Japońska legenda o Sakura sięga setek lat. W tamtych czasach władcy lenn rzucali sobie wyzwania w bitwach, w których zginęło wielu pokornych wojowników, siejąc w ten sposób smutek i spustoszenie w mieście. Ze względu na następujące po sobie wojny chwile pokoju były bardzo rzadkie.
Pomimo tego był wspaniały las, którego wojna jeszcze nie dotknęła, pełen bujnych drzew który wydzielał delikatne perfumy i pocieszał udręczonych mieszkańców starożytnej Japonii. Pomimo wszystkich bitew, które toczyły się każdego dnia, żadna z armii nie odważyła się skazić tego naturalnego piękna. Sakura .
Miłość jest wszystkim, co wiemy o miłości.
-Emily Dickinson-
W tym cudownym lesie stał drzewo która nigdy nie kwitła. Mimo że była pełna życia, na jej gałęziach nigdy nie pojawiły się kwiaty. Dlatego wyglądało jak poskręcane i suche martwe drzewo. Choć żył, wydawał się skazany na to, by nie cieszyć się kolorem i aromatem kwitnienia.
Dotyk magii
Drzewo stało samotnie. Zwierzęta nie zbliżały się do niego w obawie, że zarażą się tą samą chorobą, nawet trawa w jego otoczeniu nie rosła. Samotność jest jego jedynym towarzyszem. Opowiada legenda Sakury, że leśna wróżka była poruszona widokiem drzewa, które mimo młodego wieku wyglądało na stare.
Pewnej nocy wróżka pojawiła się obok drzewa i szlachetnymi słowami szepnęła mu, że chciałaby go zobaczyć bujnego i promiennego i że jest gotowa mu pomóc. Następnie przedstawił swoją propozycję: rzuci zaklęcie, które będzie trwało 20 lat. W tym okresie drzewo poczułoby to, co ludzkie serce . Może w ten sposób będzie podekscytowany i zakwitnie.
Wróżka dodała, że w każdej chwili może przemienić się w człowieka i z powrotem w roślinę, według własnego uznania. Jednakże gdyby po 20 latach nie udało mu się odzyskać witalności i piękna, umarłby natychmiast.
Spotkanie z Sakurą
Tak jak powiedziała wróżka, drzewo odkryło, że może przybrać postać człowieka i wrócić do bycia drzewem, kiedy tylko chce. Próbował spędzać długie okresy wśród ludzi, aby sprawdzić, czy ich emocje mogą pomóc mu w osiągnięciu celu zakrętas . Początkowo jednak był zawiedziony: wokół siebie nie widział nic poza nienawiścią i wojną.
To pchnęło go do powrotu do pierwotnego wyglądu na długie okresy, tak więc mijały miesiące, a potem lata. Drzewo było takie samo jak zawsze i nie znalazło u człowieka punktu zwrotnego, który mógłby go wyzwolić ze swojego stanu. Jednak pewnego dnia po tym, jak przemienił się w człowieka podszedł do krystalicznie czystego strumienia i tam zobaczył piękną młodą kobietę. To była Sakura. Pod wrażeniem jej piękna, przypominające człowieka drzewo zbliżyło się do niej.
Sakura okazała się dla niego miła. Aby odwdzięczyć się za jej dobroć, pomógł jej zanieść wodę do domu. Podczas podróży rozmawiali z ożywieniem i z wyraz smutku z powodu stanu wojny, w jakim znalazł się ich kraj, podzielając marzenia o nadziei.
Cud miłości
Kiedy młoda kobieta zapytała go, jak ma na imię, przyszło mu do głowy tylko jedno słowo: Yohiro, co oznacza nadzieję. Między tą dwójką narodziła się głęboka więź przyjaźń . Spotykali się codziennie, aby rozmawiać, śpiewać i czytać wiersze i książki pełne wspaniałych historii. Im lepiej poznawał Sakurę, tym bardziej czuł potrzebę bycia przy niej. Kiedy nie było go przy niej, odliczał minuty do chwili, gdy ją zobaczy.
Pewnego dnia Yohiro nie mógł się już powstrzymać i wyznał Sakurze całą swoją miłość. Wyznał jej także swoją prawdziwą naturę: było to udręczone drzewo, które wkrótce umrze, ponieważ nie zakwitło. Sakura była pod wrażeniem i została cisza . Czas mijał i zbliżał się termin 20 lat. Yohiro, który powrócił do postaci drzewa, czuł się coraz bardziej smutny.
Któregoś popołudnia, kiedy najmniej się tego spodziewał, Sakura pojawiła się u jego boku. Przytuliła go i powiedziała, że też go kocha. Nie chciała, żeby umarł, nie chciała, żeby spotkało go coś złego.
Rozejrzała się i przypomniała sobie opuszczone, zniszczone wojną pola. Następnie zdecydował się połączyć z Yohiro na zawsze. I oto jedno i drugie połączyło się i stało się jednym, i jak gdyby cudem drzewo rozkwitło. Słowo Sakura oznacza Kwitnącą Wiśnię, ale drzewo o tym nie wiedziało. Od tego czasu ich miłość perfumowała pola Japonii.
