Zazdrość między rodzeństwem jest stosunkowo powszechna i normalna w dzieciństwie. Nagle niespodziewanie jeden z nich nie jest już królem domu. Teraz okazuje się, że musi dzielić tron z kimś, kto wydaje się wymagać większej uwagi, z kimś, kto przyciąga znacznie więcej spojrzeń i uśmiechów. Kogoś, z kim zacznie się porównywać…
Ta sytuacja, w której dziecko nie zajmuje już miejsca, które tak bardzo lubił, w którym czuło się tak bezpiecznie, kończy się dla niego strachem . Strach przed utratą uprzywilejowanego miejsca. Miejsce, gdzie wszyscy na niego patrzyli, chronili go... Kochali go. Teraz wydaje się, że ta miłość (już w pełni ugruntowana i bezpieczna) jest zagrożona.
Umysł zdetronizowanego dziecka myśli, że dla moich rodziców nie jestem już ważny! Muszę coś zrobić. Ja też chcę otrzymać taką uwagę, jaką on/ona otrzymuje!. To właśnie w tym momencie rozpoczną się niekończące się walki o przyciągnięcie uwagi, którą wcześniej otrzymał . Uwaga, którą teraz będzie musiał się podzielić.
Kiedy narodziny rodzeństwa są katastrofą dla pierworodnego
The udaremnienie i impotencja idą ramię w ramię z naszym zdetronizowanym dzieckiem. Szepczą mu przerażające, a czasem nieco katastrofalne wiadomości. Wszystkie mają związek z przetrwaniem. Wiadomości, w których dziecko nie jest już korespondowane. Nie jest już godzien miłości, którą kiedyś otrzymał. Teraz wydaje się, że o tę miłość trzeba walczyć. Należy coś zrobić, aby odzyskać ten sam poziom opieki i uwagi, jaki wcześniej otrzymywał bez wysiłku .
Zazwyczaj zazdrość między rodzeństwem zanika wraz z dorastaniem dziecka. Problem pojawia się, gdy ta racjonalnie logiczna zazdrość przedłuża się i z czasem nasila .
W tym przypadku występują inne zmienne, które należy wziąć pod uwagę. Tak naprawdę często poświęcamy więcej uwagi zazdrosnemu dziecku, ale to mu nie wystarcza. W jakiś sposób to tak, jakby znalazł sposób, aby sobie z tym poradzić i otrzymać pewne przywileje, których inaczej nie uzyskałby tak łatwo.
Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy przypadek jest wyjątkowy i ma swoją specyfikę. Niektóre dzieci Każda rodzina i jej specyficzne okoliczności są wyjątkowe .
Zrozumienie pochodzenia zazdrości między rodzeństwem pomoże nam lepiej zrozumieć nasze dziecko
Ponieważ każdy przypadek jest wyjątkowy, należy zbadać pochodzenie tej zazdrości między braćmi. Może to mieć związek z osobowością dziecka lub jego stylem emocjonalnym rodzice . Ponadto zazdrość między rodzeństwem może być spowodowana momentem emocjonalnym (w rodzinie), w którym nadeszło nowe narodzenie itp.
Kiedy już zrozumiemy, skąd bierze się cierpienie naszego zdetronizowanego dziecka, będziemy mogli je lepiej zrozumieć i podjąć działania . Dziecko potrzebuje naszej umiejętności wczuwania się w nie. Jego emocje są równie godne i zasługują na szacunek, niezależnie od tego, ile ma lat. Nie możemy jednak pozwolić, aby te emocje generowały więcej cierpienia i chaosu w rodzinie, niż powinny.
Odcinki gniew i złość na młodszego brata będą musiały zostać ukarane, tak samo jak pozytywne zachowania naszego dziecka muszą zostać zaakceptowane. Należy dostrzegać, doceniać i wzmacniać wszelkie zachowania oparte na współpracy, zaufaniu i pewności siebie . Bo w dużej mierze właśnie o to dziecko w milczeniu prosi. Poczuj się bezpiecznie i zaufaj sobie i swojemu otoczeniu.
Częścią rozwiązania jest stworzenie dziecku stabilnego emocjonalnie środowiska
Bardzo zmieniające się i niestabilne środowisko powoduje większy chaos w rozwoju emocjonalnym dziecka . Dlatego na tyle, na ile to możliwe, musimy stworzyć zdrowe środowisko, w którym nasz maluch będzie czuł się bezpieczny dzięki miłości rodziców do niego. W większości przypadków dzieci uczą się przez naśladownictwo.
Z tego powodu Bardzo ważne jest, aby zaszczepić naszemu dziecku pewne wartości, które będzie mógł ekstrapolować w swoich interakcjach . Wartości takie jak solidarność czy radość dla dobra innych. Zamiast patrzeć na rezultaty swoich rówieśników ze złością i zazdrością, postrzeganie ich jako czegoś, co nie zagraża jego bezpieczeństwu, pomoże mu spojrzeć na rzeczywistość innymi kolorami. Mniej szarego, czystszego i zdrowszego dla jego rozwoju emocjonalnego. W ten sposób unika się pojawienia się zazdrości pomiędzy rodzeństwem.
Trudno będzie dziecku radować się ze względu na brata, jeśli zobaczy, że jest on jego rodzice przyjmują postawę odrzucenia w stosunku do wyników, a także chętnie przyjmują dobre wieści od swoich rówieśników, jeśli stale spotykają się z porównaniami z bratem.
Dziecko będzie czuło się bezpieczniej w środowisku, w którym cenione są pozytywne działania a nie środowisko, w którym stale wytyka się jego błędy. Byłaby to pozytywna edukacja, w której pochwalamy zdrowe zachowania i w której staramy się eliminować te, które są mniej adaptacyjne i powodują więcej nieporządku.
