Grupa mniejszościowa: eksperyment Jane Elliot

Paradygmat grupy mniejszościowej dał początek metodzie stosowanej przez psychologię społeczną . Polega na określeniu różnic między podmiotami w celu ustalenia odrębnych grup. Jest to technika, która służy do wykazania, ile kryteriów różnicowania jest niezbędnych do stworzenia odrębnych grup i na tej podstawie przeanalizowania zachowań badanych.

W latach sześćdziesiątych Stany Zjednoczone przeżywały kryzys społeczny na tle rasowym. Profesor Jane Elliot przeprowadził eksperyment w oparciu o paradygmat grupy mniejszościowej, którego jej uczniowie nigdy nie zapomną. Pomysł był równie prosty, co skomplikowany: pokazać dzieciom, że arbitralnie ustalona różnica może je rozdzielić i skonfrontować ze sobą.

Eksperyment Jane Elliot

Jane Elliot, nauczycielka i działaczka przeciw rasizmowi, poddała temu eksperymentowi powierzoną jej klasę dzieci. Elliot arbitralnie stwierdził, że ludzie o niebieskich oczach są lepsi od tych o brązowych oczach. Nauczyciel dał dzieciom o niebieskich oczach dyskryminującą obrożę, którą można było założyć na szyję dzieciom o brązowych oczach.

Kolor oczu

Za pomocą kilku prostych, arbitralnych przykładów Elliot argumentował, że ludzie o niebieskich oczach są lepsi. Studenci, choć zaskoczeni, nie stawiali żadnego oporu na poziomie argumentacyjnym. W ten sposób nauczyciel mógł utworzyć dwie grupy:

Niebieskie oczy.Było ich więcej, czuli się lepsi i mieli wsparcie władzy (nauczyciela). Doświadczyli także pewnej władzy nad brązowookimi dziećmi, zakładając im obrożę.

Brązowe oczy.Była to mniejsza grupa, złożona z pozornie głupszych i bardziej nieszczęśliwych członków. Nie tylko stanowili mniejszość z liczebnego punktu widzenia, ale także mieli przeciwko nim władzę.

Dyskryminacja

Stopniowo konsekwencje działania tej mniejszości stawały się coraz bardziej widoczne. Prosta różnica, taka jak kolor oczu określony przez władzę, spowodowała rozłam między obiema grupami.

Niebieskookie dzieci zaczęły traktować brązowookie dzieci agresywnie i poniżająco. Ci drudzy zaczęli odczuwać dyskryminację i molestowanie ze strony drugiej grupy.

Jak wyraża się dyskryminacja?

Zasadniczo nazwanie kogoś brązowymi oczami nie powinno być obrazą. Ale w tej szkole posiadanie brązowych oczu zostało ustalone jako kryterium niższości . Z tego powodu przymiotnik „brązowe oczy” był obelgą stosowaną przez dzieci o niebieskich oczach. Dzieci o jasnych oczach zaczęły nie chcieć bawić się z dziećmi o ciemnych oczach podczas przerw i nieustannie poddawały je aktom znęcania się.

Wynik eksperymentu z grupą mniejszościową

Konsekwencje tego arbitralnego podziału osiągnęły swój szczyt w obliczu epizodu przemocy fizycznej. Generalnie dzieci biją się, kłócą i biją, ale tym razem podstawą był kolor ich oczu.

To wtedy grupa brązowookich zgłosiła przemoc w klasie. Czynił to z punktu widzenia ofiar, mając świadomość, że nie otrzymają one wsparcia ze strony władz.

Od szkoły do ​​społeczeństwa: grupa mniejszościowa

Trudno nie zastanawiać się nad rolami społecznymi; skoro arbitralne kryterium stworzyło tak wiele problemów w grupie dzieci, co dzieje się na szerszą skalę, biorąc pod uwagę stereotypy, z którymi mamy do czynienia?

Nie jest zaskakujące, że różne grupy społeczne gardzą innymi ze względu na różnice etniczne, religijne czy kulturowe. Różnice te doprowadziły do ​​wojen i nienawiści pomiędzy przyjaciółmi i rodziną, którzy zanim zostali zdeterminowani jako negatywni, potrafili doskonale współistnieć.

To tak, jakby ludzie nazywali czarnych czarnuchami.

– Dziecko biorące udział w eksperymencie-

Kwestia edukacji

Nauczycielka Jane Elliot zastanawia się nad konsekwencjami grupy mniejszościowej. Warto zauważyć, jak niegdyś miłe, współpracujące i przyjazne dzieci zamieniają się w aroganckie, dyskryminujące i wrogie dzieci jeśli czują, że należą do grupy wyższej.

Przejawy nienawiści i dyskryminacji współczesnych dorosłych wywodzą się z wychowania, w którym ktoś wmawiał im, że są lepsi od innych, z błahych powodów, takich jak kolor skóry lub płeć.

Grupa mniejszościowa zastosowała się do dzisiejszego świata

Ten paradygmat pomaga nam zrozumieć aktualne problemy dotyczące dyskryminacji . We współczesnym świecie występują duże fale migracji.

W wielu przypadkach kultury rodzime czują się zagrożone i aby odwrócić to uczucie, podsycają poczucie wyższości, kojarząc je z symbolami. W wielu przypadkach i bez konieczności poświęcania zbyt dużej ilości czasu takie uczucia prowadzą do przejawów nienawiści, takich jak dyskryminacja rasowa lub terroryzm.

Potrzeba edukacji wolnej od dyskryminacji

Celem eksperymentu z grupą mniejszościową jest ustalenie nieobiektywnych różnic, które przyczyniają się do powstania klimatu faworyzowania. W ten sposób grupa dominująca będzie zawsze uprzywilejowana w każdej sytuacji, ponieważ wspierany przez władzę . Jak widzieliśmy, proces ten jest zwykle tak niezauważalny, że uchodzi komukolwiek z oczu. Oto kilka wskazówek, jak uniknąć lub ograniczyć ten efekt:

Spraw, aby różnice były naturalne.W kontekście edukacyjnym sprawianie, że powierzchowne różnice między dziećmi stają się naturalne, zapobiega pojawieniu się poczucia wyższości.

Zajęcia promujące integrację .Pozytywne jest możliwie najszersze kontaktowanie osób o różnych cechach, przekonaniach i kulturach oraz jednoczenie ich w celu osiągnięcia wspólnego celu.

Rola nauczyciela.Autorytaryzm powoduje, że grupa o większym pokrewieństwie z nauczycielem wykazuje pewne poczucie wyższości i wsparcia. Rola nauczyciela musi być bardziej ugodowa niż dyskryminująca.

Eksperyment Jane Elliot jest ważny, aby pokazać nam, jak kruche jest współistnienie i w jaki sposób arbitralne i mniej niż obiektywne kryteria mogą narazić przyjaciół, rodziny i obywateli przeciwko sobie.

Miłość jest upokarzająca, ponieważ sprawowana jest wertykalnie i z góry; solidarność ma charakter horyzontalny i wymaga wzajemnego szacunku.

-Eduardo Galeano-