Aktywność polegająca na zabawie rozwija się w sposób naturalny już od najmłodszych lat. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że umiejętność zabawy pełni wyłącznie funkcję rozrywki i zabicia czasu. Jednak od kilku dziesięcioleci psychologowie zaczęli kwestionować ten fakt; jest ich teraz wiele, jeśli nie wiele psychologowie edukacyjni
Kluczowym aspektem, o którym należy pamiętać, a który może wydawać się szokujący, jest to, że z ewolucyjnego punktu widzenia zawsze można znaleźć dodatkowe powody, poza zwykłą przyjemnością, aby wykonywać działania, które sprawiają, że czujemy się dobrze. Pomijając zatem przypadki patologiczne, jeśli coś je powoduje Przyjemność jest to przydatne ewolucyjnie . Zgodnie z tym rozumowaniem gra faktycznie ma funkcję lub użyteczność. Badania pokazują również, że restrykcyjne ograniczenie godzin zabawy w dzieciństwie dotyczy dorosłych o słabych umiejętnościach społecznych.
Jeśli chodzi o związek między zabawą a rozwojem dziecka, musimy otworzyć umysły na różne teorie nie zawsze poparte tymi samymi ideami. W każdym razie, aby zrozumieć złożoną rolę, jaką odgrywa to znaczenie w naszym rozwoju, musimy przyjąć szeroką perspektywę i obserwować wszystkie dostępne dane.
Teoretyczne perspektywy zabawy i rozwoju dziecka
Jednym z pierwszych autorów zajmujących się tym tematem był Karol Groos który postrzegał grę jako ćwiczenie poprzedzające: podstawowy etap osiągnięcia dojrzałości psychofizjologicznej jako zjawiska związanego ze wzrostem. Dla niego gra polegała na ćwiczeniu przygotowawczym do rozwoju określonych funkcji. Gry ruchowe sprzyjają rozwojowi fizycznemu, gry psychologiczne przygotowują dziecko do życia społecznego. Co więcej, jeśli gra się w bezpieczne środowisko, dziecko może ćwiczyć wiele umiejętności, nie narażając się na żadne ryzyko.
Innym, zupełnie innym punktem widzenia jest tzw Freuda . Z punktu widzenia psychoanalizy zabawa jest ściśle powiązana z wyrażaniem nieświadomych popędów. Pozwoliłoby to człowiekowi zaspokoić swoje niezaspokojone pragnienia w rzeczywistości. Ta perspektywa teoretyczna, choć może wydawać się interesująca, nie ma na jej poparcie wyraźnych dowodów naukowych, poza tym narusza kryterium maksymalnej oszczędności, na którym opiera się nauka.
Drugi Wygotski gaming to aktywność społeczna, której kluczem jest współpraca pomiędzy uczestnikami. Dzięki tej współpracy każdy gracz uczy się przyjmowania roli (przyjmowania roli), która jest fundamentalnym aspektem dorosłego życia. Wigotski skupił się wyłącznie na zabawie symbolicznej, wskazując, jak w grze przedmioty nabierają własnego znaczenia (kij między nogami może stać się koniem). Można dostrzec perspektywę socjokonstruktywista opiera się na pierwotnej funkcji zabawy związanej z uczeniem się oraz dzieleniem ról i znaczeń.
Innym autorem, który teoretyzował na temat gry, był Hieronima Brunera – jego zdaniem gra miałaby być powiązana z niedojrzałością, z jaką rodzi się człowiek. Prowadzi to ludzi do wytwarzania szeregu zachowań, które pozwalają im elastycznie się dostosowywać. Dlatego warto poeksperymentować z każdym z tych zachowań i odkryć, w jaki sposób pozwalają nam one dostosować się do kontekstu kulturowo-środowiskowego. Przeprowadzając to eksperymentowanie w kontekście zabawy, osoba jest wolna od presji i nie boi się negatywnych konsekwencji.
Również Piageta jeden z wielkich psychologów rozwojowych wyraził swoją opinię na temat związku między zabawą a rozwojem społecznym. Jego wizja uwzględniała gra jako aktywność nieróżniąca się od zajęć innych niż zabawa. Jego zdaniem jest to działanie adaptacyjne, dzięki któremu dziecko uczy się cech rzeczywistości i w pewnym sensie je kontroluje. Myśl ta jest silnie powiązana z koncepcjami asymilacji i akomodacji opracowanymi przez samego Piageta.
Znaczenie gry
Chociaż istnieje wiele punktów widzenia na temat funkcji zabawy, jasne jest, że jest ona zawsze ważna dla rozwoju dziecka. Warto również zauważyć, że różne istniejące teorie nie są ze sobą niezgodne : związek między zabawą a rozwojem dziecka może być różnorodny i wzbogacający.
Teraz, gdy znamy różne funkcje przypisane grze, możemy sobie wyobrazić, ile powód istotne jest, aby zajęcia rekreacyjne (bez presji i z silną motywacją wewnętrzną) były obecne w naszym codziennym życiu dzieci .
Edukacja oparta na zabawie zapewni im możliwości niezbędne do rozwoju pod każdym względem. W tym sensie najlepiej nie popełnić błędu zastąpienia gry innymi zajęciami intelektualnymi lub poznawczymi, które uważamy za potencjalnie lepsze: bez gry w rzeczywistości rozwój poznawczy i intelektualny może ucierpieć. . Nie zapominajmy też, że jeszcze zanim się urodzimy, jesteśmy już w trakcie wzrost i rozwoju oraz że aby móc dalej rosnąć po urodzeniu, należy liczyć na zabawę jako na naturalną i przyjemną skłonność.
