Majaczenie w chorobie Alzheimera

Choroba Alzheimera jest najczęstszą postacią demencji, a u jej podłoża leży pogorszenie funkcji poznawczych. Jednak inne objawy mogą odgrywać ważną rolę. Wśród nich pamiętamy delirium w chorobie Alzheimera .

To zaburzenie neurokognitywne charakteryzuje się zmianami w zakresie funkcji poznawczych i uwagi. Jest to zazwyczaj fizjologiczna konsekwencja powikłań medycznych. Choroba Alzheimera to proces zwyrodnieniowy charakteryzujący się utratą receptorów cholinergicznych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania mózgu.

Delirium i ogólnie Zaburzenia funkcji poznawczych i demencja są systematycznie identyfikowane jako główne czynniki ryzyka majaczenia mechanizmy, które przyczyniają się do wzrostu częstości występowania tej choroby, są nadal niejasne.

Według badania opublikowanego w 2009 roku stany urojeniowe mogą wpływać poznawanie człowiek. Dotykają także od 66 do 89% pacjentów cierpiących na chorobę Alzheimera. Wydaje się zatem, że te dwie patologie mogą iść w parze.

Przytoczone właśnie badanie podkreśla to majaczenie w chorobie Alzheimera przyspiesza pogorszenie funkcji poznawczych u hospitalizowanych pacjentów .

Delirium

Z patologicznego punktu widzenia delirium ma charakter powszechny dysfunkcja mózgu . Najwyraźniej istnieje kilka przyczyn sprzyjających temu zakłóceniu treści myśli. Autorzy Blass i Gibson zidentyfikowali dwa:

Używanie i nadużywanie narkotyków. Zmiana metabolizmu mózgowego.

Wydaje się jednak, że wiele schorzeń klinicznych, które mogą powodować stany urojeniowe, w przypadku długotrwałego leczenia może również prowadzić do demencji. Na przykład niedotlenienie lub hipoglikemia mogą powodować dysfunkcję mózgu i majaczenie. Jeśli jednak są poważne i długotrwałe, mogą również spowodować trwałe uszkodzenie mózgu, a w konsekwencji demencję.

Majaczenie w chorobie Alzheimera

Obecnie delirium i demencja są klasyfikowane jako różne procesy. Jednak w latach 1930–1970 oba zostały sklasyfikowane w różnych formach lub fazach tego samego procesu. Na przykład w 1959 roku Engel i Romano napisali:

Podobnie jak w przypadku nieprawidłowego funkcjonowania narządów, niewydolność mózgu występuje, gdy element zakłóca jego ogólną funkcję. Przyczyny tego należy szukać w dwóch podstawowych procesach: zakłóceniu procesów metabolicznych lub ich całkowitej utracie (w wyniku śmierci). Delirium można powiązać z najbardziej odwracalnym zaburzeniem, podczas gdy demencja jest związana z zaburzeniem nieodwracalnym. Te dwa stany należy zatem uznać za różne poziomy tego samego problemu.

Można tak powiedzieć Jest . Co więcej, obie patologie są związane z poważnym upośledzeniem transmisji cholinergicznej.

w demencja w przeciwieństwie do majaczenia istnieją również dowody na strukturalne uszkodzenie mózgu . Jeżeli jednak sekcja zwłok pacjenta cierpiącego na majaczenie wykazałaby zmiany typowe dla demencji, diagnoza byłaby raczej

Leczenie

The inhibitory cholinoesterazy wydają się być najodpowiedniejszą metodą leczenia delirium w chorobie Alzheimera . Leki te mogą być szczególnie przydatne u pacjentów w okresie pooperacyjnym lub u innych, u których majaczenie stwarza poważne problemy z koncentracją.

W Szwecji dr Bengt Winblad przeprowadził już pionierskie badania nad tą możliwością. Należy jednak zachować ostrożność podczas stosowania inhibitorów cholinoesterazy, ponieważ mogą powodować skurcz oskrzeli lub arytmię. (tzw. zespół chorej zatoki). W tym sensie konieczna jest ostrożność: potrzebne są dalsze badania w celu sprawdzenia, czy leczenie cholinergiczne chroni mózg przeciwko encefalopatiom metabolicznym i ich następstwom.