie potrzeba wychowania ego do modyfikowania swoich instynktów i przełamać tę niezdrową zbroję, która ją zakrywa, aby uczynić ją jaśniejszą, bardziej użyteczną i dostrojoną do naszej rozwój osobisty .
Zatem znajomość pułapek ego jest z pewnością punktem wyjścia do zrozumienia dynamiki, która go dotyczy. Zobaczmy, czym one są.
Własne ego może stać się przeszkodą w naszej pracy. Jeśli zaczniemy wierzyć, że jesteśmy wielcy, to właśnie ta wiara oznacza śmierć naszej kreatywności.
-Marina Abramovic-
Pułapki ego
Kluczem do dobrego samopoczucia jest to, co sprzyja samorealizacji i autentycznemu odczuwaniu szczęście leży w równowadze. Według niektórych, aby to osiągnąć trzeba postawić swoje ego na dietę.
Musimy zrobić z ego to, co robimy z naszą dietą. Często wpadamy w pułapkę niezdrowej diety, w której tłuszcze nasycone powodują stany zapalne i wzdęcia. Daleko od poczucia sytości, wzrasta nerwowy głód.
To samo dzieje się z ego z niepokojem wywołanym pochwałą, uznaniem, aprobatą lub możliwością podtrzymania fałszywej samooceny, która zawsze jest głodna. To ona kończy się deflacją przy najmniejszym zagrożeniu. Musimy budować mięśnie, musimy ćwiczyć nasze wartości psychologiczne pokora determinacja i elastyczność psychologiczna.ÈDlatego istotne jest zidentyfikowanie pułapek ego, które tak często powracają u wielu z nas.
1. Chcę zawsze mieć rację
Niektórzy ludzie po prostu tacy są i nie obchodzi ich, czy zostanie im przedstawiona nielakierowana prawda. W każdych okolicznościach, momencie i stanie twierdzą, że zawsze mają rację. Z tego powodu i aby zawsze przechylić szalę na swoją korzyść, nie wahają się przyjmować najróżniejszych (i szkodliwych) strategii.
Ego w takich okolicznościach i pomimo ekscesów nikomu nie pomaga. To pułapka, którą nie każdy potrafi rozpoznać i ograniczyć.
2. Dlaczego inni nie zachowują się tak, jak bym chciał i oczekiwał?
W pewnym sensie wszyscy odczuwaliśmy to uczucie: rozpaczy, gdy widzimy, że ludzie, których szanujemy, nie zachowują się lub nie robią tego, czego byśmy się spodziewali. Prawo Jedną z pułapek ego jest przekonanie, że osoby należące do naszego kręgu uczuć zawsze zachowują się dokładnie tak, jak byśmy chcieli ale także źródło cierpienia.
Idealnym rozwiązaniem w takich przypadkach jest unikanie samouwarunkowania poprzez nakładanie ograniczeń na siebie i pozwalanie innym robić to samo. Bo szanowanie, a nawet nadawanie pewnej wartości temu, że inni postępują zgodnie z własnymi zasadami i pragnieniami, to także akt szacunku i rozwoju osobistego.
3. Poczucie ciągłej niekompletności
Gdybym miał większy dom, byłbym szczęśliwy. Gdybym zarabiał trochę więcej, mógłbym kupić ten nowy mebel tej konkretnej marki. Gdybym miał partner kochając mnie i traktując mnie jak królową, moje życie byłoby idealne.
Myśląc o tym uważnie brak jest aktywną częścią naszego społeczeństwa. Nigdy nie czujemy się spełnieni i usatysfakcjonowani. Zawsze czegoś nam brakuje, zawsze podkreślamy ten szczegół, który gdybyśmy tylko mieli, dałby nam ogromne szczęście. Kiedy jednak uda nam się zdobyć to, czego nam brakowało, satysfakcja z osiągnięcia tego szybko opada i pokładamy nadzieję w czymś innym, w innym wymiarze, w innej osobie.
4. Konieczność uzyskania zgody
Wszyscy potrzebujemy czuć się akceptowani. Przecież poruszamy się przez scenariusze społeczne, w których współistnienie zawsze jest to bardziej płynne i pełne znaczenia, jeśli akceptujemy się nawzajem. Zatem – jak powiedzieliśmy na początku – kluczem jest równowaga. Poczucie akceptacji jest w porządku, ale obsesja na punkcie posiadania aprobaty innych osób wcale nie jest zdrowa i zakłada łańcuchy na nadgarstki naszej wolności i osobistego spełnienia.
Czasami ego, które potrzebuje akceptacji, musi zostać poddane diecie; musi schudnąć na tyle, aby móc podejmować decyzje bez pytania kogokolwiek o pozwolenie.
Egoizm jest źródłem wszelkich nieszczęść.
-Thomas Carlyle-
5. Czuję się gorszy (lub lepszy) od innych
Pułapki ego nie objawiają się jedynie poprzez nadużycia poprzez egotyzm tych, którzy zawsze chcą więcej niż ci, którzy uważają, że są lepsi od innych lub mają więcej potrzeb niż inni. Nawet przeszkody uniemożliwiające rozwój osobisty są częścią tej grupy uczuć, do której się odnoszą brak .
Poczucie bycia gorszym od innych i postrzeganie naszych wysiłków jako daremnych, podczas gdy reszta świata jest od nas lepsza niemal we wszystkim, również powoduje cierpienie. A to dlatego, że w ogóle istnieją anorektyczne ego; sprawiają, że nasz umysł jest chory, ograniczają nas i przekształcają w wyblakłe cienie.
Dlatego nie zaszkodzi pamiętać, że integralność osoby zakłada ego zdolne do samoobrony bez wpadnięcia w pułapkę nadmiaru. Mówimy o poczuciu własnej wartości skupionym na silnym „ja”, które potrafi się cenić, ale jednocześnie szanuje innych.
Pułapki ego to zasadzki, w wyniku których często tracimy część naszej godności i poczucia własnej wartości. Ego to ten mały człowieczek, który żyje w nas i który lubi nas zatruwać bezużytecznymi prośbami i ciągłym hałasem generowanym przez Chcę tego. Tęsknię za tym. Nie mogę tego znieść. Nienawidzę tego innego.
Nauczmy się wyciszać ten irytujący głos, a krok po kroku poznamy jego strategie, aby wyprostować dynamikę naszego ego i skierować je na naszą korzyść. Ego nigdy nie powinno być przeszkodą; powinien być pokornym, mądrym i skupionym sojusznikiem, który pomaga nam wzrastać każdego dnia.
