W ostatnich latach określenie ultracrepidary znów stało się modne zidentyfikować typ człowieka, który – bynajmniej nie zagrożony wyginięciem – spotykamy obecnie coraz częściej. Mówimy o tych, którzy zawsze czują się zobowiązani do wyrażenia swojej opinii, zwłaszcza na tematy wykraczające poza ich wiedzę.
Ci, którzy nigdy się nie zamykają, nieustannie nas poprawiają, dają dobre rady przy każdej okazji i myślą, że już wszystko wiedzą o życiu. Ale przede wszystkim ci, którzy nigdy nie potrafią rozpoznać, kto jest naprawdę kompetentny w danej dziedzinie.
Czasem język zaskakuje nas i okazuje się znacznie bogatszy, niż nam się wydaje, zwłaszcza gdy musimy zdefiniować zachowania, z którymi często się spotykamy. Ultrakrepidarianizm jest niewątpliwie słowem szczególnie skomplikowanym do zapamiętania, a nawet wymówienia. Jest to jednak termin, który, jak zobaczymy, ma bardzo starożytne korzenie i jest bardzo rozpowszechniony.
Istnieje w języku angielskim ( ultrakrepidarianizm ) po francusku ( ultrakrepidanizm ) po bośniacku ( ultrakrepidarianizm )… Znak, że cały świat to kraj, w którym żyje zbyt wielu ludzi z niemal obsesyjną tendencją do komentarz oraz udzielanie porad na tematy, które często są trudne do zrozumienia. Nie zrozummy się jednak źle: wszyscy mamy pełne prawo wyrazić swoją opinię na każdy temat.
Jednak umiejętność robienia tego z pokorą, wychodząc od niezbędnej świadomości, że nie możemy zdominować każdej dziedziny ludzkiej wiedzy, wiele o nas mówi. Z tego powodu zachowanie podmiotu nie jest zaskakujące ultrakrepidarny jest tematem szeroko dyskutowanym w psychologii . Dowiedzmy się dlaczego.
Zawsze masz lepsze zdanie o rzeczach, których nie znasz.
-Gottfried Wilhelm Leibniz-
Ultracrepidario: kim on jest i dlaczego się tak zachowuje?
Jeśli już mowa o znakomitych zdjęciach ukrytej strony Księżyca, które udało nam się ostatnio zobaczyć dzięki chińskiej sondzie Chang'e-4 ultrakrepidarianin na służbie wymyśli godną uwagi teorię Carla Sagana . Jeśli będziemy rozmawiać o polityce, zobaczymy go gotowego na ambonie, czekającego na rzucenie się w monolog na wzór Winstona Churchilla.
Nie ma znaczenia, czy jest to piłka nożna, ekonomia czy fizyka kwantowa, zawsze będzie gotowy, aby pokazać ci, jak wiele wie.
Ultrakrepidaria mają odpowiedź na wszystko. Nie potrafią milczeć, nie są świadomi własnych ograniczeń i, co gorsza, nie potrafią szanować innych. Zawsze za wszelką cenę chcą się wyróżnić i dlatego nie wahają się stawiać nas w złym świetle.
Jeśli zadajemy sobie pytanie, jakie jest dokładne pochodzenie tego słowa, musimy wrócić do Apellesa z Kos, słynnego greckiego malarza żyjącego w IV wieku p.n.e.
W obliczu tych komentarzy Apelles z Kos udzielił mu reprymendy: Niech krawiec nie sądzi powyżej Niech szewc nie ocenia ponad butem ). Da qui la locuzione latina Sutor ne ultra crepidam!.
Ultrakrepidarianie i efekt Dunninga-Krugera
Ultrakrepidarianie działają na bardzo podstawowej zasadzie: im mniej wiedzą, tym bardziej myślą, że coś wiedzą. Zależność ta odpowiada zjawisku znanemu w psychologii jako efekt Dunninga-Krugera.
Efekt Dunninga-Krugera jest to bardzo powszechny błąd poznawczy, w wyniku którego osoby z ograniczonymi zdolnościami poznawczymi i intelektualnymi mają tendencję (średnio, ale nie we wszystkich przypadkach) do przeceniania swoich możliwości.
Psychologia społeczna i jakieś badania takie jak te przeprowadzone przez psychologów Mariana Kraka i Andreasa Ortmana z Uniwersytetu w Berlinie uwydatniły interesujące aspekty. Przede wszystkim ultrakrepidarianie mogą nawet osiągnąć punkt utrzymania władzy.
Tak naprawdę w naszym społeczeństwie niektórzy ludzie zajmują stanowiska, do których nie mają wystarczających umiejętności. Jednak dzięki ich przesadnej samoocenie i ekstrawertyczna i zdecydowana postawa którzy się popisują, mogą osiągnąć stanowiska, których nie osiągną inni bardziej wykwalifikowani.
Nigdy nie lekceważ ultracrepidary
Są ultrakrepidarianie, którzy swoim zachowaniem przeszli do historii. Na przykład bardzo znana jest sprawa McArthura Wheelera, mężczyzny, który w 1990 roku obrabował bank w Pittsburghu. Kiedy władze go aresztowały, był bardzo zaskoczony, ponieważ był przekonany, że go nie widzą.
W rzeczywistości twierdził, że nałożył sok z cytryny na twarz i ciało, aby stać się niewidzialnym. Wiadomo, że młody Wheeler cierpiał na zaburzenie psychiczne, jednak przekonanie, z jakim wyjaśnił wpływ soku z cytryny na swoją rzekomą niewidzialność, zwróciło uwagę ekspertów.
Jednak poza takimi skrajnymi przypadkami jak ten jest coś, co warto wyjaśnić: ultrakrepidarianie są w stanie wyrządzić szkody. Posiadanie ojca, siostry, szefa czy sąsiada z obsesją krytykowania wszystkiego, zawsze gotowego umniejszać nasze umiejętności lub zwracać uwagę na to, co mówimy, może dać życie wielkiemu stres psychiczny .
Idealnie byłoby nie dać się nabrać na ich prowokacje. Jednakże kiedy jesteś zmuszony żyć na co dzień z ultrakrepidarianinem, potrzebne są bardziej drastyczne środki, aby położyć kres jego ingerencji . Strategią może być na przykład jasne określenie, że dane zachowanie jest szkodliwe i obraźliwe. Innym niewątpliwie bardziej ekstremalnym rozwiązaniem mogłoby być trzymanie się jak najdalej od tego typu osobników. Nawet jeśli może się to wydawać przesadzone, musimy ocenić tę opcję .
