Psychoonkologia: poprawa życia pacjentów chorych na raka

Metody leczenia nowotworów stale się rozwijają i wymagają podejścia multidyscyplinarnego. Z interwencją biomedyczną musi wiązać się także wsparcie psychospołeczne. I Na tym polega fundamentalna rola psychoonkologii w poprawie życia pacjentów i ich rodzin co pozwala im lepiej radzić sobie z emocjami związanymi z diagnozą nowotworu.

Każdego dnia jesteśmy wdzięczni za postęp osiągnięty w profilaktyce i leczeniu tej choroby. Zabiegi są coraz bardziej spersonalizowane, a podejścia oparte na terapiach immunoonkologicznych wykazują większą skuteczność niż tradycyjne metody leczenia.

Często odwiedzamy pacjentów, wpatrując się w monitor komputera, zapominając, jak ważne jest patrzenie im w oczy, aby mogli poczuć się traktowani humanitarnie.

-Anabel Heiniger hematolog, specjalista białaczki dziecięcej-

Oprócz podstawowej i niezbędnej interwencji medycznej istotne jest, aby pacjenci mieli dostęp do wszelkich zasobów umożliwiających zaspokojenie wszelkich potrzeb psychologicznych i społecznych że potrzebują. Dlatego istotne jest, aby zatrudniani specjaliści byli odpowiednio przeszkoleni i wyspecjalizowani w tych obszarach, aby pomóc pacjentom lepiej radzić sobie ze skutkami choroby nowotworowej.

Ale nie tylko to . Lekarze i onkolodzy muszą także zostać przeszkoleni w zakresie promowania odpowiedniej komunikacji, aby rodziny i pacjenci mogli zawsze podejmować najlepsze decyzje. Jednocześnie i nie mniej ważne psychoonkologia będzie musiało się także skupić na innym priorytetowym obszarze interwencji: zapobieganiu.

Częścią tego jest fakt, że ktoś może nam pomóc zmienić pewne nawyki i zachowania związane z rozwojem nowotworu, takie jak palenie czy ekspozycja na słońce. multidyscyplinarnego podejścia, którego potrzebuje współczesne społeczeństwo wrażliwe na tę chorobę.

Psychoonkologia: ułatwianie akceptacji i pokonania raka

Diagnoza nowotworu wywołuje cichy szok i jest nieznaną rzeczywistością, na którą nie jesteśmy przygotowani. Do tego dochodzi czasem rola pracownika służby zdrowia, który nie jest przeszkolony w zakresie emocji, odwiedza pacjentów, patrząc na ekran komputera, a nie na oczy tych, którzy w danej chwili czują się po prostu zagubieni i niezdolni do reakcji.

Świat się zatrzymuje, a pacjent czuje się jak w zimnym pomieszczeniu, gdzie odbija się echo jednego słowa: śmierć. Każdy, kto spotkał się z tym trudnym doświadczeniem, wie, że określenie rak nie zawsze jest równoznaczne z końcem. Rak to walka, to opór, to zbieranie wszystkiego siły wewnętrzne dostępnych, aby uporać się z tą sytuacją, z którą co roku borykają się tysiące ludzi.

Jednak niepodejmowanie tej podróży samotnie może pomóc od samego początku. Rodzina, lekarze, pielęgniarki i psycholodzy tworzą zespół, w którym wszystko ma swój schemat, porządek i rozwój.

Kto stworzył psychoonkologię?

Psychoonkologia jest dyscypliną stosunkowo młodą. Jej założycielka zmarła w 2017 roku i dla wielu jej nazwisko jest nadal nieznane, podobnie jak nieznany jest jej wielki wkład w rozwój tej gałęzi nauki. Jimmie C. Holland kierował oddziałem psychiatrii w Memorial Sloan-Kettering Cancer Center w Nowym Jorku. Ten duży psychiatra z kolei wyszła za mąż za luminarza onkologii, doktora Jamesa F. Hollanda, pioniera leczenia chemioterapią.

Jimmie Holland zdał sobie sprawę, że do tej pory miał ograniczoną wiedzę na temat doświadczeń emocjonalnych osób chorych na raka . Lekarze ze swojej strony nie byli w ogóle przeszkoleni w tej dziedzinie do tego stopnia, że ​​przeoczyli fakt, że pacjenci chorzy na raka mogą również cierpieć na tę chorobę. zaburzenie depresyjne .

W ten sposób Holland położył podwaliny pod psychoonkologię, założył Amerykańskie Stowarzyszenie Onkologii Psychospołecznej (APO) i czasopismo medyczne Psychoonkologia .

Dzięki jego pracy jakość życia milionów pacjentów uległa znacznej poprawie. Co więcej, jak wykazało kilka badań, w tym to opublikowane na stronie Journal of pielęgniarstwa onkologicznego skupianie się wyłącznie na biomedycznym podejściu do raka byłoby błędem.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) przypomina nam, że nie można osiągnąć pełnego zdrowia, jeśli nie zadba się również o zdrowie psychiczne . Jimmie Holland położył podwaliny i narzędzia, dzięki którym podejście psychospołeczne mogło zapewnić szersze i pełniejsze odpowiedzi na leczenie raka.

Główne funkcje

Jak wskazano w pracach takich jak ta opublikowana na Psychiatria Lanceta U około 25% pacjentów, u których zdiagnozowano nowotwór, rozwija się jakiś rodzaj zaburzeń afektywnych . W tym sensie posiadanie specjalistycznego wsparcia psychologicznego w tej dziedzinie może pomóc w leczeniu wielu schorzeń i okoliczności, które mogą wystąpić na każdym etapie choroby, oraz zapobieganiu im.

Przyjrzyjmy się zatem, jakie funkcje psychoonkologia obejmuje i rozwija.

Złagodzenie wpływu diagnozy nowotworu na pacjenta i rodzinę .

• Pomóż pacjentowi aktywnie i zmotywować się do leczenia, oferując mu najbardziej odpowiednie strategie radzenia sobie w każdej fazie choroby.

• Zmniejsz wpływ skutków ubocznych związanych z leczeniem ( chemoterapia radioterapia, interwencje chirurgiczne...).

Pomóż pacjentowi i rodzinie zaakceptować możliwe zmiany fizyczne w trakcie choroby(wypadanie włosów, mastektomia, poważne operacje...).

• Wsparcie i uwaga poświęcona dzieciom, partnerom i rodzicom pacjentów chorych na raka.

Usprawnij komunikację pomiędzy lekarzami a pacjentami .

Na każdym etapie choroby działanie czynników stresowych może zależeć od indywidualnych cech pacjenta. Psychoonkolog jest przeszkolony, aby ograniczać takie sytuacje, minimalizować cierpienie i oferować cenne strategie, aby w miarę możliwości dana osoba przeszła przez każdą fazę, moment i okoliczności w najlepszy możliwy sposób.

Psychoonkologia jest zatem rak . Nie tylko poprawia adaptację do samej choroby, ale także pozwala pacjentowi lepiej radzić sobie z tym procesem. Wreszcie można śmiało stwierdzić, że psychoonkologia jest w stanie poprawić rezultaty interwencji terapeutycznej poprzez zwiększenie szans na pokonanie choroby nowotworowej.