Może się zdarzyć, że ktoś Ci bardzo bliski wie, jak wyjątkowy jesteś i ile światła emanujesz. Być może jednak nie zawsze traktuje cię tak, jak na to zasługujesz. Może myśli, że jesteś jak cudowna roślina o głębokich korzeniach, która odżywia, tworzy schronienie i nigdy nie protestuje. Być może nie wiesz, że pewnego dnia możesz mieć dość tego, że ktoś bierze twoją miłość za coś oczywistego.
Wszyscy choć raz słyszeliśmy, że nie doceniał tego, co miał, dopóki tego nie stracił. Jednak rzeczywistość często przedstawia nam różne sytuacje, które są znacznie bardziej konkretne i wyrafinowane, ale które mogą wydawać się nam sprzeczne: są ludzie, którzy choć doskonale znają wartość tego, co posiadają, w końcu to zaniedbują.
Nie chcę miłości rozdartej na pół, podzielonej na dwie części. Zasługuję na coś intensywnego i niezniszczalnego.
-Frida Khalo-
Czasami relacje są tak samo kruche jak kości. Wszyscy to wiemy. Cóż, to rozstanie nie zawsze następuje z dnia na dzień w dokładnie traumatyczny i niszczycielski sposób. Eksperci od związków małżeńskich dobrze wiedzą, że te procesy są często powolne i erozyjne i tyle to właśnie ten postępujący spadek uwagi wobec partnera niszczy osobisty i emocjonalny wszechświat jego bohaterów.
Pielęgnuj wdzięczność dzień po dniu empatia a umiejętność dbania o najmniejsze szczegóły pozwoli nam w zdrowszy sposób wzmacniać więź z bliskimi nam osobami. Aby to osiągnąć, potrzebny jest jednak strategiczny i zdecydowany wymiar: wola.
Kiedy uznają za oczywiste, że zawsze tam będziesz
Nie jesteś jak ten głaz, który pewnego dnia oderwał się od góry i pozostanie unieruchomiony w trawiastej dolinie przez wieki. Nie jesteś owadem uwięzionym w kropli bursztynu ani tysiącletnimi korzeniami drzewa iglastego. Nic w tobie nie jest wieczne i wieczne. Ludzie są jak wiatr, jak bryza, jak woda płynąca w rzece. Życie to ruch, rozwój i wieczny przepływ.
Tak jak nasza wewnętrzna istota jest dynamiczna i stanowi część procesu ciągłego dojrzewania, tak też są nasze emocje. Z tego powodu każdy, kto pomyśli o Miłość jako wymiar stabilny i trwały jest błędny. Miłość jest zawsze głodna: musi się nakarmić i być nakarmiona. Trzeba go też cenić i pielęgnować, chce być łaskotany, słuchać muzyki śmiechu i upijać się bezsłownym współudziałem.
Wszystko to zmusza nas do zrozumienia czegoś bardzo prostego, podstawowego i decydującego: że miłość się buduje, a nie odnajduje . Z tego powodu, gdy ktoś zaczyna uważać wszystko za oczywiste, decyduje się nie inwestować i zaprzestać budowania... Zamiast tego postanawia zakotwiczyć się w błędnym przekonaniu, że ci, którzy nas kochają, zawsze będą to robić z oddaniem i bezwarunkowo. Nie ma znaczenia, ile będzie luk, ile przemilczeń i ile nieporozumień, ponieważ dla wielu miłość jest jak żywica, która na zawsze łapie owady.
Miłość na zawsze, nieodwołalna i wieczna, coś więcej niż rzeczywistość, jest przeprosinami dla naszego społeczeństwa . Zawsze będę cię kochać, niezależnie od tego, co zrobisz, jest to atak na naszą godność. Bo w związkach nie można już wszystkiego akceptować i nie wszystko da się usprawiedliwić. Jeśli przyzwyczaimy się do tego, że uważa się nas za coś oczywistego, nadejdzie dzień, w którym my również zaczniemy uważać siebie za coś oczywistego i staniemy się przyczyną naszych własnych problemów. nieszczęście .
I wcale nie musi tak być.
Jeśli oni się Tobą nie zaopiekują, zrób to sam: ustal dystans
Pomyśl, że relacja, o którą powinniśmy najbardziej dbać, to ta, którą utrzymujemy ze sobą. Ten kamień filozoficzny ludzkiego dobrobytu jest często niedoceniany z bardzo prostego powodu: czasami wyobrażamy sobie życie w oparciu o więzi, które nawiązujemy z innymi. Jednak myślenie, że miłość usprawiedliwia wszystko i że jest naszym jedynym prawdziwym źródłem samorealizacji, jest bzdurą niosącą poważne skutki uboczne.
Miłość będzie trwać tak długo, jak długo będziesz o nią dbał i będziesz się o nią troszczył, dopóki naprawdę będziesz kochał.
Każdy, kto rozumie wartość otaczających go ludzi, ale nie dba o nich, po prostu na to nie zasługuje. Uświadomienie sobie, że jest to imperatyw moralny, mający fundamentalne znaczenie dla naszego przetrwania, jest naszą łodzią ratunkową poczucie własnej wartości . Bo w przeciwnym razie, jeśli nie wejdziemy do łodzi ratunkowej, gdy łódź zatonie, sami przestaniemy o siebie dbać, staniemy się ofiarami tego kultu sentymentalnego poświęcenia, który unicestwia życie i strzeże tych serc, które zapomniały kochać siebie.
Z drugiej strony warto przypomnieć słowa Abrahama Maslowa: Jeśli muzyk chce być szczęśliwy, musi grać; jeśli poeta chce być poetą, musi pisać; jeśli malarz kocha malarstwo, powinien malować… Wszystko to jest częścią tego wymiaru, który znajduje się na szczycie piramidy naszych potrzeb: samorealizacji .
Jeśli zrozumiemy tę zasadę, zrozumiemy również następującą: jeśli ktoś nas kocha, będzie odczuwał potrzebę uszczęśliwiania nas, promowania naszych mocnych stron, aby oferować nam bodźce w życiu, dzięki którym przyczynimy się również do rozwoju samej relacji małżeńskiej.
Teraz dobrze, jeśli osoba obok nas nie bierze nas pod uwagę i przyjmuje za pewnik, że zawsze będziemy tam, bez względu na wszystko Ta miłość to poświęcenie, uznanie i codzienna dbałość o więź emocjonalną.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Maggie Taylor
