Drogie życie, będę żyć Tobą, dopóki nie pozbawię Cię tchu

Drogie życie, chcę Cię przeprosić za wszystkie momenty, w których uważałem Cię za coś oczywistego i nie wykorzystywałem w pełni szans, jakie mi oferowałeś. Teraz, gdy pokonałam swój strach, nieśmiałość i uprzedzenia, obiecuję tańczyć dla Ciebie do białego rana, kochać Cię, słuchać i rozśmieszać, aż rozboli Cię brzuch i zapiera dech w piersiach. Bo Ty i ja rozumiemy się, bo tą radością warto się dzielić.

Wypowiedzenie tych słów w pewnym momencie naszego życia może doprowadzić nas do fazy głębokiej zmiany lub, jak powiedzieliby ludzie bardziej duchowi, prawdziwego przebudzenia. Niemniej jednak nie zawsze jesteśmy w stanie wydobyć wszystkie nasze zasoby i mocne strony, aby zawrzeć ze sobą ten bardzo wymagający pakt. Abyśmy mogli w pełni cieszyć się dniami, które nam jeszcze przeżyli.

Radość życia polega na tym, że zawsze trzeba mieć coś do zrobienia, kogoś do kochania i coś, na co można czekać.

-Thomas Chalmers-

Być może cel intensywnego życia, aż do utraty tchu, może wydawać ci się zbyt hedonistyczny. Ta wizja życia opiera się jednak na bardzo prostej koncepcji, co do której zgadzają się liczni antropolodzy, socjolodzy i psychologowie pozytywistyczni. Wszystkie podejmowane przez nas działania odpowiadają dwóm podstawowym motywom: przetrwać i odnieść sukces bądź szczęśliwy .

Istnienie, otwieranie oczu każdego dnia, wychodzenie na ulicę i nawiązywanie relacji z innymi to wymiary życia, które podlegają przerwanemu procesowi zwanemu próbami i błędami, z których możemy stopniowo uczyć się, jak uzyskać to, czego tak gorąco pragniemy: stabilność, wewnętrzny spokój, dobre samopoczucie i ostatecznie… szczęście. Aby osiągnąć ten cel, trzeba jednak dodać do tego przepisu jeszcze jeden składnik: pasję.

Życie z pasją: oto sekret!

The psychologia humanistyczna jest nadal jednym z najważniejszych i najbardziej użytecznych nurtów myślowych w badaniach psychologicznych. Nie można by tego zrozumieć bez dwóch ważnych postaci, takich jak Carl Rogers i Abraham Maslow. To właśnie ci uczeni stwierdzili to po raz pierwszy jesteśmy jedynymi mistrzami naszego osobistego spełnienia to my mamy za zadanie pracować dzień po dniu nad naszym rozwojem i szczęściem.

Do tego czasu nurty takie jak psychoanaliza Freuda czy nawet psychologia behawioralna przedstawiały nas jako istoty bierne, niezdolne do wpływania na otaczające środowisko. Nic nie może być dalsze od prawdy, biorąc pod uwagę, że jak uczy nas sam Rogers, niewiele rzeczy może być dla człowieka ważniejszych niż postrzeganie siebie jako osoby funkcjonalnej, zdolnej do zmiany tego, co go otacza, poprzez cztery podstawowe elementy: elastyczna mentalność, poczucie wolności, pewność siebie i otwartość na doświadczenia.

Z kolei wielu psychologów, kierując się tą filozofią, dodało kolejny punkt do tak zwanego celu pasji. Tak naprawdę, aby osiągnąć osobiste spełnienie, znajdując się na szczycie piramidy Maslowa, potrzebujemy podstawowego składnika: pasji. Tylko w ten sposób możemy wywrzeć znaczący i pozytywny wpływ na nasze życie. W ten sposób podpisujemy ze sobą stabilną i lojalną umowę, aby stawić czoła przeciwnościom losu i odsunąć strach i zmartwienia, pamiętając każdego dnia o zastrzyk motywacji i iskierkę entuzjazmu.

Ci, którzy żyją z pasją, ci, którzy decydują się żyć pełnią entuzjazmu, bez strachu i powściągliwości, są w stanie zrozumieć, że wszystko, co robią, ma swój powód. Cel, który go satysfakcjonuje, który go bawi, który daje mu radość.

Od dzisiaj będę żyć pełnią życia z entuzjazmem, całym sobą

Bez obawy, że się mylimy, moglibyśmy powiedzieć, że dzisiejsze społeczeństwo konsumpcyjne chce nas przekonać, że szczęście to chwilowy i ulotny stan umysłu, prawie zawsze kojarzony z czasem wolnym lub posiadaniem określonych produktów. Ładny samochód, telefon komórkowy najnowszej generacji, pewne wygody w domu, modne ubrania, produkty znanych marek... Ale wszystko to daje nam jedynie jednorazowe szczęście, poczucie fałszywego dobrostanu, które powoduje prawdziwe uzależnienie.

Być może zamiast tego powinniśmy spojrzeć na sprawy z zupełnie innego, a także o wiele bardziej logicznego punktu widzenia. Musimy nauczyć się rozumieć, że szczęście nie musi być chwilowe ani ulotne. Aby żyć życiem, którego pragniemy, którego potrzebujemy i które może zapewnić nam trwały dobrobyt, musimy codziennie pracować nad szeregiem wymiarów, które niewątpliwie będą dla nas bardzo przydatne.

Sugerujemy, abyś zastanowił się nad tym razem z nami.

Kroki do osiągnięcia pełniejszego życia

Cel pasji.Mówiliśmy o tym już wcześniej: aby być szczęśliwszym każdego dnia i móc osiągnąć trwały i satysfakcjonujący dobrostan, musimy zidentyfikować namiętności wewnętrzne które nas definiują, poruszają i mogą kształtować nasz styl życia. Musimy zrozumieć, że wszystko, co osiągamy, musi nas satysfakcjonować i musi być zgodne z naszymi wartościami, naszą tożsamością i naszymi osobistymi interesami. Racjonalne myślenie.Wiemy, że w dzisiejszych czasach sfera emocji i intuicji ma ogromne znaczenie w rozumieniu naszych zachowań. Musimy jednak pamiętać o jednym: w dążeniu do szczęścia musimy podejmować jednoznaczne i obiektywnie racjonalne decyzje. Na przykład zdecyduj się zdystansujmy się od pewnych osób lub rzuć pracę, aby zająć się nowymi projektami. We wszystkich tych decyzjach należy kierować się logicznym i racjonalnym myśleniem, którego nie możemy lekceważyć, a które z kolei wymaga udziału innego wymiaru: odwaga . Samodyscyplina. Aby żyć pełnią życia, wbrew temu, co wielu sądzi, wymaga pewnej dyscypliny. Bo czasami trzeba na przykład zrezygnować z natychmiastowej gratyfikacji, aby uzyskać większe korzyści długoterminowe.
• Podobnie ci, którzy wiedzą, jak być szczęśliwym, unikają zwlekania i inwestują swój czas i energię rozwój osobisty i wie, jak walczyć do końca o to, czego chce.

Podsumowując, jak widać, można pracować w kierunku znacznie bardziej znaczącej i pozytywnej egzystencji. Wymaga to dużej siły woli, dyscypliny i szczypty odwagi . Bo czasami, jak dobrze wiesz, konieczne jest podjęcie ważnych i trudnych decyzji, aby osiągnąć to, czego tak bardzo pragniemy.

Sprawienie, by miał odwagę spróbować, może otworzyć drzwi, które poprowadzą nas do tego, abyśmy po raz pierwszy od bardzo długiego czasu naprawdę mogli być sobą.