Czas nigdy nie przestaje być niesamowitym paradoksem . Z jednej strony jest to nic innego jak ludzki wynalazek. Być może jeden z najbardziej przydatnych, ale także jeden z tych, których jesteśmy najbardziej zniewoleni.
Często zdarza się również, że gdy potrzebujemy szybkiego przejścia, dzieje się odwrotnie; podczas gdy w najpiękniejszych momentach jego prędkość przyspiesza. Sekundy mijają powoli, gdy jesteśmy w poczekalni, a mijają, gdy jemy kolację z przyjaciółmi i dobrze się bawimy.
Czy to z tego czy innego powodu jego chód lub prosta egzystencja łatwo przekłada się na zniecierpliwienie, pobudzenie i Lęk . Niepokój, który łączy w sobie strach i oczekiwanie. Ponieważ wszyscy wiemy, że nie możemy kontrolować wszystkiego, co się wydarzy, tak samo jak wiemy, że najprawdopodobniej nie wszystko, co przyniesie nam przyszłość, będzie pozytywne. Życie, niezależnie od tego, jak bardzo starasz się je przewidzieć, prędzej czy później okaże się nieprzewidywalne.
-Eleanor Roosevelt-
Zegarek, który zabił górnika
Opowiemy Ci małą historię. Opowieść o grupie mężczyzn uwięzionych w kopalni, z której nie ma wyjścia. Na szczęście udało im się zakomunikować sytuację na zewnątrz i dlatego czekają na ratunek. Po ocenie sytuacji powiedziano im, że oczyszczenie wyjścia z kopalni i doprowadzenie ich w bezpieczne miejsce zajmie co najmniej trzy godziny.
Z drugiej strony ta sama eksplozja, która zablokowała im wyjście, zagroziła także dachowi i istnieje niebezpieczeństwo, że w każdej chwili może się on zawalić nad ich głowami . Na ich twarzach widać odbicie strachu przed zagrożeniem czymś nowym zawalić się . Są doświadczonymi górnikami i doskonale wiedzą, że zakopanie ich pod toną kamieni wystarczy bardzo niewiele.
Ze wszystkich uwięzionych górników tylko jeden ma zegarek. Ten górnik jest ciągle pytany, która godzina minie, zanim przywódca górników zdecyduje się zrobić coś, aby zaradzić rosnącemu zbiorowemu niepokojowi. Następnie prosi właściciela zegarka, aby informował grupę o godzinie jedynie przy każdej zmianie czasu i nakazuje swoim towarzyszom, aby o nic go nie pytali.
W końcu ekipa ratunkowa znajduje drogę do kopalni. Stopniowo udaje im się odzyskać wszystkich górników z wyjątkiem właściciela zegarka, który zmarł w wyniku m.in zawał serca .
Jak to się mogło stać? Ponieważ był to jedyny górnik, któremu pozwolono na kontakt ze źródłem niepokoju dlatego też tylko u niego niepokój osiągnął bardzo wysoki poziom. Co więcej, czas dla niego nigdy nie płynął i ostatecznie pochłonął własne życie.
Nic nie powoduje, że starzejemy się szybciej niż ciągła myśl, że się starzejemy
-Georg Christoph Lichtenberg-
Czego możemy się nauczyć z tej historii?
Ten czas zatrzymuje się, kiedy naprawmy intensywnie i który wręcz przeciwnie biegnie, gdy od czasu do czasu na niego zerkamy. Górnicy, którzy nie mieli zegarka, nie mieli nic do roboty, jak tylko skupiali swoje myśli na czymkolwiek innym niż tykanie wskazówek, a następnie mogli skupić się na tym, co będą robić, gdy już stąd wyjdą.
Przeciwnie Górnik z zegarkiem, którego nie uratowano, nie mógł zrobić nic innego, jak tylko skupić się na źródle swojego niepokoju . To wina zegarka umysł nie zrobił nic innego, jak tylko patrzył, jak mijają minuty, co przyczyniło się do zwiększenia jego stanu niepokoju, aż osiągnął poziom, którego jego ciało nie było w stanie znieść.
Kiedy istnieje ryzyko, że czas stanie się niepokojącym bodźcem, od nas zależy, czy będziemy górnikiem z zegarkiem, czy bez. Możemy zdecydować, czy chcemy, aby nasz umysł skupiał się na upływającym czasie, czy też chcemy, aby przeniósł swoją uwagę na niego myśli przyjemniejsze i przede wszystkim mniej przygnębiające.
