Kiedy dzieci zamykają relacje z rodzicami

Kiedy dzieci kończą relacje z rodzicami, ci drudzy nie zawsze są w stanie zrozumieć przyczynę . Powiedzmy sobie jasno, nikt nie jest doskonały. Zawsze znajdą się rodzice, którzy niewątpliwie nie zasługują na miłość swoich dzieci. Ale w ten sam sposób są dzieci, które bez żadnego powodu decydują się iść dalej; postanawiają zdystansować się, pozostawiając bolesną ciszę oraz zdumioną i opuszczoną rodzinę.

Dlaczego dzieci nawiązują bliskie relacje z rodzicami? Zagłębmy się w ten temat.

Odsuń się od rodziców

Jest to niewątpliwie skomplikowany temat, na który należy spojrzeć z różnych punktów widzenia. Wychodząc z faktu, że nie ma danych statystycznych dotyczących liczby rodzin, w których rodzice i dzieci dystansowali się, warto wskazać, że jest to jeden z najbardziej rozpowszechnionych problemów w polu klinicznym. Bycie rodzicem jest trudne; być dziećmi tak samo.

Obecnie łatwo spotkać przypadki zależne matki autorytarnych ojców oraz ogólnie dysfunkcyjnych rodzin, które czynią życie swoich dzieci bardzo nieszczęśliwym. To niestety niezaprzeczalna rzeczywistość.

Są jednak sytuacje często nieznane światu zewnętrznemu, w których dzieci nagle nawiązują więź z rodzicami. Sytuacje, w których dzieci, które stały się już dorosłe, kultywują negatywne uczucia w stosunku do członków rodziny . Czasami dzieje się tak po prostu z powodu zaburzeń psychicznych, ale nie zawsze. Problem, z którym boryka się wielu rodziców.

To naprawdę dobry ojciec, który zna swojego syna.
Williama Szekspira

Kiedy dzieci zamykają relacje z rodzicami: dlaczego tak się dzieje?

Aby wyjaśnić powody, dla których dzieci kończą relacje z rodzicami, musimy pamiętać, że często jest to decyzja pod wpływem kontekstu kulturowego i społecznego, do którego przynależą. Jeśli na przykład porównamy z tym model anglosaski japoński zobaczymy, jak w obu kulturach wartości związane z rodziną bardzo się różnią. Kontekst z pewnością ma wpływ, podobnie jak osobowość i cała wewnętrzna dynamika charakterystyczna dla każdego środowiska domowego.

Badania takie jak to opublikowane na Czasopisma Gerontologii Glenn Deane i Glenna Spitz podkreślają, że przyczyny, które skłaniają dzieci do nawiązywania bliskich więzi z rodzicami, nie wynikają z jednego czynnika. Czynniki trudne do przewidzenia, biorąc pod uwagę, że w grę może wchodzić kombinacja wielu elementów; takich jak partnerzy dzieci lub relacje między rodzeństwem.

W każdym razie za punkt wyjścia możemy przyjąć dwa jasne i oczywiste fakty. Po pierwsze, dystans powstający między rodzicami a dziećmi z pewnością wynika ze złożonej więzi, która łączy zaangażowane strony. Druga kwestia dotyczy osobowości dzieci lub okoliczności, w jakich dorastają. Zobaczmy to bardziej szczegółowo.

Ciężar dorastania w problematycznym środowisku

Wśród powodów, które skłaniają dzieci do zerwania relacji z rodzicami, z pewnością znajdujemy trudną przeszłość, doznane upokorzenia, brak wsparcia, otrzymaną krytykę i autorytaryzm . Kiedy rozmawiamy z zaangażowanymi rodzicami i dziećmi, aby zrozumieć powody, które doprowadziły do ​​separacji, często spotykamy się z następującymi przyczynami.

• Oboje rodzice (lub tylko jedno) nie wywiązali się należycie ze swojej roli wychowawców.

Traumatyczne rany, które odnieśli, uniemożliwiają pojednanie. W takim przypadku zakończenie związku często staje się ćwiczeniem zdrowotnym.

• Często istnieje wyraźna różnica pomiędzy wartości dzieci i tych rodziców . Powód ten sam w sobie nie jest wystarczający, aby uzasadnić całkowity rozpad związku. Jeśli jednak rodzice nie szanują pomysłów i stylu życia swoich dzieci i dlatego je karzą, krytykują lub łajają, mogą zostać zmuszeni do przyjęcia drastycznych środków.

Dzieci, które nie kochają swoich rodziców, milczenie niezrozumienia

Są dzieci, które w konkretnym momencie decydują się na całkowite rozstanie z rodzicami. Gest wywołujący silny niepokój i niezrozumienie u rodziców, którzy nie są w stanie zaakceptować tej sytuacji. Jednak prawie zawsze są to wybory, których nie dokonuje się z dnia na dzień. Jak widzieliśmy, są to decyzje, za którymi często kryją się wieloletnie problemy, które mogły zwiastować takie stanowisko. Poniżej analizujemy przyczyny, które mogły stać za rozstaniem.

Kwestia osobowości. Są ludzie o problematycznych zachowaniach, którzy decydują się na zakończenie relacji z rodzicami, nawet jeśli czasami jest to sytuacja krótkotrwała.

Zaburzenia psychiczne lub uzależnienia .Delikatny temat, który z pewnością dotyczy tych sytuacji, w których dzieci decydują się na wyprowadzkę z domu lub zrywają relacje z rodzicami z powodu używania substancji psychoaktywnych lub zaburzeń psychicznych.

Urazy nigdy nie zostały rozwiązane. Inny czynnik dotyczy sytuacji mogących wywołać duże rozłamy pomiędzy członkami rodziny. Problemy finansowe, problemy między rodzeństwem, kłótnie, nieporozumienia lub poczucie, że nie otrzymano odpowiedniego wsparcia rodziców, na którym się liczyło.

Relacje par. Bez wątpienia kolejna zmienna, którą należy wziąć pod uwagę. Czasami zdarza się, że dzieci wchodzą w relacje, które oddalają je od rodziny. Jest to częsta cecha relacji zależności, w których jeden ze składników ostatecznie przejmuje kontrolę (np izolować ) partner utrudnia jego krąg wsparcia emocjonalnego.

Co możemy zrobić, gdy dzieci kończą relacje z rodzicami?

Jak widzieliśmy, powody, dla których dzieci kończą relacje z rodzicami, są bardzo zróżnicowane . Każda rzeczywistość jest wyjątkowa, tak jak każda rodzina ma swoją specyfikę. Zaistnieją okoliczności, w których niezbędny stanie się dystans między stronami (np. w przypadku wcześniejszego złego traktowania).

Jedna rada dotycząca wszelkich okoliczności, które doprowadziły do ​​​​rozstania, polega na tym, aby zawsze zachęcać do komunikacji . Jeśli dziecko musi zdystansować się od jednostki rodzinnej, musi być w stanie podać powody, które doprowadziły go do tej decyzji. Ich zapewnienie mogłoby dać rodzicom możliwość znalezienia rozwiązania i osiągnięcia kompromisu. Aby to osiągnąć, często zaleca się pomoc profesjonalisty.

Na koniec kolejna wskazówka w przypadku rodziców dzieci problematycznych – cierpliwość. W większości przypadków dzieci powrócą, aby odnowić relacje. Są to niewątpliwie sytuacje trudne do zrozumienia poprzez okazanie bliskości i zrozumienia.