Samotność w małżeństwie to jedno z najgłębszych cierpień, jakich można doświadczyć . Ignorowanie przyczyn takiego emocjonalnego chłodu jest bardzo bolesne. Mieć ukochaną osobę u boku i jej nie dostrzegać, to czysta sprzeczność. Niewiele samotności jest bardziej problematycznych (i częstszych) niż te, które zdarzają się pod jednym dachem.
Jednak, choć może się to wydawać zaskakujące, jest wiele osób, które pomimo stabilnych relacji społecznych czują się samotne i odłączone od otaczającego ich środowiska. Może to powodować nie tylko problemy psychiczne, ale także problemy zdrowotne.
Temat nie jest nowy. Samotność jako para istniała od zawsze . Jednak dzięki badaniom prowadzonym nad samotnością społeczeństwa, obecnie wciąż odkrywamy nowe informacje na temat tego rodzaju cierpienia, które występuje niemal w każdym wieku. Cierpią na to młode pary, ale szczególnie osoby starsze.
Jeśli boisz się samotności, nie żeń się.
-Anton Czechow-
Samotność pary: z czego wynika?
Są dramaty, w których słowa, policzki czy tragedie nie są potrzebne, aby wywołać cierpienie . W rzeczywistości najboleśniejsze dramaty objawiają się w milczeniu; dzień po dniu w codziennym życiu dwojga ludzi, którzy kiedyś przysięgali sobie wieczną miłość, ale teraz jedno z nich już niczego nie przysięga i nie obiecuje, lecz odmawia i zachowuje się, czy tego chcą, czy nie chłód emocjonalny .
Jednak taka sytuacja nie powstaje z dnia na dzień. Ten dystans psychologiczny (który nie zawsze jest fizyczny) objawia się w nieoczekiwany sposób. Jak przestać przywiązywać wagę do starych nawyków, zaniedbywać szczegóły, nie słuchać uważnie tego, co ma do powiedzenia partner, dać się ponieść rutynie i nie mieć już ochoty na wspólne rozpoczynanie nowych działań.
Sytuacje te wywierają silny wpływ. Postrzeganie partnera jako mentalnie odległego i odczuwanie coraz większego dystansu emocjonalnego nie tylko boli . Jest także źródłem wielu innych problemów. Eksperci tacy jak doktor Aaron Ben-Ze’ev, filozof, psycholog i znawca relacji emocjonalnych, podkreślają, co następuje:
- Należy dokonać rozróżnienia pomiędzy byciem samemu a zjawiskiem samotności. Bycie samemu oznacza, że nie ma nikogo u boku, jest to rzeczywistość fizyczna. Wręcz przeciwnie, samotność jest coraz częstszym faktem psychologicznym i odczuwają ją przede wszystkim osoby żyjące w związku.
- Ten rodzaj samotności często stanowi podstawę zaburzeń depresyjnych i lękowych. Cierpienie jest dotkliwe i ujawnia je badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Manchesterze (Wielka Brytania) przez dr Grega Millera Samotność jako zjawisko psychiczne jest tak samo niebezpieczna dla zdrowia jak papierosy czy siedzący tryb życia.
Przyjrzyjmy się poniżej, jakie mogą być przyczyny samotności par.
Niezadowolenie i strach przed działaniem
Czasami niezadowolenie objawia się zimnym wiatrem, którego pochodzenia nie można zidentyfikować . Nagle i kiedy nic się nie dzieje, wszystko traci jasność, znaczenie i wagę. Emocje nie są już takie same i nie ma sensu się zmuszać ani pokazywać tego, czego już nie czujesz.
Brak miłości nie zawsze wymaga konkretnego powodu, po prostu się zdarza, a kiedy to nastąpi, może być równie niepokojący dla obu partnerów. Cóż, kiedy ktoś jest w pełni świadomy, że już nie kocha drugiego, musi działać i jasno wyrażać swoje uczucia. Oszustwo (tj oszukiwanie samego siebie ) utrzymywana z biegiem czasu prowadzi do poważnych konsekwencji. Jednym z nich jest sprawianie, że twój partner cierpi z powodu postrzegania emocjonalnego chłodu.
Rutyna, która dusi
Samotność pary wzrasta pod ciężarem rutyny . Są chwile, kiedy po prostu dajesz się ponieść emocjom. Praca, obowiązki, dzieci... Wszystko układa się w mechaniczny rytm, w którym nie ma miejsca na czułość, by spojrzeć sobie w oczy i odnaleźć się na nowo.
W końcu nawet rozmowy stają się rutyną, pochłaniając uczucia, miłość i intymność . W obliczu tego wszystkiego możemy spróbować sami wprowadzić zmiany lub poprosić o pomoc profesjonalistę. W każdym razie bierność rzadko rozwiązuje problemy.
Samotność pary: co jeśli to my byliśmy przyczyną?
Zjawisko samotności par ma także trzeci wymiar. Czasami przychodzi taki moment w życiu, kiedy a pusty bez wyjaśnienia . W tym egzystencjalnym kraterze miesza się niezadowolenie, brak sensu, a nawet strach przed zmianą tego, co Cię otacza.
Takie sytuacje zdarzają się częściej niż myślisz. Są ludzie, którzy czują się samotni jako para, ponieważ nie są już tacy sami; czują się sfrustrowani, ponieważ nie mają już tego, czego chcą. W tym przypadku nie ma winnych i chociaż wydaje nam się, że to inny się zmienił i nie jest już w stanie dać nam tego, czego potrzebujemy, tak naprawdę być może problem zaczyna się od nas.
Być może my, którzy ewoluowaliśmy, doszliśmy do punktu, w którym zmieniamy gusta, potrzeby i motywacje (kolejna kariera zawodowa, większa samodzielność, nowe kontakty społeczne i osobiste itp.).
Podsumowując, samotność w małżeństwie jest zjawiskiem tak samo nawracającym, jak i śmiertelnym dla wielu związków. Po pierwsze jest źródłem cierpienie problemów psychologicznych i zdrowotnych. Po drugie nikt nie zasługuje na doświadczanie tej formy bólu, która niesie ze sobą tak wiele konsekwencji.
Spróbujmy zatem zrozumieć genezę tej sytuacji. Rozmawiamy z partnerem i dzielimy się rozwiązaniami z całą uczciwością, szacunkiem i odpowiedzialnością.
