Każdy czasami czuje się przygnębiony.
Teraz wyobraź sobie, że ten negatywny stan umysłu towarzyszy ci nieprzerwanie od ponad dwóch lat. Nietrudno sobie wyobrazić dyskomfort, jaki może odczuwać osoba w takich warunkach. Tak właśnie dzieje się w przypadku dystymii… czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej!
Jest mi bardzo smutno i czuję się bardziej nieszczęśliwa, niż mogę to wyrazić. Nie wiem, dokąd dotarłam... Nie wiem, co robić i co myśleć, ale bardzo chcę opuścić to miejsce... Czuję się taka melancholijna
-Vincent Van Gogh-
Co to jest dystymia?
O dystymii mówimy, gdy dana osoba znajduje się w nastroju depresyjnym przez co najmniej dwa lata. Obserwację tego stanu mogą obserwować osoby cierpiące na tę przypadłość oraz osoby w jej otoczeniu.
Choć mogą wydawać się podobne dystymia i depresja to nie to samo .
W przypadku dystymii w ciągu ostatnich dwóch lat życia dana osoba nie spędziła okresu przekraczającego dwa miesiące, w których nie występowały co najmniej dwa z poniższych objawów : utrata lub zwiększenie apetytu, bezsenność lub nadmierna senność, brak energii lub niewielkie zmęczenie poczucie własnej wartości trudności z koncentracją lub podejmowaniem decyzji, poczucie beznadziejności.
Jednak u osób cierpiących na dystymię czasami nie występują wszystkie te objawy lub nie są one tak intensywne jak w sytuacji depresyjnej. Jest jednak inny problem: jest on bardzo trwały w czasie. Tak robią ludzie z dystymią praktycznie stale pogrążeni są w melancholijnym stanie umysłu . Co więcej, jeśli nie zastosuje się odpowiedniego leczenia psychologicznego, stan ten może prowadzić do poważniejszego zaburzenia depresyjnego.
Melancholia to bezbolesne pragnienie, podobne do smutku, tak jak mgła przypomina deszcz.
-Henry Wadsworth Longfellow-
Oprócz zapobiegania wystąpieniu innych psychopatologii konieczna jest terapia, ponieważ dystymia powoduje silny ból u osób na nią cierpiących. W rezultacie następuje znaczne obniżenie jakości życia tych osób, gdyż dyskomfort psychiczny wpływa na różne obszary, w których się poruszają.
Jaka jest różnica między dystymią a depresją?
Biorąc pod uwagę to, co dotychczas powiedziano, nie byłoby dziwne zapytać, czy Czy dystymia nie jest tym samym co depresja?
Osoby z depresją również czują się przygnębione przez większość dnia. Ten stan jest widoczny na równi z dystymią w ten sam sposób oczy podmiotu, który cierpi na tę chorobę, jak również osób wokół niego. Różnica polega na tym w depresji czas trwania wynosi co najmniej dwa tygodnie, natomiast w dystymii
I w tym wahaniu oddechu i agonii
-Ruben Darío-
Innymi częstymi elementami są zaburzenia snu, zwiększenie lub utrata apetytu (chociaż w przypadku depresji może nastąpić znacząca zmiana masy ciała bez stosowania w tym celu specjalnej diety), zmęczenie (które w depresji postrzegane jest raczej jako ciągła utrata energii) oraz trudności z koncentracją i podejmowaniem decyzji (towarzyszy im utrzymujące się ograniczenie zdolności myślenia).
Jak widać już w podobieństwach istnieją niuanse, które wyznaczają różnice. Do tego, co już zostało powiedziane, należy dodać to w depresji znacznie zmniejsza zainteresowanie lub Przyjemność we wszystkich lub prawie wszystkich działaniach przez większość dni i przez większą część dnia. Ale jest coś więcej.
Występuje także codzienne i ciągłe pobudzenie lub opóźnienie psychoruchowe, nadmierne lub niewłaściwe poczucie bezużyteczności lub winy oraz nawracające myśli i koncepcje śmierci lub samobójstwa lub próby i plany ich realizacji. Tego wszystkiego nie ma w dystymii.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Xaviera Sotomayora Priscilli du Preez i Patrycka Sobczaka
