Cytaty Dostojewskiego są wiernym odzwierciedleniem pisarza o umęczonym życiu, o niezwykłej wrażliwości i talencie. Jego dzieło jest jednym z nielicznych, które w najlepszy sposób odsłoniło ludzką naturę poza wszelkimi czasami.
Jego ojciec, postać bardzo autorytarna, zginął torturowany i zamordowany; jego matka zmarła na gruźlicę, gdy był nastolatkiem. To doprowadziło Dostojewskiego niemal do postradania zmysłów. Udało mu się jednak tego uniknąć i może dlatego jego literatura ma tę głębię i piękno, które wyróżnia tych, którzy żyli intensywnie. Dziś zapraszamy Cię do odkrycia tego co najpiękniejsze Dostojewski cytuje .
Ale człowiek jest tak skłonny do systematyki i abstrakcyjnej dedukcji, że jest gotowy z premedytacją zniekształcać prawdę, gotowy zamknąć oczy i uszy, aby uzasadnić własną logikę.
-Fëdor Dostojewski-
Niemożliwe byłoby sporządzenie pełnej listy wszystkich wielkich cytatów Fiodora Dostojewskiego, gdyż dzieł, z których można czerpać, jest mnóstwo. Dlatego wybraliśmy tylko te, które najlepiej odzwierciedlają jego wizję świat i życia. Odkryj je razem z nami!
Cytaty autorstwa
Szczerość
Jeden z cytatów Dostojewskiego mówi: Nie ma nic trudniejszego na świecie niż szczerość . Dziś może się to wydawać dość oczywistym stwierdzeniem. W swoich czasach była rewolucjonistką.
Dostojewski żył w starej Rosji, kraju, w którym na porządku dziennym były klasycyzm, autorytaryzm i represje. W takim kontekście szczerość staje się niemal zbrodnią i schlebia jej obłudny norma.
Dwie połówki życia
Cytaty Dostojewskiego mówią o człowieku, który z pasją zastanawiał się nad życiem. Paradoks polega na tym, że śmierć była zawsze blisko niego. Musiał znieść śmierć rodziców żony i brata córki. On sam został faktycznie skazany na karę śmierci ale potem został uniewinniony.
Jedna z jego afirmacji życiowych brzmi: Druga połowa życia człowieka składa się wyłącznie z nawyków nabytych w pierwszej połowie. Trochę jak ci, którzy mówią, że w pierwszej połowie życia człowiek kształtuje to, z czym będzie żył przez resztę życia.
Relatywizm w etyce
Etyka to kolejny powracający temat w cytatach Dostojewskiego. Nie rozumiem, dlaczego fakt poddania oblężonego miasta bombardowaniu, a nie fakt zabicia kogoś ciosami topora, jest źródłem tak dużej chwały.
To bardzo ciekawa i głęboka refleksja. S i ktoś zabije inną osobę, nazywa się go mordercą, ale jeśli zabije setki tysięcy, nazywa się go bohaterem. Jak kształtuje się etyka odrzucająca indywidualne zło i pochwalająca szkody zbiorowe? Jak mogą istnieć okoliczności, w których mordercy są wzorami do naśladowania dla innych?
Echa niepowodzeń
Życie Dostojewskiego było pełne nieprzyjemnych perypetii, w tym m.in aż do śmierci nowo narodzonej córki i drugiej żony. W ten sposób stracił właściwą ścieżkę i stał się pracownik z gry
Cierpienie i jego skutki podsumowuje jedno z najciekawszych sformułowań Fiodora Dostojewskiego: Po porażce najbardziej wyszukane plany wydają się absurdalne. Doskonale podsumowuje stan emocjonalny, jaki panuje po zdecydowanej porażce. Pokazuje, jak całkowicie zmienia percepcję, czyniąc rzeczy pozbawionymi znaczenia.
Nawet ból uczy
Dostojewski był niewątpliwie znawcą ból . Jednakże nie odrzucił go jako takiego. Raczej zastanawiał się nad tym w sposób niemal dydaktyczny. Przypomina nam, że: Prawdziwy ból, ten, który sprawia, że cierpimy głęboko, czasami nawet najbardziej lekkomyślnego człowieka czyni poważnym i stałym; nawet ubodzy duchem po wielkim bólu stają się inteligentniejsi.
W ten czy inny sposób wyjaśnia to, że jedną z funkcji bólu jest uwrażliwianie nas. Innym jest nadanie głębi naszemu myśleniu. Nie jest to pochwała cierpienia, ale analiza jego aspektów.
Czytanie Fiodora Dostojewskiego to przyjemność. Jego dzieła zachowują pełną aktualność ponieważ jego celem nie było ukazanie epoki ani konkretnych okoliczności, ale zbadanie ludzkiej natury. Są także świadectwem człowieka, który wiedział, jak pokonać przeciwności losu i przemienić je w dopóki .
