Zdrowy rozsądek: czy to naprawdę jest takie powszechne?

Kartezjusz stwierdził, że zdrowy rozsądek jest najlepiej rozpowszechnioną cechą na świecie ; nie było nikogo, kto nie posiadałby tego rozsądnego daru. Dla słynnego matematyka i filozofa ten wymiar wykraczający poza osobistą specyfikę pozwolił każdemu z równą jasnością określić, co jest słuszne, co jest akceptowalne, a co graniczy z irracjonalnością.

Cóż, jak powiedział kiedyś Voltaire, zdrowy rozsądek jest w rzeczywistości najmniej powszechnym ze zmysłów. Co to znaczy? Zasadniczo taka jednomyślność nie zawsze jest rzeczywista lub postrzegana, zwłaszcza jeśli chodzi o zrozumienie tego, co jest logiczne lub czego można się spodziewać w każdej sytuacji. W jakiś sposób każdy integruje swój własny zdrowy rozsądek, który czasami nie odpowiada rozsądkowi innych.

Z drugiej strony najciekawsze jest to byłoby nam wszystkim lepiej, gdybyśmy potrafili zastosować taką prostotę w zakresie wartości i zasad działania zaczynając od rozsądnej i niemal uniwersalnej esencji. Jednak w niektórych przypadkach, mimo że wiemy, co byłoby najlepiej zrobić w danej sytuacji, w ogóle tego nie robimy; częściowo z powodu apatii, wyzwań, apatii lub dlatego, że nasz umysł jest zajęty innymi, bardziej złożonymi wymiarami.

Zdrowy rozsądek podpowiada nam na przykład, że powinniśmy prowadzić zdrowszy tryb życia; jednak nie zawsze stawiamy zdrowie na pierwszym miejscu, a już na pewno nie przed natychmiastową satysfakcją. Zdrowy rozsądek często podpowiada, że ​​ta kartka papieru powinna wylądować w koszu, że powinniśmy więcej poddawać recyklingowi, że nie powinniśmy czytać wiadomości z telefonów komórkowych podczas jazdy lub że powinniśmy spędzać więcej czasu z ludźmi, których kochamy. Jeśli jesteśmy tego świadomi, dlaczego tego nie robimy?

Zdrowy rozsądek to tak naprawdę nic innego jak depozyt uprzedzeń zakorzenionych w umyśle przed ukończeniem osiemnastu lat.

-Albert Einstein-

Co należy rozumieć pod pojęciem zdrowego rozsądku?

Według psychologii zdrowy rozsądek to zdolność rozeznania, którą posiada (lub powinien posiadać) każdy człowiek . Dzięki tej umiejętności możesz podejmować spójne decyzje, oparte na logice i rozsądku. Ten sam Alberta Einsteina argumentował, że znaczna część tego, co nazywamy zdrowym rozsądkiem, to nic innego jak zbiór uprzedzeń, które zaszczepili w nas inni.

Jednakże koncepcja ta zawsze ma na celu jeden jedyny cel: dobro wspólne. Wychodząc od tej kompetencji zakłada się, że wszyscy mamy taki praktyczny zmysł, jakim ułatwić współistnienie unikaj konfliktów i działaj dla dobra wszystkich. Skąd jednak zdrowy rozsądek? W dużej mierze zależy to nie tylko od tego, czego inni nas uczą lub co nam narzucają, jak powiedziałby Einstein.

W rzeczywistości wynika to częściowo z naszego doświadczenia; z tego co widzieliśmy, słyszeliśmy i doświadczyliśmy. Dlatego jasne jest, że każdy z nas przemierzał ścieżki i doświadczył wydarzeń, które nie zawsze przypominają wydarzenia innych. Jak Twój zdrowy rozsądek to, co jest dla Ciebie najbardziej logiczne, może nie być logiczne dla innych.

Trzy sposoby interpretacji zdrowego rozsądku

Na przestrzeni dziejów do pojęcia zdrowego rozsądku podchodzino z różnych perspektyw . Zrozumienie każdego z nich z pewnością pomoże nam uzyskać nieco jaśniejszy obraz.

Arystoteles. Dla greckiego filozofa zdrowy rozsądek skupiał się wyłącznie na doświadczeniach zmysłowych. W tym sensie wszyscy doświadczamy tego samego uczucia w obliczu bodźca (widzenie tłuczonego szkła, słyszenie żaru ognia, szumu wiatru...). Zdrowy rozsądek pochodził dla niego z wrażliwych obiektów z tego, co można było dostrzec zmysłami.

Kartezjusz. Dla francuskiego matematyka i filozofa nie miało znaczenia, czy jednostka należy do innej kultury. Wszyscy posiadamy uniwersalny zdrowy rozsądek, dzięki któremu oceniamy i odróżniamy prawdę od fałszu, dobro od zła.

Pragmatyzm. To filozoficzne podejście, które pojawiło się w XIX wieku, oferuje bardziej użyteczny wgląd. Zgodnie z tymi ramami teoretycznymi zdrowy rozsądek wywodzi się z naszych przekonań i codzienne doświadczenia ; czyli z otaczającego nas środowiska. A to, jak można się spodziewać, może się różnić w zależności od czasu i sytuacji, z którymi się spotykamy.

Co na ten temat mówi psychologia?

Adriana Furnhama psycholog ds Kolegium Uniwersyteckie Londynu nam to sugeruje nigdy nie bierz niczego za pewnik : czasami to, co uważamy za zdrowy rozsądek, jest wręcz bzdurą.

To, co stara się przekazać w swojej twórczości, to konieczność przyjęcia a krytyczna wizja i realistycznie nastawiony do rzeczywistości. Kiedy musimy podjąć decyzję, najlepszą rzeczą do zrobienia jest analiza

Furnham przypomina nam na przykład te przekonania, które do niedawna uważano za prawdy uniwersalne, takie jak to, że kobiety nie są na tyle inteligentne, aby głosować czy że los kobiet niepełnosprawny umysłowo przebywał w zakładach opieki zdrowotnej. Zdrowy rozsądek nie zawsze jest zatem dobrze skalibrowany, może nawet być przestarzały lub nie odpowiadać naszym osobistym potrzebom. Używajmy go również z pewnym krytycznym osądem, jednocześnie próbując to zrozumieć informacje innych osób mogą prowadzić do wniosków odmiennych od naszych z tego prostego powodu, że przedstawiają lub rozważają sytuację z innego punktu widzenia .