Objawy chorób psychicznych zależą od czynników biologicznych i środowiskowych, w tym od wzorców zachowań nieprzystosowawczych. Chociaż wielu specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym kieruje pacjentów na psychoterapię w ramach leczenia mogą również podawać leki psychiatryczne .
Zarówno psychoterapia, jak i leki psychotropowe okazały się skuteczne w wielu przypadkach zaburzeń psychicznych. Często faktycznie połączenie tych dwóch elementów jest najlepszym rozwiązaniem.
Narodziny współczesnej psychofarmakologii datuje się na rok 1950, kiedy seria odkryć na zawsze zmieniła bieg psychiatrii i życie milionów pacjentów.
Leki psychotropowe, które prezentujemy w tym artykule, a część z nich nie jest już w użyciu, drastycznie zrewolucjonizowały dziedzinę terapii, umożliwiając leczenie zaburzeń, które kiedyś uważano za niemożliwe do wyleczenia. Ich odkrycie uznawane jest za jedno z największych osiągnięć w historii medycyny.
1. Leki psychotropowe stabilizujące nastrój: węglan litu
Współczesne odkrycie litu jako Początki leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej sięgają 1948 roku za sprawą Johna Cade’a . Australijski psychiatra uważał, że przyczyną manii jest obecność kwas moczowy dlatego wybrał lit, aby go zneutralizować.
Z końcowego wyniku wynikało, że choroba afektywna dwubiegunowa nie ma nic wspólnego z kwasem moczowym, niemniej lit okazał się bardzo pomocny i od tego momentu zaczęto go stosować w leczeniu maniaków.
Lit jest uważany za pierwszy nowoczesny lek psychotropowy, a jego działanie przeciwmaniakalne wykazano w 1949 r., przed odkryciem chloropromazyny. Wkrótce stał się pierwszym lekiem stosowanym w leczeniu konkretnego zaburzenia psychicznego.
Ponad 70 lat od odkrycia lit jest nadal najskuteczniejszym lekiem w całej psychiatrii, a wskaźnik odpowiedzi wynosi ponad 70% u pacjentów cierpiących na chorobę afektywną dwubiegunową. Jego zastosowanie jest również przydatne w leczeniu depresji jednobiegunowej.
Odkrycie litu jako skutecznego leku na chorobę afektywną dwubiegunową zapoczątkowało rewolucję leków psychotropowych w psychiatrii. Po raz pierwszy w historii możliwe było podjęcie celowego działania w celu leczenia poważnej choroby psychicznej.
2. Leki psychotropowe na zaburzenia psychotyczne: chloropromazyna
Po szczęśliwym odkryciu litu w 1948 r. wkrótce nastąpiło kolejne: pierwsze lek przeciwpsychotyczny do świata.
W 1949 roku w Tunisie zatrudniono francuskiego chirurga wojskowego Henri Laborita poszukuje sposobu na zmniejszenie szoku chirurgicznego . W ten sposób rozpoczął badania nad lekiem przeciwhistaminowym, chloropromazyną, odkrywając jego głębokie skutki psychologiczne po podaniu pacjentom przed operacją.
W 1952 roku Laborit przekonał innego psychiatrę do pierwszego podania leku pacjentowi choremu na schizofrenię. Stosowanie chloropromazyny jako pierwszego neuroleptyka szybko rozprzestrzeniło się w całej Europie, podczas gdy w zdominowanych przez psychoanalizę Stanach Zjednoczonych jego stosowanie zostało wyciszone.
W tamtym czasie amerykańscy psychiatrzy poszukiwali psychospołecznego wyjaśnienia schizofrenii, takiego jak teoria podwójnego wiązania Gregory'ego Batesona. Żaden temat odnoszący się do leków psychotropowych nie został uznany za istotny.
Firma farmaceutyczna produkująca chloropromazynę (marka Torazine) zaczęła wywierać presję wszystkich rządów stanowych, a nie psychiatrów i szkół medycznych upierających się, że lek ten mógłby zaoszczędzić znaczną sumę pieniędzy na stanowych programach zdrowia psychicznego.
Wkrótce potem prawie wszystkie główne szpitale psychiatryczne w Stanach Zjednoczonych dołączyły do stosowania chloropromazyny. Wprowadzenie Thorazyny w USA przyczyniło się do proces deinstytucjonalizacji zmniejszenie liczby hospitalizowanych pacjentów z 600 000 w 1952 r. do 160 000 w 1977 r.
Chlorpromazyna jest w dalszym ciągu jednym z najskuteczniejszych leków przeciwpsychotycznych, szczególnie dla pacjentów z poważnymi schorzeniami, charakteryzującym się dużą skutecznością w sytuacjach nagłych. Razem z litem znajduje się na liście leków podstawowych Światowej Organizacji Zdrowia.
3. Imipramina na zaburzenia nastroju
Trzecim historycznym odkryciem w dziedzinie psychofarmakologii była imipramina pierwszy trójcykliczny lek przeciwdepresyjny.
We wczesnych latach pięćdziesiątych firmy farmaceutyczne poszukiwały nowych leków, które mogłyby konkurować z chloropromazyną na rynku leków na schizofrenię.
Roland Kuhn, szwajcarski psychiatra zatrudniony przez firmę farmaceutyczną Geigy i zawsze zainteresowany tematyką depresji i schizofrenii, podjął zdecydowane posunięcie. Postanowił odwrócić się od firmy farmaceutycznej, która finansowała jego badania i podawała ten związek na depresję. Uzyskane wyniki stanowiły rewolucję na tamte czasy.
Kilka tygodni po rozpoczęciu leczenia imipraminą Pacjenci Kuhna z przewlekła depresja zaczęli odnajdywać motywację, nadzieję i siłę ducha . Objawy depresyjne, które wcześniej uważano za niemożliwe do wyleczenia, dały pozytywną reakcję na ten nowy lek.
Wraz z odkryciem imipraminy ostatecznie potwierdzono odkrycie skutecznych metod leczenia biologicznego trzech głównych zaburzeń: schizofrenii, choroby afektywnej dwubiegunowej i depresji.
Przez wiele lat imipramina uznawana była za złoty standard w leczeniu ciężkiej depresji. Chociaż jego regularne stosowanie zostało w dużej mierze zastąpione przez nowe leki z grupy SSRI, nadal jest ono przydatne w leczeniu depresji atypowej i opornej na leczenie.
4. Leki psychotropowe na stany lękowe i bezsenność: Valium
Valium zostało wynalezione przez chemika Leo Sternbacha z międzynarodowego koncernu Hoffman-La Roche w New Jersey (1963). Jest to drugi narkotyk benzodiazepinowy odkryty po Librium w 1960 roku.
Benzodiazepiny stały się popularne w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku jako leki przeciwlękowe ponieważ ich skutki uboczne nie były tak poważne jak w przypadku barbituranów poprzedniej generacji środków uspokajających.
Odwrotnie the benzodiazepina są śmiertelne tylko w wyjątkowych przypadkach, bezpieczne w przypadku przedawkowania i uzależniają. Należą do trzech rodzin leków: leków uspokajających, przeciwlękowych i nasennych. Zależy to od obecnej cząsteczki, dawek i średniego czasu krążenia we krwi.
5. Prozac na nastrój
Prawdopodobnie w ciągu ostatnich trzydziestu lat nie było leku psychiatrycznego lepiej znanego niż Prozac (fluoksetyna). Został odkryty przez Eli Lilly and Company w 1970 roku i został zastosowany w medycynie w Stanach Zjednoczonych. Był jednym z pierwszych leki SSRI .
Począwszy od wprowadzenia Prozacu, pojawiło się kilka SSRI, każdy o nieco innym wzorze chemicznym i skutkach ubocznych, ale podobny pod względem podstawowego mechanizmu i skuteczności. Działania niepożądane są na ogół bardzo niskie, ale mają szerokie spektrum działania i wskazań.
Nazwy SSRI to fluoksetyna, fluwoksamina, paroksetyna, sertralina, citalopram i escitalopram. Odkrycie tych
