Twórcza desperacja przypomina nam, że prędzej czy później musimy to zrobić: przestać stawić czoła cierpieniu i własnemu
The twórcza desperacja jest narzędziem psychoterapeutycznym stanowiącym część terapii akceptacji i zaangażowania.
Mam przed sobą sen, że pewnego dnia każda dolina zostanie wywyższona, każde wzgórze i góra upokorzone, nierówne miejsca wyrównane, a krzywe wyprostowane [...] Z taką wiarą wyruszam na południe.
The Terapia akceptacji i zaangażowania powoduje pozytywne zmiany w podmiocie, który go używa. Przede wszystkim zwalcza myśli automatyczne, które powodują cierpienie i często poddają nas destrukcyjnej dynamice, która podsyca ból. Po drugie pobudza bezpośrednią ludzką i otaczającą bliskość z pacjentem poprzez: wolny od sądów. Dzięki tej dynamice generowane są przydatne zmiany i napędzane są bardziej adaptacyjne zachowania.
W tym celu często wykorzystuje się tzw. desperację twórczą, która może przybliżyć pacjenta do jego wartości, uzyskując stan spokoju i wewnętrznej harmonii, w którym można odnaleźć nowe możliwości i odpowiedni stan psychiczny, aby je wykorzystać .
Twórcza desperacja: co to jest?
Aby lepiej zrozumieć twórczą desperację Przedstawiamy krótką historię. praca pole przy pomocy osła i łopaty, ale pod jednym warunkiem: musi mieć oczy zawiązane.
Dobry człowiek rozpoczyna swoją pracę, ale nie wie, że pole jest pełne dziur. Jak łatwo się domyślić, nasz bohater wpada w jedno z nich. Nie wiedząc, co robić i jak się wydostać, rolnik zdejmuje opaskę z oczu i używa jedynego dostępnego mu narzędzia: łopaty. I tak przez prawie cały dzień zaczyna kopać tunel, ale wkrótce zdaje sobie sprawę, że schodzi coraz głębiej pod ziemię.
Następnie decyduje się na inną strategię . Może trzeba dać tej łopacie inne zastosowanie…
Ten drobny przykład w oryginalny sposób ilustruje istotę twórczej desperacji. Często nasze postępowanie unikanie
Cel twórczej desperacji
Kiedy ktoś udaje się do psychologa, nie przychodzi sam. myśli zniekształcone bariery obronne ograniczające postawy, błędne obszary przeszłości, zmarnowana teraźniejszość i udręka wobec życia.
Sprawienie, że pacjent wyjdzie z gabinetu w nieco lepszym nastroju, nie jest łatwe i nie jest nawet głównym celem sesji psychologicznej. Musimy wyznaczyć ścieżkę i dać nadzieję twórcza desperacja to dobry początek, czasami potężne narzędzie . Zobaczmy dlaczego.
- Pierwszym celem jest zdobycie akceptacji pacjentowi jego negatywne doświadczenia i te, nad którymi nie ma kontroli. Daleki od ucieczki i obsesji na punkcie tych wydarzeń, nadszedł czas, aby zaakceptować desperację, ruszyć z nią i zaakceptować, że ta ścieżka nie ma sensu. Akceptuję to, żeby odpuścić.
- Po zaakceptowaniu tych bolesnych lub przygnębiających wydarzeń poprzez dialog psycholog kontynuuje skieruj pacjenta na różne opcje. Wyjścia ze zbrojenia
- Podobnie psycholog pomoże pacjentowi zrozumieć, że to, co się stało, nie jest już przydatne. Desperacja pacjenta może działać jako: impuls motoryczny do znalezienia nowych dróg wyjścia. To tak, jakby ktoś cofnął się o dwa kroki, aby móc skoczyć wyżej.
Twórczą desperację można i należy zastosować poza polem psychoterapeutycznym.
Wyjście z tego ronda i zobaczenie światła poza swoim dyskomfortem oznacza przede wszystkim zrozumienie, że nie ma sensu wielokrotnie stosować tej samej strategii, ponieważ zawsze da to takie same rezultaty. Musimy przerwać cykl zatrzymywania się ucieczka zaakceptować fakt, że jesteśmy zagubieni i niezdolni do postępu, i w konsekwencji patrzeć dalej . Musimy trzymać głowę wysoko i wydostać się z własnej pułapki, aby odkryć inne ścieżki, które są zdrowsze i bardziej wyzwalające.
