Większość tradycyjnych chińskich opowieści sięga kilku stuleci . Jednak do dziś są cenione jako idealne narzędzie do przekazywania wartości i pobudzania do refleksji
Prawie wszystkie te chińskie opowieści opowiadają o świecie wiejskim, opisując życie na wsi i wartości takie jak praca, pokora i szacunek. Większość z nich przedstawia mądrych królów i zwykłych ludzi.
Choć to starożytne opowieści przekazują także cenne lekcje . Właśnie z tego powodu wybraliśmy te historie z tradycji chińskiej jako przykłady głębokich nauk moralnych.
Z punktu widzenia rozumu opowieść przypomina bajkę.
-Théodore Simon Jouffroy-
3 chińskie opowiadania o życiu
1. Zaskakujące odkrycie
Pierwsza historia opowiada o mężczyźnie, który ciężko pracował i mieszkał na wsi. Posiadał żyzne ziemie, lecz borykał się z problemem: nie miał studni . Woda była bardzo daleko od jego ziemi, co utrudniało mu pracę.
Aby dotrzeć do najbliższej studni, co wieczór musiał pokonywać ponad trzy kilometry. Wrócił późnym wieczorem ze słojami pełnymi wody. To pozwoliło mu zaspokoić swoje własne najbardziej podstawowe potrzeby i karmić ziemię, ale było to bardzo męczące. Sąsiedzi nie udzielili mu żadnej pomocy.
Zmęczony tą sytuacją mężczyzna namówił się, aby wykopać studnię. Było to zbyt trudne zadanie dla jednej osoby, ale nie miał innego wyjścia. Wykonanie tego zadania zajęło mu ponad miesiąc, ale w końcu mu się udało : wreszcie miał studnię, z której płynęła czysta woda. Ciekawski sąsiad zapytał go o przedsięwzięcie, a rolnik odpowiedział: Kopałem studnię i na dnie znalazłem człowieka.
Wieść szybko rozeszła się wszędzie. Wzbudziło to takie emocje, że sam król tych ziem wysłał po rolnika, aby wyjaśnił fakty. – Mój panie – powiedział zanim miałem studnię, moje ramiona były zawsze zajęte przynoszeniem i noszeniem wody. Teraz moje ramiona są wolne i mogę uprawiać ziemię: wyzdrowiałem człowiekiem, którym jestem .
2. Chińskie opowieści: pędy, które nie rosną
Druga historia opowiada o małej wiosce w odległym miejscu na świecie. Żył dość chciwy człowiek, który żył ze swoją rodziną we względnej harmonii. Jego zbiory były pomyślne, ale nigdy nie był zadowolony z wyniku .
Któregoś dnia ze szczególnym oddaniem zasiał ziemię, bo chciał zebrać szczególną odmianę pszenicy przywiezionej tam z odległych krain . Zapewnili go, że jest najwyższej jakości, ma bujne uszy i pyszny smak.
Właśnie z tego powodu człowiek zasiał wszystkie swoje ziemie wspomnianymi nasionami i zaczął snuć wielkie plany na przyszłość. Osiągnąłby ogromne zyski, a może mógłby kupić więcej ziemi i żyć w luksusie.
Jednak mijały tygodnie, a pędy z trudem pojawiały się. Były takie, które pomimo leczenia rosły bardzo powoli. Mężczyzna zaczął rozpaczać i nie mógł tego wszystkiego znieść więc postanowił coś zrobić. Tutaj przycinał pojawiające się małe rośliny, myśląc, że pomoże im rosnąć.
Jednak następnego dnia pędy były martwe. Człowiek zapomniał, że były to szczególne nasiona, których wzrost trwał dłużej. Nie rozumiał, że na wszystko jest czas i tyle ingerowanie w mechanizmy natury prowadzi do niepowodzenia .
3. Książę i gołębie
Dawno, dawno temu żył szlachetny i mądry książę, na którego ziemiach panowała wielka harmonia . Wszyscy kochali władców, którzy zawsze narzucali sprawiedliwe prawa, które przyczyniały się do dobrobytu ludu.
W tym królestwie miał miejsce bardzo szczególny rytuał: wraz z nadejściem nowego roku rolnicy ofiarowywali księciu gołębie .
Właśnie w tych dniach przechodził obok nieznajomy poczuł ciekawość za ten dziwny rytuał. Był świadkiem rytuału, podczas którego ludzie przynosili zewsząd gołębie w prezencie dla księcia. Pozostał tam przez chwilę ciekawy, co władca zrobi z tymi niezwykłymi darami.
Tutaj książę zebrał wszystkie gołębie w klatce, a następnie je wypuścił . Obecni oklaskiwali i okazali zgodę.
Przy tej okazji starszy mężczyzna zrobił miejsce wśród tłumu i z szacunkiem poprosił o pozwolenie na zabranie głosu. Książę szybko go wysłuchał, a starzec zapytał, ile gołębi udało mu się zebrać. Książę odpowiedział około 200.
Starzec odpowiedział: Do noszenia tych 200 gołębi są mężczyźni poszedł na polowanie i zabili około 600 osób . Jak myślisz, jaką zasługę masz teraz, uwalniając tych, którzy wciąż żyją? Książę zrozumiał swój błąd i zakazał rytuału. Nieznajomy zabrał ze sobą wielką lekcję życia z tych ziem.
Wnioski
Te chińskie historie zachęcają nas do refleksji, a w niektórych przypadkach do kwestionowania naszego punktu widzenia o świecie, o społeczeństwie i o nas samych. Nie zapominając jednak, że każdy odbierze przesłanie przekazane na swój sposób.
