Nasz mózg to niezwykłe.
Homunkulus korowy został po raz pierwszy opisany przez: Wildera Penfielda
Stosując takie wyładowania odkrył mały obszar mózgu, w którym zlokalizowana była sensoryczna mapa ciała. Ta mapa sensoryczna odzwierciedlała wrażliwość każdej części naszej anatomii. Postanowił przedstawić ten obszar tak, jakby był formą istoty ludzkiej, dając w ten sposób początek korowemu homunkulusowi .
Tym, co czyni tę reprezentację wyjątkową, jest świadomość, że w naszym ciele są obszary bardziej wrażliwe na stymulację niż inne. W ten sposób powstaje nieproporcjonalnie zdeformowany człowiek, w którym obszary bardziej wrażliwe są większe od tych mniej wrażliwych. Ale to nie wszystko: wkrótce po tym, jak odkryto, że w naszej głowie mieszka nie jeden człowiek, ale dwóch, jeden wrażliwy, drugi motoryczny, obaj bardzo różni, ale mają wspólne punkty.
