Opóźnienie może być irytujące . Nie ma nic bardziej irytującego niż umówienie się na spotkanie
Jeśli nadszedł już czas spotkania, a oni nie przyszli, dzwonisz do nich, a oni mówią, że są w drodze. Co bardziej bezczelni mówią, że wychodzę, choć powinni już przyjechać. Ich spóźnienie jest chroniczne. Nie ma ludzkiej siły, która byłaby w stanie zmusić ich do innego postępowania.
Lepiej trzy godziny wcześniej niż minutę później.
-William Szekspir-
Prawda jest taka, że czas jest to kategoria całkowicie subiektywna . Ludzie wymyślili kilka sposobów, aby to obliczyć. Mimo to każdy to dostrzega i zarządza nim w oparciu o szereg subiektywnych zmiennych. W przypadku niektórych trzeba dostosować się do dokładnego rozmiaru; dla innych jest to denerwujący limit, który nic nie mówi; a dla każdego jest to także miara emocjonalnego bicia serca.
Opóźnienie i czas wewnętrzny
Każdy postrzega czas inaczej . Zależy to przede wszystkim od wieku. Kiedy jesteś mały, godziny wydają się dniami, a dni tygodniami. Właśnie z tego powodu
Pomiar czasu zależy również od ilości wykonywanych czynności . Jeśli jest ich wiele, czas wydaje się płynąć szybciej; jeśli jest ich niewiele, percepcja będzie wolniejsza. Oczywiście kolejnym czynnikiem wpływającym są nasze własne czynniki nastrój . Szczęśliwe chwile mijają szybko, a fazy cierpienia i problemów przeżywane są tak, jakby godziny się zatrzymały.
W każdym razie ludzie ustanawiają związek między swoim postrzeganiem czasu a punktualnością lub opóźnieniem . Jeśli okoliczności zbiegną się i uznają czas za bardzo ograniczony i cenny zasób, z pewnością postaramy się precyzyjnie określić harmonogramy. I odwrotnie, jeśli nie przypiszemy tak dużej wartości czasowi, dokładne godziny będą postrzegane jako ograniczenie. Niektórzy przeceniają czas, inni skupiają się na samej czynności, nie przywiązując wagi do czasu, jakiego ona wymaga.
Ten sposób postrzegania czasu wolnego lub szybkiego wpływa na sposób planowania wydarzeń. Wielu spóźnialskich to tak naprawdę okropni organizatorzy. Nie chcą nikogo urazić po prostu nie mają dobrego czasu. Łatwo się rozpraszają i nie dręczy ich uczucie niepokoju, które odczuwają inni. W tym przypadku opóźnienie odzwierciedla jedynie rozproszenie uwagi i brak dojrzałości.
Ukryte znaczenia opóźnienia
Niektórzy chroniczni spóźnialscy nie należą do tej niewinnej kategorii rozproszonych. Ich brak przystosowania się do czasu społecznego zawiera inne osobliwości. Chroniczne spóźnienia czasami skrywają nadmierną osobowość narcystyczny . Są to ludzie, którzy chcą postawić innych w sytuacji potrzeby, nieobecności lub bezbronności. Mówiąc najprościej, wykorzystują opóźnienie jako mechanizm władzy.
Zdarzają się również przypadki osób, które wszędzie spóźniają się, ponieważ niosą ze sobą dużą niepewność . W jakiś sposób boją się spotkania i dlatego starają się je jak najbardziej odłożyć na później. Robią to nieświadomie, nie planują tego. Po prostu nie podejmują niezbędnych kroków, aby zdążyć na czas i nie wiedzą dlaczego. W głębi duszy boją się, że zostaną odrzuceni lub poniżeni.
Podobnie są tacy, którzy zwłoką wyrażają nieuzasadnione nieposłuszeństwo . Sprzeciwiają się sytuacji, która doprowadziła do spotkania. Spóźnienie się jest ich sposobem na uwidocznienie tej odmowy, ale jednocześnie sposobem na rozpoczęcie wyzwanie . Być może jest coś, co ich niepokoi, a opóźnienie staje się narzędziem do uwidocznienia tego.
Wspólnym elementem wszystkich przypadków opóźnień jest ambiwalencja: w grę wchodzą dwie rzeczywistości . Wyraźną, wyznaczającą czas i ukrytą, sabotującą tę umowę. Za chronicznym brakiem punktualności zawsze kryje się przesłanie, które należy odkryć. To nie zamieszanie i nieostrożność są przyczyną tego lekkomyślnego nawyku. Nawyk nie przychodzenia na umówioną godzinę jest w wielu przypadkach ukrytym i irytującym sposobem przekazania wiadomości.
Zdjęcia dzięki uprzejmości
