Hermanna Rorschacha był lekarzem i psychiatrą należącym do pierwszego w historii pokolenia freudowskich psychoanalityków. Zasłynął dzięki słynnemu testowi noszącemu jego nazwisko: testowi Rorschacha, lepiej znanemu jako test punktowy.
Urodził się w Zurychu (Szwajcaria) w 1884 roku. Pochodził ze skromnej rodziny. Jego ojciec był skromnym malarzem, utrzymującym się z udzielania prywatnych lekcji plastyki. Hermanna Rorschacha od dzieciństwa wykazywał pewne zainteresowanie rysunkiem. Jego ulubioną techniką była fleksografia.
Diagnozowanie jest równoznaczne z nazwaniem cierpienia pacjenta.
-Juan Gérvas-
Hermann Roschach pasjonował się zabawą polegającą na wypełnianiu kolorem kartki papieru i składaniu jej na pół. W ten sposób uzyskano osobliwe i zabawne figury. Z tego powodu towarzysze nadali mu proroczy przydomek: klek, co oznacza plama.
Hermann Rorschach lekarz i psychiatra
Hermann Rorschach wahał się, jaki zawód chciałby wykonywać. Interesował się biologią i sztuką. Ostatecznie zdecydował się na medycynę. Uznanie uzyskał w 1909 roku i postanowił specjalizować się w psychiatria .
Podczas studiów na psychiatrii jako nauczyciele miał prestiżowych psychoanalityków, takich jak Eugen Bleuler i Carla Gustawa Junga . Hermann Rorschach zafascynował się ideami psychoanalitycznymi i nie porzucił tej dyscypliny. Szczególnie interesował się diagnostyką. To on ukuł słowo psychodiagnostyka.
Później został asystentem w różnych ośrodkach szpitalnych, a potem dyrektor różnych domów opieki: Munterlingen nad Jeziorem Bodeńskim
W tych latach czytał Powieść Leonarda Da Vinci dzieło Dmitrij Merejkowski która ukazała się w Petersburgu w 1902 roku. Jego uwagę szczególnie przykuł fragment, w którym jeden z bohaterów, Giovanni Boltraffio, kreśli palcem wilgotne plamy na starożytnej ścianie. Tekst mówi: Często na ścianach -powiedział- w mieszance kamieni, w pęknięciach, w wzorach pleśni stojącej wody [...] znalazłem podobieństwa do cudownych miejsc z górami o nierównych szczytach itp.
Test Rorschacha
Życie Hermanna Rorschacha było krótkie. Zmarł w wieku zaledwie 38 lat. W ciągu ostatnich 3 lat napisał dzieło, które pozwoliło o nim pamiętać wiele lat później. Jego tytuł brzmiał Psychodiagnoza i została opublikowana w 1921 r. W pracy tej Rorschach opowiada o podstawach swojego testu, który zdefiniował rzutowy . Stwierdził, że jego celem było zbadanie wyimaginowanych reprezentacji ludzi, prosząc ich, aby ustnie wyrazili skojarzenia, jakie nasuwają im się na temat określonych rysunków.
Wcześniej Rorschach szczegółowo badał mechanizmy marzenie delirium i halucynacji. Choć był zwolennikiem Freuda w jego koncepcjach i języku widać wyraźny wpływ Junga. W wypowiedziach pacjentów poszukiwał wewnętrznych obrazów i śladów cywilizacji.
Pierwotnie test składał się z 40 zdjęć czegoś, co wyglądało na plamy. Obecnie wykorzystuje się jedynie 15 takich obrazów i pacjent musi opowiedzieć, co na nich widzi. W tamtym czasie głównym celem testu było ustalenie, czy pacjenci są neurotyczni, czy psychotyczni.
Dziedzictwo Rorschachów
Test Rorschacha jest jednym z najczęściej stosowanych narzędzi diagnostycznych w psychologii klinicznej. Obecnie służy nie tylko do określenia obecności nerwicy czy psychozy, ale ma wielorakie zastosowanie. Obejmują one zakres od identyfikacji głównych cech osobowości po dostęp do pracy.
Test ten jest również często stosowany w medycynie sądowej ponieważ specjaliści broniący jego wartości uważają, że interpretacja plam wykracza poza racjonalną kontrolę. Jest mało prawdopodobne, aby osoba poddana testowi była w stanie zmanipulować wynik. W ten sposób test Rorschacha ujawnia głębokie aspekty osobowości i z tego powodu jest nadal używany prawie 100 lat po jego stworzeniu.
Hermann Rorschach w wielkim stopniu wspierał psychologię i psychoanalizę. W jakiś sposób jego dzieło pozostało niekompletne, ponieważ w trakcie pełnego rozwoju swojej techniki uderzyła go śmierć. Niemniej jednak stanowiło to punkt wyjścia przed i po badaniu ludzkiego umysłu.
