Tę historię napisał brazylijski autor Jorge Amado, który zmarł w 2001 roku. Jak większość bajek dla dzieci, głównymi bohaterami są zwierzęta którzy mają cechy ludzkie . Prawie zawsze intencją tych tekstów jest pouczenie moralne: pełnią one funkcję dydaktyczną, a jednocześnie kwestionują pewien aspekt kondycji ludzkiej.
Narracyjna struktura baśni opiera się na opozycji, czyli bohaterowie konfrontują się ze sobą z subiektywnej perspektywy. Jednakże porównanie to ma miejsce w warunkach nierówności. Na przykład, ze społecznego punktu widzenia, w tej sytuacji można dostrzec kontrast pomiędzy charakterem z klasy wyższej i z klasy niskiej . Jednak ze względu na nieprzewidywalny element narracyjny sytuacja jest odwrotna.
Pręgowany kot
Historia, którą chcemy Wam opowiedzieć, pomiędzy Tygrysim Kotem i Panną Rondinellą, rozgrywa się w parku zamieszkałym przez drzewa i zwierzęta różnych gatunków. obserwujemy, że czas wraz ze swoimi porami roku tworzy atmosferę, która wpływa i odzwierciedla stan umysłu bohaterów
Amado opisuje pręgowanego kota (jednego z bohaterów) jako osobę dalekią od średniego wieku młodzież . I kontynuuje: nie było w okolicy bardziej samolubnej i samotnej osoby. Z sąsiadami nie utrzymywał przyjaznych stosunków i prawie nie reagował na rzadkie komplementy, jakie niektórzy przechodnie kierowali do niego ze strachu, a nie z życzliwości.
Nic nie zmienia codziennego życia parku aż do
W nowym sezonie wiosennym kot próbuje . Poczuł się lekki, oznaczało to słowa bez zaangażowania, chodzenie bez celu, a nawet rozmowę z kimś. Spojrzał
Pani Rondinella
Jorge Amado
Śmiała się ze wszystkimi, z którymi przebywała Wolna od zmartwień latała w lesie od drzewa do drzewa . Ciekawski i gadatliwy o niewinnym sercu. Prawdę mówiąc, kreta nie było
Jaskółka rozmawiała z kotem i posunęła się nawet do tego, że go obraziła, czego obawiali się pozostali mieszkańcy parku Rodzice zabronili jej utrzymywać z nią kontakt koty ponieważ z natury byli drapieżnikami i łowcami ptaków . Ale jaskółka nie posłuchała rozkazów i przemówiła do kota.
Tej nocy mała jaskółka oparła swoją delikatną główkę na płatku róży, który służył mu za poduszkę, i zdecydowała, że następnego dnia będzie kontynuować rozmowę z kotem:
Choroba kota
Kot był tak zmęczony, że myślał, że jest chory. Potem zdał sobie sprawę, że ma gorączkę i poszedł szukać wody nad jeziorem, aby złagodzić uczucie pieczenia w środku . I tam, w wodach jeziora, ujrzał odbicie spoglądającej na niego panny Rondinelli: I rozpoznał ją w każdym liściu, w każdej kropli rosy, w każdym promieniu słońca o zmierzchu, w każdym cieniu nadchodzącej nocy. Kiedy wreszcie udało mu się zasnąć, śniła mu się jaskółka, śnił mu się pierwszy raz, minęło wiele lat.
Pręgowany kot nie zdawał sobie sprawy, że się zakochał. Nie rozpoznał dobrze swoich uczuć. Jako młody człowiek zakochiwał się wiele razy praktycznie co tydzień, ale nie przywiązywał do tego wagi uczucia . Tak naprawdę złamał wiele serc . Kiedy się obudził, przypomniał sobie, że całą noc śnił mu się jaskółka, ale zdecydował, że nie chce już o tym myśleć.
Jednak przez całą wiosnę nadal szukał jaskółki, żeby z nią porozmawiać i nigdy nie kończyły mu się tematy. Wkrótce zaczęli razem spacerować po parku . Szedł po świeżej trawie, a ona przeleciała obok niego. Wędrowali bez określonego celu i komentowali kolor kwiatów i piękno świata, który widzieli.
Pręgowany kot miał Stał się osobą uprzejmą i życzliwą i jako pierwszy komplementował innych mieszkańców parku .
Czy miłość ma granice?
Pod koniec lata jaskółka i kot zjedli razem kolację. Nagle podczas rozmowy kot nie mógł już się powstrzymać i powiedział jej, że gdyby nie był kotem, już by ją poprosił o rękę. Tej nocy, po tym, co się wydarzyło, jaskółka nie wróciła. Kotka próbowała zrozumieć, co się dzieje i jakie sprzeczne uczucia ją dręczyły. Pełen smutku i ogarnięty samotnością postanowił porozmawiać z sową.
Początkowo rozmawiał z sową na mało istotne tematy, ale ponieważ ptak był bardzo mądry, szybko odgadł prawdziwy powód tej nieoczekiwanej wizyty. plotki oraz plotki, które słyszano w parku o jego spotkaniach z jaskółką .
Wszyscy mieli złą opinię o kocie, co doprowadzało go do wściekłości. W końcu stara sowa wyraziła swoją opinię: Mój stary przyjacielu, nie ma już nic do zrobienia. Jak w ogóle mogłaś sobie wyobrazić, że jaskółka zaakceptuje Cię jako męża? Nic takiego nigdy się nie wydarzyło i nie stanie, nawet jeśli cię kochała.
Mimo wszystko na początku jesieni pręgowany kot wrócił na poszukiwania jaskółki. Uważał ją za poważną i zdystansowaną. Nie uśmiechał się już i nie okazywał życzliwości minionych czasów. Kot poczuł ogromny smutek i nie mógł tego ukryć. Słowa sowy rozbrzmiewały w jego sercu, więc po prostu szedł w milczeniu z jaskółką .
Tej nocy pręgowany kot znów stał się przestępcą, jakim był zawsze. Gonił czarną kaczkę, straszył papugę, drapał psa po pysku i kradł jajka z kurnika tylko po to, by wyrzucić je na pole. Wszyscy mieszkańcy parku rozgłosili tę wiadomość i ponownie zaczęli się bać tego kota, który wydawał się być jego reinkarnacją Mężczyzna .
Zakończenie baśni
Po kilku dniach pręgowany kot otrzymał list od panny Rondinelli dzięki gołębiowi pocztowemu. W liście jaskółka wyjaśniła mu, że nigdy nie poślubi kota . Aby już nigdy się nie spotkali.
Dodała jednak również, że nigdy nie była tak szczęśliwa jak w jego towarzystwie podczas spacerów po parku. Na koniec zakończył zdaniem, które złamało kocie serce: Na zawsze Twoja, panno Rondinella. Pręgowany kot czytał list wiele razy, aż nauczył się go na pamięć .
Jakiś czas później jaskółka pojawiła się bez ostrzeżenia. Było tak uroczo i słodko jak na wiosnę. Wydawało się, że nic się nie stało, jakby dystans dzielący ją od kota po prostu zniknął. Kot był bardzo wzruszony. Późnym popołudniem odkrył prawdę: pozostali razem aż do zapadnięcia nocy. Wtedy jaskółka powiedziała mu, że to ostatni raz, kiedy się widzą Dlaczego? Bo jaskółka nie może poślubić kota.
Ta wiadomość sparaliżowała pręgowanego kota. W małżeństwie mu się nie udało
To oświetliło samotną ścieżkę pręgowanego kota w bezgwiezdną noc. Kot podążał w kierunku wąskich ścieżek prowadzących na skrzyżowanie końca świata. Ostatecznie piękna historia, która przypomina nam o wiecznej ciemności niemożliwej miłości .
