Kiedy psycholog Dorothy Tennov napisała swoją książkę Miłość i limerencja: doświadczenie bycia zakochanym ukuł także doskonały termin na określenie stanu szaleństwa, który powstaje w wyniku niektórych procesów zakochiwania się, choć nie w całości, i który dziś znamy jako limerenza .
Limerencja to uogólniony stan szaleństwa, który nas niepokoi i porusza, uniemożliwiając nam myślenie o czymkolwiek innym niż bycie kochanym. . Typowe zdanie „tracenie głowy z miłości” doskonale opisuje ten proces mentalny.
Kwestia limerencji czy obsesji?
Limerencja może reprezentować jedynie fazę wzburzenia fizycznego i psychicznego, którego główną przyczyną jest miłość do drugiej osoby. Do pewnego momentu objawy tego problemu nie odbiegają od normalności, jeśli mówimy o zakochiwanie się naturalny.
Nadmierne pocenie się, kołatanie serca, dezorientacja, uczucie lewitacji w powietrzu i wzburzenie hormonów to główne cechy tej typowej fazy romantycznej miłości. Mimo to czasami ta naturalna faza przekształca się w limerencję, jeśli chcemy posługiwać się leksykonem psychologicznym.
Kiedy w związku zaczynasz tracić głowę dla miłości, w twoim mózgu zaczyna panować obsesja tych, którzy cierpią na tę osobistą dolegliwość, która choć w większości przypadków nie ma poważnych konsekwencji, była cichą przyczyną najsłynniejszych literackich śmierci w historii.
Tak naprawdę limerencja była przyczyną śmierci Romea i Julii, a co ważniejsze, braku możliwości bycia razem ze względu na zakaz nałożony przez rywalizujące rodziny. Podobnie historia została pokryta romans i gwałtowność dzięki historiom miłosnym, które w wielu przypadkach stały się dziełami fikcyjnymi. Czy jednak to uczucie jest naprawdę tak okrutne, że powinno być słodkie i przyjemne?
Kto nie chciałby stracić głowy z miłości?
Najbardziej sprzecznym aspektem limerencji jest to, że nie ma na świecie ani jednej osoby, która nigdy nie chciała dosłownie stracić rozumu z miłości. Dlatego sprzeczność podana jest na srebrnej tacy wraz z mentalną debatą pomiędzy stabilnymi konstrukcjami już ukształtowanych relacji a chęcią poznania nowych.
Limerence ma także pierwiastek platoniczny, który przekształca obiekt pożądania w idealny charakter, który trzeba posiadać.
Pragnę cię tak, jakbym tracił rozum
Śpiewał dobrze Lizy Minnelli w musicalu na Broadwayu Szaleństwa kiedy powiedziała, że tak bardzo cię pragnę, to tak, jakbym tracił rozum, a wielu z nas wie równie dobrze, jak ona, co to znaczy kochać aż do szaleństwa.
Mimo to znamy też konsekwencje tej miłości i chociaż nigdy nie powinniśmy odmawiać sobie możliwości zakochania się w kwestiach uczuciowych, skrajności zawsze pociągają za sobą tragiczne konsekwencje zarówno z fizycznego, jak i emocjonalnego punktu widzenia.
Limerence staje się chorobą właśnie wtedy, gdy miłość osoby z obsesją jest nieodwzajemniona . To normalne, że dwie osoby się zakochują, ale gdy cierpi z tego powodu tylko jedna z nich, pociąga to za sobą liczne konsekwencje, które mogą nawet uniemożliwić nam normalne prowadzenie życia.
Utrata rozumu z powodu miłości może stać się poważna, aż do wyzwalacza depresje głębokie u tych, którzy na nią cierpią, prowadzące nawet do samobójstwa. Mimo to, kogo w tym krótkim życiu nauczono kochać z umiarem?
Nikt nie rodzi się wiedząc wszystko
