Zaufanie innym jest równoznaczne z oddaniem tego, co jest dla Ciebie najważniejsze: serce . Zaufanie jest cennym aktywem, skarbem, który należy oferować ostrożnie; reprezentuje najpiękniejszy aspekt przyjaźni i najsilniejszą więź w związku małżeńskim, w którym istnieje tak szczególna więź, że nie czujesz potrzeby wiedzieć wszystkiego o drugiej osobie. Z drugiej strony zaufanie ma fundamentalne znaczenie dla powstania i rozwoju intymności.
Wymiar ten wykracza daleko poza prosty zakres psychologii. W rzeczywistości mówimy o nerwie emocjonalnym, który stanowi zaufanie odgrywa bardziej centralną i znaczącą rolę niż u pozostałych zwierząt . W rzeczywistości inne żywe istoty ufają swoim rówieśnikom na podstawie prostego instynktownego odruchu. Ludzie, choć nie wszyscy i nie zawsze, ufają w sposób świadomy, często stosując przemyślaną selekcję: specjalny filtr oparty na doświadczeniu.
Ufanie każdemu jest bezsensowne, ale nie ufanie
-Młodzieńczy –
Mówienie o zaufaniu oznacza przede wszystkim odniesienie się do pozytywnej emocji, która gwarantuje siłę danej osoby ograniczenie . Istnieje jednak kilka wymiarów, które mogą lepiej zdefiniować osobowość danej osoby Niska samoocena, traumatyczne dzieciństwo czy doświadczenie zdrady na własnej skórze sprawiają, że zaufanie staje się darem, którym trudniej się dzielić.
Dzisiejszy temat jest z pewnością tematem ciekawym i pełnym niuansów, który warto przeanalizować.
Brak zaufania prowadzi do emocjonalnego wyczerpania
Jedną z psychologicznych, a nawet ewolucyjnych zalet koncepcji zaufania jest to, że pozwala nam ona tymczasowo zawiesić nasz instynkt samoobrony, aby niepewność i strach. Ponieważ nic nie może spowodować większego cierpienia niż ciągła defensywa lub ciągły strach przed zranieniem lub zdradzeni w codziennych relacjach z bliźnimi.
Okazanie komuś zaufania oznacza zatem położenie kresu tej niepewności i uproszczenie naszych osobistych relacji. W ten sposób przestaniemy martwić się zachowaniem drugiej osoby, postrzegając ją jako zagrożenie, a jednocześnie będziemy formułować hipotezy dotyczące przyszłego zachowania tej osoby: przyjmiemy za pewnik, że interakcja będzie zawsze pozytywna że wydarzenia przeciwko nam będą prawie zerowe i że Jego będzie pomocną dłonią, duszą pełną światła, która będzie nas prowadzić przez cały czas.
Pewność siebie nie oznacza, że musisz wiedzieć wszystko o swoim partnerze znajomy lub twój najlepszy przyjaciel. Posiadanie zaufania nie oznacza proszenia o wyjaśnienia ale umieć odczytać szczerość w spojrzeniu drugiego człowieka nawiązać połączenie z umysłem, aby zachęcić do współistnienia, w którym nie panuje konieczność, nie istnieje żelazna kontrola i gdzie ta więź nie musi być potwierdzana w każdej chwili, aby druga osoba w nią uwierzyła.
Z drugiej strony warto pamiętać, że nasz mózg potrzebuje prostoty i woli poruszać się po rutynowej codzienności, pozbawionej ryzyko . Wymaga odpowiedniej równowagi emocjonalnej, w której zaufanie staje się, że tak powiem, najlepszą bronią do prawidłowego funkcjonowania. Myśląc o tym uważnie wszyscy mamy w głowie autopilota, który nieustannie szepcze nam, abyśmy zaufali przejąć stery naszego życia i iść do przodu, bo nic złego się nie stanie.
Zaufaj temu lekarzowi, on wie co mówi i Ci pomoże. Bądź pewny siebie, kiedy wychodzisz na ulicę, ryzyko, że przydarzy Ci się coś złego, jest bardzo niskie.Jeśli nie uruchomimy w umyśle trybu autopilota, rozwiniemy w sobie postawy neurotyczne, które spowodują, że całkowicie oderwiemy się od rzeczywistości, oddalając się od równowaga osobista.
Jeśli chcesz, żeby inni Ci ufali, zaufaj im
Musimy przyznać, że gdy ktoś zawiedzie nasze zaufanie, bardzo trudno jest je odzyskać. To tak, jakby wyrwano nam ważny organ. To jak Szekspir Shylock Kupca weneckiego zdobył jego uznanie, zabierając funt naszych serc. Jest to trwała i głęboka rana, która w wielu przypadkach uniemożliwia nam ponowne nawiązanie z kimś tak intymnej więzi.
Najlepszym sposobem, aby dowiedzieć się, czy możesz komuś zaufać, jest to
-Ernest Hemingway –
The rozczarowania które sprawiają nam najwięcej cierpienia to te, które pochodzą od najbliższych nam osób. Jednak jeszcze bardziej problematycznym aspektem w tych przypadkach jest to, że poczucie braku zaufania ma tendencję do rozciągania się na inne obszary naszego życia – w rezultacie tracimy wiarę w prawie wszystko do tego stopnia, że przekształcamy się w ciągłą fobię i smutne widma niewyczerpanego smutku, który spycha nas do najbardziej odizolowanych zakątków społeczeństwa, w którym żyjemy.
Zaufaj ponownie
W podręczniku wiecznie sfrustrowanych znajduje się rozdział rozpoczynający się od słów: Nigdy więcej nie zaufam
Myślenie w ten sposób nieuchronnie doprowadzi nas do życiowej entropii, na którą nie ma środków zaradczych, gdy jest ona realna ludzie są genetycznie i ewolucyjnie predysponowani do łączenia się ze sobą. Poczucie zaufania pozwala na tworzenie więzi, wzmacnianie intelektualnych i emocjonalnych zdolności psychologicznych, a także rozwijanie tego, co dziś określa się mianem inteligencji życiowej.
Świadoma i żywotna inteligencja jest bezpośrednim zaproszeniem do przetrwania i samorealizacji w wymiarze, w którym zaufanie do siebie i innych staje się naszą najpotężniejszą formą utrzymania. Bo ostatecznie, czy tego chcemy, czy nie, musimy to zrobić, musimy otworzyć się na kogoś, kto przyjmie jego istotę - i to będzie ten moment, w którym się odnajdziemy.
Niewiele innych rzeczy sprawi nam taką satysfakcję.
Zdjęcie dzięki uprzejmości Pierre’a Morneta
