Każdy z nas choć raz próbował wymazać z pamięci nieprzyjemne wspomnienie, traumatyczne przeżycie, nieprzyjemne słowo... Jednak jak dobrze wiemy Dla mózgu zapominanie jest trudniejsze niż zapamiętywanie . To tak, jakby ten fascynujący organ szeptał do nas: pamiętajcie o tym, bo wspomnienia są esencją waszych przeżyć.
Choć ten aspekt może wydawać się zniechęcający, należy podkreślić, że we wszechświecie neuronauki wszystko ma swój cel. Pamięć buduje to, kim jesteśmy. Gdybyśmy mogli dowolnie wymazać cały rozdział naszego życia, przestaliśmy być tym, kim jesteśmy. Bo przecież każdy z nas składa się ze blasków i cieni, sukcesów, porażek, a nawet nieszczęść.
Nie oznacza to, że zarówno naukowcy, jak i ktokolwiek inny może zastanawiać się, dlaczego. Dlaczego Zapomnienie jest trudniejsze niż zapamiętanie ? Ponieważ mózg nie jest w stanie wymazać konkretnego faktu ? I dlaczego o niektórych rzeczach zapominamy, a inne trwają jak światło latarni morskiej, która zawsze prowadzi nas do brzegów pamięci i cierpienia? Bardzo niedawne badanie dostarcza odpowiedzi na te pytania.
Można śmiało powiedzieć, że czas leczy wszystko, bo i to minie. Ludzie zapominają. Ale to działa tylko wtedy, gdy nie jesteś bohaterem tego wydarzenia, ponieważ jeśli nim jesteś, czas nie płynie, ludzie nie zapominają i znajdujesz się w środku czegoś, co się nie zmienia.
-John Steinbeck-
Dlaczego zapominanie jest dla mózgu trudniejsze niż zapamiętywanie?
Kierował Uniwersytet Teksasu w Austin wyszukiwanie aby dowiedzieć się, dlaczego zapominanie jest dla naszego mózgu trudniejsze niż zapamiętywanie . Chociaż wszyscy wiemy, że zdarza się to dość często, mechanizmy neuronalne kierujące tą psychologiczną rzeczywistością nie były jeszcze jasne.
Jarrod Lewis-Peacock, główny autor badania i profesor psychologii na tym samym uniwersytecie, mówi nam, że mózg zapomina dane i doświadczenia w sposób ciągły i prawie zawsze robi to, kiedy śpimy . Robimy to nieświadomie i bez najmniejszej kontroli. To właśnie mózg decyduje się odrzucić nieważne i nieciekawe fakty. Jego celem jest poprawa efektywności.
Dzięki rezonansowi magnetycznemu można było także zaobserwować, że gdy ktoś próbuje zapomnieć dokładne wspomnienie, mamy do czynienia z przypadkiem nieudanej próby uwodzenia, która zakończyła się niepowodzeniem. Istnieją 3 obszary mózgu, w których koncentruje się cały wysiłek . To znaczy kora przedczołowa brzuszna kora skroniowa i hipokamp.
Zapominanie jest trudniejsze niż pamiętanie ze względu na obciążenie emocjonalne i skojarzenia
Istnieją wspomnienia neutralne i wspomnienia wysoce emocjonalne. Jak wyjaśniają nam neurolodzy, materiałem, o którym niemal natychmiast zapominamy, jest materiał wizualny. W ciągu dnia zapominamy o około 80% rzeczy, które widzimy : tablice rejestracyjne samochodów, twarze spotykanych osób, kolory ubrań innych osób itp.
Wydarzenia naznaczone piętnem emocji nie ulegają jednak zapomnieniu. Jeśli coś wywołało w nas strach, wstyd, strach lub szczęście zostanie dłużej w pamięci ponieważ mózg uważa to za istotne.
Naukowcy dodają kolejny ważny fakt: wiele naszych wspomnień jest bogatych, ponieważ powstają poprzez skojarzenia . Nasz mózg wiąże obrazy, zapachy, dźwięki i wrażenia z wydarzeniami z przeszłości. Wszystko to pomaga jeszcze bardziej utrwalić niektóre wspomnienia.
Nasze wspomnienia, zarówno przyjemne, jak i nieprzyjemne, definiują to, kim jesteśmy dzisiaj
Każde doświadczenie wrażenie myśl nawyk wyd emocja powoduje zmiany w mózgu . Tworzy się połączenie, mózg reorganizuje się i zmienia. Zapominanie jest trudniejsze niż pamiętanie, ponieważ wymazanie fragmentu przeszłości oznaczałoby również wymazanie tego połączenia, tej synapsy mózgowej.
W jakiś sposób każde doświadczenie, przyjemne czy nieprzyjemne, przygotowuje mózg na przyszłe doświadczenia, a wszystkie synapsy i zmiany poznawcze wywołane każdym odczuwanym i doświadczanym faktem budują anatomię mózgu, która definiuje nas indywidualnie. Każde wspomnienie, każde doznanie podnosi, że tak powiem, góry naszych żywotnych epok geologicznych.
Zapomnienie jest możliwe, ale tylko w określonych okolicznościach
Wspomniane badanie przeprowadzone przez dr Lewisa-Peacocka z Uniwersytetu w Teksasie zwraca uwagę na ciekawy szczegół. Zamierzone zapomnienie jest możliwe tylko w niektórych przypadkach.
Według badań, osoba może zapomnieć o doświadczeniu, jeśli generuje ono umiarkowany poziom aktywności mózgu. Cóż… co to znaczy?
- Oznacza to, że jeśli nie przywiązujemy nadmiernej wagi do faktu (np. popełniliśmy błąd w miejscu publicznym), łatwiej jest dążyć do zapomnienia.
- Jeśli ograniczymy emocjonalny wpływ na ten fakt, nie poświęcając mu zbyt wiele uwagi, łatwiej będzie zatrzeć to przeżycie w pamięci.
- Umiarkowany poziom aktywności mózgu jest kluczem do sprzyjania zapominaniu.
Wręcz przeciwnie, jeśli składnik emocjonalny jest intensywny jeśli skupimy nasze myśli na tym, o czym chcemy zapomnieć, nie odniesiemy sukcesu .
Mając to na uwadze, możemy zrozumieć tylko bardzo prosty fakt: zapominanie niczego nie rozwiązuje. W końcu jesteśmy naszymi sukcesami i błędami stawianie czoła jakimkolwiek przeszkodom, błędom lub rozczarowaniom, jest częścią naszej nauki jako istot ludzkich.
