Psychologia sztuki analizuje powstawanie i ocenę dzieł sztuki z psychologicznego punktu widzenia. Cele tej dyscypliny nie różnią się od celów innych podobnych dyscyplin, ponieważ bada ona pewne podstawowe procesy – takie jak percepcja, pamięć i emocje – oraz wyższe funkcje myślenia i języka.
Cel psychologii sztuki jest jednak nie tylko praktyczny, ale także teoretyczny. Jego celem jest rozwijanie teorii związanych z działalnością twórczą i percepcyjną . Z tego powodu nie odcina się całkowicie od podstawowych pojęć i zasad psychologii naukowej.
Psychologia sztuki i dyscyplin
Psychologia sztuki to bardzo złożona dyscyplina, która rozciąga się na wszystkie dziedziny psychologii: psychobiologia psychologia ewolucyjna, psychopatologia i studia nad osobowością… To wszystko są obszary, które w jakiś sposób mieszczą się w psychologii sztuki.
Z drugiej strony jest to dziedzina innowacyjna w wielu krajach, gdzie nie została jeszcze dogłębnie zbadana. O ile opracowań referencyjnych w języku angielskim jest mnóstwo, we Włoszech publikowane są badania na ten temat znacznie rzadziej, a większość tekstów opiera się na psychoanalizie.
Psychologia sztuki jest również powiązana z takimi dyscyplinami jak filozofia przydatne do zrozumienia zjawisk estetycznych lub historii sztuki do pogłębienia analizy psychologicznej.
Trajektoria psychologii sztuki
Jest wielu psychoterapeutów, którzy zdecydowali się badać i testować uzdrawiające działanie sztuki na poziomie indywidualnym i grupowym. Połączenie elementu psychologicznego z artystycznym to tzw arteterapia dyscyplina, która pojawiła się kilkadziesiąt lat temu dzięki programom rehabilitacyjnym obejmującym takie techniki, jak pisanie, muzyka i malarstwo. W każdym razie droga do jego zastosowania w szpitalach jest nadal powolna i kręta.
Dyscyplina ta opiera się na rozwój kreatywności i w konsekwencji redukcja stresu i niepokoju dzięki poznaniu klasycznych technik artystycznych (malarstwo, rzeźba, sztuki plastyczne...).
Psychologowie specjalizujący się w obszarze sztuk plastycznych mogą wykorzystać produkcję twórczą jako element mediacji w relacji pacjent – terapeuta, zajmując się zagadnieniami związanymi z psychizmem, podmiotowością, kulturą i społeczeństwem.
Wkład w tę dyscyplinę był zróżnicowany, a głównymi autorami są przedstawiciele szkoły Gestal Gustav Fechner Zygmunt Freud Wygotski i Gardnera .
Według Wygotskiego najwyższy stopień uprzejmości jest wyrazem sztuki i kultury i pracować jako środek ewolucji historyczno-społecznej. Punktem zwrotnym w tej dziedzinie była jego rozprawa doktorska z psychologii sztuki, w której odniósł się do nieświadomości w celu zdefiniowania zasadniczego pojęcia sztuki.
Wygotski miał jednak świadomość, że sztuka nie jest potrzebą pierwotną, fizjologiczną, biorąc pod uwagę skalę potrzeby człowieka Abrahama Maslowa . Wskazuje również, że nieświadomy aspekt sztuki nie jest porównywalny z procesami sennej nieświadomości traktując sztukę raczej jako krok w kierunku ukrytej podświadomości człowieka w fazie przebudzenia .
Korzyści psychologiczne sztuki
Niedawno odkryto, że malarstwo pozwala uwalnianie dopaminy hormon wywołujący poczucie nagrody i endorfiny, czyli hormony odpowiedzialne za dobre samopoczucie, jakie odczuwamy na przykład po wysiłku fizycznym.
Z drugiej strony kiedy kończysz dzieło sztuki, otacza cię uczucie szczęścia bardzo podobne do tego, które odczuwa się przy narodzinach dziecka. Dzieje się tak na skutek wydzielania oksytocyny. Z głównych korzyści jakie pamiętamy:
- Rozwój umiejętności społecznych.
- Uwolnienie stresu i niepokoju.
- Dobre samopoczucie psychiczne.
- Przeprowadzić kontrolę.
- Praca nad podświadomością jako metoda poznania.
Ostatecznie, choć psychologia sztuki jest stosunkowo nowa, to po części ma swoje korzenie w tezach Wygotskiego. Dyscyplina ta jest uważana za metodę samopoznania, która na to pozwala pracuj ze swoją podświadomością . Jest stosowany w niektórych gałęziach psychologii jako niezbędny element pracy.
Na przykład w kontekście ewaluacji psychologicznej stosuje się ją w odpowiedzi na bardziej konkretne zainteresowania oceniającego, podczas gdy w laboratoriach arteterapii stosuje się ją w dowolnym celu terapeutycznym lub samowiedzy.
Znajomość psychologii sztuki otwiera drzwi do wspaniały świat ekspresji ściśle związany z manifestacją artystyczną : malowanie, pisanie i tak dalej. Tak jak powiedział Pessoa sztuka iluzorycznie uwalnia nas od brudu bytu.
