Ludwig van Beethoven był udręczoną duszą, żyjącą w równowadze pomiędzy stworzeniem a cierpieniem. Uważany za największego geniusza muzycznego wszechczasów, jego życie nie było szczęśliwe i nigdy nie cieszył się w pełni swoimi sukcesami. Od najmłodszych lat toczył nieustanną walkę z całym światem.
Twórczość Beethovena jest ogromna i obejmuje ponad 32 sonety fortepianowe, 17 kwartetów, 8 triów, 5 koncertów fortepianowych i wiele innych arcydzieł. Jednak to jego symfonie wzbudziły podziw całych pokoleń, a w szczególności V, co przyniosło mu niesamowitą sławę.
Muzyka powinna rozpalać ogień w sercu mężczyzny i wywoływać łzy w oczach kobiety.
-Ludwig van Beethoven-
Pomimo chwały osiągniętej w życiu Beethoven nigdy nie cieszył się stabilną sytuacją ekonomiczną ani satysfakcjonującej rodziny ani życia miłosnego. Być może właśnie z tego powodu jego prace są wyhaftowane w żyłach głębi, ciemności i chwały. Jego muzyka, podobnie jak on sam, charakteryzuje się zaskakującą złożonością.
Niefortunne dzieciństwo
Ludvig van Beethoven pochodził z rodziny muzyków. Duży wpływ na niego mieli jego dziadkowie ze strony ojca, Ludwig i Maria Josepha Poll. Z jednej strony babcia ujawniła swoją słabość do alkoholu Dziadek był jedyną osobą, która założyła firmę zdrowa więź emocjonalna z małym Ludwigiem.
Beethoven był drugim z pięciu braci. Jego matka Maria Magdalena Kewerich była kobietą chorą i o słabym charakterze. Jego ojciec Johann był alkoholikiem bardziej oddanym butelce niż rodzinie. Dziadek Ludwiga natomiast dostrzegł talent chłopca i udzielił mu pierwszych lekcji gry na fortepianie.
Ludwig van Beethoven dorastał, nie wiedząc, co to znaczy rodzinne ciepło . W wieku pięciu lat geniusz zaczął pokazywać swoje umiejętności muzyczne.
Z tego, co wiadomo, ojciec postanowił wykorzystać ten talent, aby wyciągnąć rodzinę z niestabilności, ale bez całkowitego powodzenia. Mówią, że Beethoven mając zaledwie dwanaście lat był już ponurym dzieckiem, które twierdziło, że nienawidzi świata.
Beethoven i jego imponujące dzieła
Niezależnie od wszystkiego Beethovenowi udało się nawiązać trwałe przyjaźnie poprzez atrybucję przyjaźń odgrywa zasadniczą rolę w jego życiu. Pierwsza silna więź narodziła się między młodym mężczyzną o imieniu Wegeler, który powitał go w swojej rodzinie, Breuningach.
Tam pobierał lekcje gry na fortepianie, poznał stałą rodzinę i przeżył swoją pierwszą miłość. Zakochał się w Leonorze, swojej towarzyszce studiów muzycznych . Jednak ona go odrzuciła, zwiększając swój dyskomfort wobec świata.
W 1787 przeniósł się do Wiednia, gdzie uzupełnił edukację. To właśnie w tym okresie zaczął zasłynąć swoim talentem muzycznym i pozostał tam do 1792 roku. Wtedy rozpoczął się jego najbardziej owocny etap jako kompozytora.
W tym okresie przeżył też kilka ważnych rozczarowań romantycznych: w 1794 roku poprosił o rękę śpiewaczkę Magdalenę Will, która go odrzuciła, piętnując jako brzydkiego i szalonego. Później poznał Giuliettę Guicciardi, która go oszukała. Dla niej skomponował słynną Sonata do c powaga .
W latach 1806–1810 utrzymywał serdeczny i pełen pasji związek z Teresą de Brunswick. W tym samym okresie skomponował Piąty i Szósty symfonia, a także Namiętny. Wkrótce związek się zakończył i nastąpił ciąg romantycznych rozczarowań. Do tego doszedł fakt, że jeden z jego braci zamieszkał z nim na jego koszt dlatego zawsze miał trudności finansowe.
Smutny koniec
Od 30 roku życia Beethoven zaczął dostrzegać pierwsze objawy głuchoty. Z jakiegoś powodu bardziej się tego wstydził niż martwił. Słuch nie był niezbędny do komponowania, biorąc pod uwagę, że jego talent wykraczał daleko poza normalność, ale to nie zachęcało go do przebaczania Goethe po tym jak zamieścił komentarz na temat swojej głuchoty.
Niepełnosprawność nie oznaczała dla Beethovena żadnych problemów w pracy, który nadal komponował, jakby nic się nie stało. Jednak z biegiem czasu jego relacje społeczne uległy pogorszeniu. Jego bracia roztrwonili prawie cały jego dochód, a szwagierka go nienawidziła. Otrzymał zadanie korepetycji dla jednego ze swoich siostrzeńców, zbuntowanego i bezczelnego chłopca, co było dla niego ogromnym ciężarem.
Jego zdrowie zaczęło się pogarszać i przygnębiony sytuacją ekonomiczną postanowił zwrócić się o pomoc do przyjaciół i znajomych. The Londyńskie Towarzystwo Filharmoniczne dał mu 100 funtów jako zaliczkę na koncert, który odbędzie się na jego cześć.
Beethoven płakał, gdy otrzymał prezent i obiecał, że go skomponuje Dziesiąta Symfonia w podzięce za ten gest. Niestety, śmierć dotknęła go nagle w 1824 roku, zanim spełnił swoją obietnicę.
