Uczciwi ludzie są prawdziwi i cieszą się głębokim szczęściem, które może wyniknąć jedynie ze spójności myśli i działań. Nie ma w nich nic ustalonego, tylko jasne myśli i czyste serce, w którym prawda zawsze trzyma wodze sytuacji i w którym pokora jest wiatrem, który nadmuchuje i popycha żagle sumienia.
Ci, którzy zdecydują się żyć w tym scenariuszu autentyczności emocjonalnej i psychologicznej, wiedzą, że będą musieli zapłacić cenę. Przede wszystkim jest oczywiste: szczerość jest zawsze szczera i tyle szczerość ma więcej niż jedno działanie niepożądane w ludziach, którzy nie są przyzwyczajeni do stępiania ust i serc nienawidzących kłamstw.
Kto nie ma odwagi zagłębić się w prawdę, nie może być uczciwy.
– Thomas Paine-
Druga, być może mniej znana cena, jaką trzeba zapłacić, związana jest z naszym światem wewnętrznym. Uczciwość nas do tego zmusza samopoznanie aby zrozumieć nasze ograniczenia i skontaktować się z tym odległym zakątkiem, w którym kryje się nasza wrażliwość. Wszyscy mamy defekty w czarnych dziurach i gorące punkty. Uczciwi ludzie są tego bardzo świadomi.
Z drugiej strony nie możemy zapominać, że ten wymiar psychologiczny ma także bardzo ważną wartość społeczną. Poza tym, że jest podstawowym narzędziem jest to także silnik zdolny do stymulowania naszego dobrostanu jako jednostek w kontekście społecznym.
Wszyscy zasługujemy na uczciwą pensję, uczciwą pracę, a także na klasę polityczną opartą na tej samej zasadzie. Dzieje się tak właśnie dlatego, że duże zmiany zaczynają się od małych kroków zapraszamy Cię do samodzielnego stosowania tej wartości, zaczynając od codziennych działań . Zapewniamy, że będzie warto.
Uczciwi ludzie to psychonauci
Jak dobrze wiemy, astronauci eksplorują granice kosmosu, potrafią odkrywać nowe światy i odczuwają niezwykłą ciekawość wszystkiego, co wykracza poza naszą małą i cudowną planetę Ziemię. Cóż, po przeciwnej stronie są psychonauci. Są to ludzie, którzy z odwagą i eleganckimi umiejętnościami eksplorują wszystkie intymne i złożone ścieżki wewnętrzne, takie jak wszechświaty emocjonalne i konstelacje psychologiczne.
Wolę przeszkadzać swoją uczciwością, niż zadowalać się hipokryzją.
Uczciwi ludzie są szczęśliwsi, ponieważ oczyścili wiele osobistych otchłani, w których wcześniej panował niezdecydowanie, któremu towarzyszył dziki strach, który uczynił ich niewolnikami półprawd i kłamstw. To ludzie, którzy również nauczyli się być wobec siebie krytyczni i tolerować swoje wady bez samokarania się którzy słuchają tego wewnętrznego dowódcy, który zmusza Cię do poprawy trochę więcej każdego dnia.
Nikt nie może być uczciwy wobec bliźniego, jeśli najpierw nie jest uczciwy wobec siebie. Nikt nie jest w stanie wskazać źdźbła w oku drugiego człowieka, jeśli wcześniej nie zamiatał własnego domu. Wszystko to wyjaśnia dlaczego, tak jak pokazują badania Ludzie, którzy praktykują uczciwość, cieszą się lepszym zdrowiem i doświadczają czystszego poczucia szczęścia i dobrego samopoczucia . Sekret niewątpliwie tkwi w ćwiczeniu samowiedzy.
Być szczerzy wobec siebie często wiąże się to z podążaniem
Historia kwiatu uczciwości
Przedstawiamy Państwu A
Historia ma swoje korzenie w starożytnych Chinach około roku 250 p.n.e. C. Naszym bohaterem jest młody książę z północnego regionu, który musiał się ożenić, aby zostać cesarzem. W istocie tego właśnie chciało prawo i aby wybrać najlepszą kobietę, którą miał u swego boku, książę wymyślił iście przebiegły test.
Żadne dziedzictwo nie jest tak bogate jak dziedzictwo uczciwości.
-William Szekspir-
Dwór zorganizował przyjęcie, na którym zapraszały wszystkie młode kobiety pragnące poślubić księcia do stawienia się na dziedzińcu pałacu. Wśród wszystkich był jeden, który potajemnie kochał aspirującego cesarza. Miał jednak świadomość, że nie ma wdzięku ani bogactw, a tym bardziej piękna. Matka próbowała wybić jej ten sen z głowy, ale serce się nie poddało, a ona była gotowa odważna dusza zdecydował się pojawić na imprezie.
Kiedy wszystkie dziewczęta zebrały się na dziedzińcu pałacu, książę rozdał każdej z nich nasienie, kładąc je na dłoni. Powiedział im wszystkim, że zadzwoni do nich ponownie po sześciu miesiącach. Ten, kto przyniósł ze sobą najpiękniejszy kwiat, został jego narzeczoną.
Nasz młody bohater wrócił do domu szczęśliwy. Była doskonałą ogrodniczką, a wszystkie rośliny, które przechodziły przez jej ręce, wytwarzały piękne kwiaty. Jednakże zaczęły mijać tygodnie i miesiące, ale z doniczki, w której zasadził ziarno, nie wyłoniła się żadna roślina. Matka ponownie poradziła jej, żeby zapomniała o księciu, ale powtarzała sobie, że nawet gdyby miała wyjść z pustymi rękami i bez kwiatów, i tak pojawi się na spotkaniu... Choćby po to, by ostatni raz spotkać się z mężczyzną, którego kocha.
Po sześciu miesiącach dziewczęta ponownie zebrały się w pałacu. Wszyscy mieli w rękach piękne, doskonałe i spektakularne kwiaty. Jak oni to zrobili? Młoda dziewczyna płakała w milczeniu, obserwując księcia przechadzającego się wśród dziewcząt i oceniającego każdy kwiat. Dopóki nie stanął przed nią i delikatnie nie wziął jej za rękę.
Ożenię się z tą kobietą, powiedział jasnym, szczęśliwym głosem. Młodej kobiecie zabrakło słów i kiedy wszyscy zgorszeni pytali, dlaczego, odpowiedział z przekonaniem: Wszystkie nasiona, które rozdałem, były sterylne. A to oznacza, że tylko ta dziewczyna przyniosła mi najpiękniejszy kwiat ze wszystkich: kwiat uczciwość .
Jak pokazuje ta piękna historia, bycie uczciwym to nic innego jak demonstracja naszej uczciwości, naszej odwagi i naszej dojrzałości. Wszystkie cnoty, o które musimy z oddaniem dbać i pozwolić, aby każdego dnia kiełkowały w naszym życiu.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Anne Julie Aubry
