Popęd śmierci lub Thanatos: co to jest?

W życiu przeżywamy bardzo dramatyczne momenty. Generują lub rzutują wrażenie wielkiego poczucia pustki i wynikają z idei, że wszystko jest stracone. W takich chwilach popęd śmierci nabiera większej siły, jakby korzystał z tej bezwładności, która zdaje się pogrążać nas w nicości.

Według psychoanalizy, dyscypliny kładącej nacisk na nieświadomość założoną przez Zygmunt Freud popędy powodują jakąkolwiek aktywność umysłową ; obdarzone są siłą popychającą do działania, mają na celu zaspokojenie podniecenia i dlatego dążą do celu: tego, co je satysfakcjonuje.

W tym artykule pokażemy, że instynkty, wbrew powszechnej opinii, nie są kwestią czysto seksualną i że zniszczenie jest konieczne także w przypadku człowieka. Dowiemy się także, czym jest popęd śmierci, dlaczego nazywa się go Thanatos, jak objawia się w naszym życiu i dlaczego choć nazwa może wskazywać na coś przeciwnego, nie zawsze ma to negatywny wpływ na nasze przetrwanie.

Co to jest popęd śmierci?

Thanatos, czyli popęd śmierci, to: nieświadomy impuls . Wydaje się powracać lub zbliżać się do absolutnego spoczynku, czyli nieistnienia. Innymi słowy popęd śmierci popycha nas w stronę samozagłady nawet anulowanie. Jest to koncepcja, która idzie w parze z popędem życiowym i jego przeciwieństwem: tendencją do budowania siebie.

Popęd śmierci i popęd życia idą ręka w rękę ; są zawsze obecne, nadają kształt dialektyce walki i równowadze, której efektem jest samo życie i samozachowanie. To, że Thanatos jest siłą zmierzającą do rozkładu, nie oznacza, że ​​zawsze i ze wszystkich punktów widzenia jest ona negatywna. Albo wręcz przeciwnie, popęd życiowy jest zawsze pozytywny

Tanatos i jego przejawy

W psychoanalizie niektóre koncepcje mogą budzić strach ze względu na ich złożoność. Dlatego w wielu przypadkach nie są one stosowane lub odrzucane. Zobaczmy, w jaki sposób popęd śmierci objawia się, upraszczając jednak jego znaczenie. Poświęca to pewną precyzję, ale znacznie ułatwia zrozumienie.

Agresja. Kiedy jesteśmy agresywni, niszczymy: siebie, innych, przyrodę. Robimy to, próbując wyrządzić krzywdę. Zygmunt Freud w swoim eseju Dyskomfort cywilizacji wskazuje agresję jako największą przeszkodę w rozwoju kultury

Choroba psychiczna. W tym przypadku mamy tendencję do wyrządzania sobie krzywdy. Wyraźnym przykładem jest zaburzenie osobowości z pogranicza : zaburzenie typu borderline .

Występ. Jest to mechanizm obronny, dzięki któremu to, co dzieje się w nas, rzutuje na innych.

Niepokój. Kiedy coś nas nie satysfakcjonuje, niepokoi lub powoduje po prostu dyskomfort, objawia się popęd śmierci.

Popęd śmierci jest również powiązany z innymi zasadami. Jest to związane z zasada rzeczywistości co pomaga nam w mediacji. Zasada przyjemności działa poprzez szukanie gratyfikacji; rzeczywistość blokuje nas, gdy ta pierwsza nie jest adekwatna. W ten sposób asertywnie współistniejemy w społeczeństwie. Ale jeszcze bardziej wiąże się to z zasadą nirwany, która zmierza w stronę nicości, całkowitego odpoczynku, czyli śmierci.

Popęd śmierci jest również pozytywny

Chociaż Tanatos może nas poprowadzić na ścieżkę samozagłady, jego wpływ z reguły nie jest negatywny . Z jednej strony w każdym momencie życia, w którym dokonujemy samozniszczenia, możemy się czegoś nauczyć, mając możliwość treningu odporność to siła, która nam na to pozwala stawić czoła przeciwnościom losu .

Z drugiej strony popęd śmierci ma także związek z odpoczynkiem, który jest niezwykle przydatny do przetrwania . Widziane w ten sposób, czyli jako coś adaptacyjnego, zanika charakter ciemności i cieni, które wydają się być z tą zasadą kojarzone.

Dlaczego więc adaptacyjny? Ano dlatego, że w wielu sytuacjach pozwala nam walczyć i bronić się. A także dlatego, że jest to związane z momentem orgazm . Z jednej strony kieruje nami popęd życiowy zmierzający do osiągnięcia satysfakcji seksualnej, z drugiej thanatos związany z momentem wyzwolenia i powrotu, czyli momentem, w którym wracamy do odpoczynku.

Wreszcie popęd śmierci ułatwia oddzielenie nas od świata zewnętrznego. To pozwala nam identyfikować się poprzez bycie autentycznymi i nie łączenie się na poziomie mentalnym z innymi. W istocie thanatos niszczy i naprawia. Jest niezbędny do przetrwania i działa w synergii z popędem życiowym, nie oddzielając się od niego. Ostatecznie jest to niezrównana siła, od której możemy się wiele nauczyć.