Ogólny zespół adaptacyjny: co to jest?

W 1950 roku Hans Selye, profesor i dyrektor Eksperymentalnego Instytutu Medycyny i Chirurgii w Kanadzie, przedstawił koncepcja ogólny zespół adaptacyjny (SGA) . Na podstawie różnych badań, m.in. Claude'a Bernarda Franka Hartmanna i Cannona, naukowiec próbował stworzyć sieć różnych koncepcji wyjaśniających reakcję organizmu na stres.

Badanie Selye definiuje stres nie tylko jako fizjologiczny proces adaptacji, ale także jako przyczynę choroby. Doszedł do tych wniosków wstrzykując świnkom morskim roztwór na bazie ekstraktu z jajników krowy. Rezultatem było powiększenie i nadmierna aktywność kory nadnerczy.

Oprócz tego niektóre narządy układ odpornościowy (śledziona, grasica i węzły chłonne) uległy zmniejszeniu. Roztwór powodował także wrzody żołądka i jelit u myszy. Selye postawił hipotezę o istnieniu wzorca reakcji na stres zawsze taki sam.

Wydawać by się mogło, że tak naprawdę nie zmienia się ona niezależnie od bodźca, który ją wywołał. Ogólny zespół adaptacyjny oznacza zatem zespół reakcji adaptacyjnych organizmu na stres, które są ze sobą ściśle powiązane.

Zdolność adaptacji i odporność na stres to podstawowe wymagania życiowe. Aktywną rolę odgrywają w nich zarówno narządy, jak i funkcje życiowe.

-Jedwab 1950-

Fazy ​​​​ogólnego zespołu adaptacyjnego

Ogólny zespół adaptacyjny składa się z trzech faz : reakcja alarmowa, faza oporu i faza wyczerpania.

Faza ostrzegania

• Jest aktywowany na początku przejaw niebezpieczeństwa lub zagrożenia. Tutaj w organizmie zaczyna rozwijać się szereg zmian fizjologicznych i psychologicznych, które przygotowują go do stawienia czoła sytuacji.

• The współczulny układ nerwowy jest aktywowany.

• Zdarzają się Zmiany fizjologiczne, takie jak walka lub ucieczka.

Faza oporu

• Faza adaptacji do sytuacji stresowej.

• Zmiany fizjologiczne mają na celu zapewnienie dystrybucji zasobów w organizmie. Oś podwzgórze-przysadka-nadnercza jest aktywowany.

• Aktywność seksualna i reprodukcyjna zmniejsza się, aby oszczędzać energię.

W przypadku adaptacjibędą konsekwencje, takie jak zmniejszenie ogólnej odporności organizmu, niższa wydajność człowieka mniejsza tolerancja na frustrację itp.

Faza wyczerpania

• Organizm ma zmniejszoną zdolność do odporności i adaptacji.

Choroba może zostać wywołana przez słabą zdolność adaptacjina przykład wrzody żołądkowo-jelitowe, nadciśnienie, zawały mięśnia sercowego i zaburzenia nerwowe.

• Na tym etapie zaburzenia fizjologiczne schorzenia psychiczne lub psychospołeczne mają zazwyczaj charakter przewlekły lub nieodwracalny.

Ogólny zespół adaptacyjny: allostaza

Organizm uruchamia procesy adaptacyjne w obliczu sytuacji stresowych. Zatem celem allostati jest homeostaza czyli przywrócenie równowagi.

Homeostazę definiuje się jako równowagę pomiędzy systemami fizjologicznymi, które podtrzymują życie. Są to skoordynowane procesy fizjologiczne, które działają na rzecz utrzymania większości wartości organizmu na stałym poziomie. Pojęcie to zostało zdefiniowane na początku XX wieku przez Waltera Cannona, który również podkreślił znaczenie aktywacji współczulnego układu nerwowego.

Ładunek allostatyczny można zdefiniować jako skumulowany wydatek, który ma miejsce w różnych układach organizmu w wyniku długotrwałej lub słabo regulowanej reakcji. To byłoby to cena, jaką organizm płaci, gdy jest zmuszony przystosować się do niesprzyjających okoliczności zarówno psychospołeczne, jak i fizyczne.

Rodzaje allostazy

• Powtórzenie
• Brak adaptacji i przyzwyczajenia
• Wydłużona reakcja z powodu opóźnienia w fazie zdrowienia
• Niewystarczająca odpowiedź z powodu kompensacyjnej nadaktywności innych mediatorów

Allostaza oferuje mechanizm kompensujący różne problemy w tym wyrównana niewydolność serca, wyrównana niewydolność nerek i wyrównana niewydolność wątroby.

Tutaj Sterling (2004) proponuje sześć wzajemnie powiązanych zasad leżących u podstaw allostazy:

• Organizmy mają być wydajne.
• Efektywność wymaga wzajemnej wymiany.
• Efektywność wymaga także umiejętności przewidywania przyszłych potrzeb.
• To przewidywanie z kolei wymaga od każdego czujnika dostosowania się do oczekiwanego zakresu wejściowego.
• Prognozowanie wymaga również, aby każdy system modułowy dostosował się do oczekiwanego zakresu zapotrzebowania.
Korekta prognostyczna zależy od zachowanie a mechanizmy neuronowe dostosowują się do tego.

Tutaj ogólny zespół adaptacyjny staje się przykładem tego, jak stres jest przyczyną pewnych patologii. W naszym codziennym życiu istnieje wiele stresujących bodźców, które mogą wywołać ten syndrom; dlatego ważne jest, aby mieć świadomość jego istnienia i jego wpływu.