Zygmunt Freud, ojciec psychoanalizy, jako jeden z pierwszych podjął refleksję nad zjawiskami przeoczanymi przez innych specjalistów; jeden z wielu, które odnoszą się do przejawy nieświadomości w życiu codziennym. Z jego obserwacji zrodziła się praca, która ma stać się klasyką tematu: Psychopatologia życia codziennego.
Z tą pracą Freud identyfikuje małe zjawiska życia codziennego, które mieszczą się w sferze nieracjonalności . Są to wyrażenia, że tak powiem, łamiące logikę. Obejmuje to takie zachowania, jak selektywne zapominanie, przejęzyczenia, parapraksy i inne.
Jednym z najciekawszych aspektów postulatów Freuda dot przejawy nieświadomości czy to jest to i od sumienia. Prawda jest taka, że za naszym sposobem myślenia, działania i odczuwania stoją czynniki wpływu, które nie przenikają przez naszą świadomość.
Elementy te są wyrażone mimowolnie. Na dłuższą metę ignorowane treści sprawiają, że problem staje się chroniczny cierpienie i w końcu zaczynają chorować.
Jeśli drzwi zostaną zamknięte na wszelkie błędy, prawda również pozostanie na zewnątrz.
-Rabindranath Tagore-
Dowiedzmy się, jakie są różne przejawy nieświadomości w życiu codziennym.
Manifestacje nieświadomości w życiu codziennym
Upadek
Przejęzyczenia to mimowolne błędy w mowie. Chcielibyśmy powiedzieć jedno, ale kończy się na tym, że mówimy co innego . To zamieszanie prawie zawsze wywołuje śmiech i nie przywiązuje się do niego zbyt dużej wagi. Jednak kliniczne oko Freuda dostrzegło znacznie więcej pomyłek niż bezsensownych błędów. Według niego jest to sposób, w jaki manifestujemy nasze pragnienia lub nieświadome treści.
Przejęzyczenia można mówić lub pisać. W telewizji na żywo pojawiają się słynne wpadki wypowiadane przez celebrytów lub polityków. Do najbardziej znanych zaliczamy postać byłego prezydenta Kolumbii Juana Manuela Santosa także laureatka Pokojowej Nagrody Nobla w 2016 r., która podczas debaty stwierdziła: Nie przekreśla to liczby głosów oddanych za korupcją, podczas gdy w rzeczywistości oznaczało to głosy oddane za reelekcją.
W tego typu przypadkach poślizg wyrażałby winę i chęć odpokutowania poprzez mimowolną spowiedź. Jeden z przejawów nieświadomości w życiu codziennym.
Wybiórcze zapominanie
Zawartość naszego umysłu nie zawsze jest na wyciągnięcie ręki. Wszyscy odczuwaliśmy to uczucie niemożności dostępu do części zawartości naszego umysłu, na przykład gdy chcielibyśmy odzyskać umykające nam wspomnienie. Dzieje się tak głównie w przypadku konkretnych elementów, takich jak niektóre słowa. To, co może wydawać się dziwne, takie jest zapominać coś, o czym powinniśmy pamiętać i co ma wpływ na czynności, które często wykonujemy.
Na przykład wtedy, gdy zapominamy o wykonaniu zadania, o wykonanie którego zostaliśmy poproszeni w trybie pilnym lub Zdarza się to również czasami, gdy robimy cichą scenę podczas prezentacji, do której przygotowywaliśmy się przez długi czas.
Wszystkie te przykłady są objęte paradygmatem psychoanaliza przejawy nieświadomości. Wybiórcze zapominanie wyraża czynniki, które nas do tego popychają usunąć pewne treści, ponieważ są one powiązane z pragnieniami, obawami lub treściami, których nie zracjonalizowałyśmy. Zapominamy o zadaniu, z którym nie chcieliśmy powołać kogoś, z kim mamy jakieś nierozpoznane trudności lub porozmawiać o pomysłach, z którymi się nie zgadzamy.
Przegapione akty
Parapraksy są podobne do przejęzyczeń, ale w przeciwieństwie do nich dotyczą działań, a nie słów. Niektórzy nazywają je udanymi działaniami. Są to sytuacje, w których powinniśmy byli zrobić jedną rzecz, ale ostatecznie robimy inną, nie wiedząc dlaczego. Nieświadomość wygrywa ze świadomością, gdyż ukryte pragnienie jest silniejsze od rozpoznanego.
Parapraksja ma miejsce wtedy, gdy na przykład musimy gdzieś dojechać komunikacją miejską; jesteśmy pewni, że doskonale odczytaliśmy trasę, jednak okazuje się, że jesteśmy daleko od celu, bo wsiadamy do złego autobusu lub metra. Hipoteza jest taka, że A odrzucenie nieświadomość pójścia na określone spotkanie prowadzi nas do tego, że nieświadomie go unikamy.
Wszystkie te przejawy nieświadomości w życiu codziennym ujawniają najgłębsze aspekty, które w nas rezydują. W rzeczywistości nie są to błędy, ale wyraz tego, co w nas siedzi i pragnie wyjść na powierzchnię.
