Człowiek jest skłonny do wyrażania większości swoich emocje których doświadcza poprzez swoją relację z jedzeniem. Mówimy o emocjach wypartych lub takich, których nie jest w pełni świadomy i tych, których nie akceptuje. Jednak tłumienie nic nie daje, a te emocje powrócą i bardzo często będą objawiać się w jedzeniu, które jemy lub w jaki sposób jemy.
Dla człowieka jedzenie jest czymś więcej niż potrzebą fizjologiczną. Z symbolicznego punktu widzenia jest z nim powiązany matka i jego symbolika. Opowiada o naszym sposobie kochania i bycia kochanym; naszego intymnego sposobu odnoszenia się do życia. Każdy, kto w taki czy inny sposób nie je, wyraża chęć zaprzestania życia. Z kolei ci, którzy jedzą za dużo, wyrażają potrzebę przetrwania rzeczywistego lub wyimaginowanego zagrożenia.
Społeczeństwo dzieli się na dwie klasy: tych, którzy mają więcej jedzenia niż apetytu i tych, którzy mają więcej apetytu niż jedzenia
-Chamfort-
To, co jemy, również mówi coś o tym, jak się czujemy. Teoretycznie powinniśmy lubić każdą żywność w dobrym stanie, ponieważ nas odżywia. Jednak nie wiedząc, dlaczego lubimy niektóre potrawy znacznie bardziej niż inne. Doktor Deanna Minich podczas swojej praktyki jako lekarz żywieniowy postanowiła rozszyfrować emocje, które kryją się za tym pragnienia . Oto, co odkrył.
Pikantne potrawy i smutek
Przymiotnik ostry nie odnosi się tylko do bardzo smacznych potraw, ale także do sytuacji lub osób, które wzbudzają entuzjazm lub bawią. Jeśli definiujemy coś jako pikantne, mamy na myśli ciekawe i odważne. To nie przypadek, że to słowo nabiera takiego znaczenia.
Według dr Minicha smutni ludzie szczególnie lubią pikantne jedzenie. Niektórzy spożywają go do łzy . Szukają w swoim życiu emocji, intensywności i ruchu, chociaż nie mogą lub boją się doświadczyć nowych uczuć. Dlatego rekompensują swoje sfrustrowane pragnienia jedzeniem pikantnych potraw.
Pieczone desery i dusząca rutyna
W tej kategorii znajdziemy ciasta, ciastka, desery mączne, ciasta itp. Jest to jedno z najczęstszych zachcianek i zarazem jeden z najgorszych ich winowajców nadwaga na świecie. Są ludzie, którzy mają obsesję na punkcie wypieków. Jak to możliwe?
Najwyraźniej ludzie z tym ciągłym pragnieniem prowadzą rutynowe życie, które ich dusi. Czują, że w ich życiu brakuje radości i szukają węglowodanów, aby zrekompensować utraconą energię. Deser służy im do symbolicznego odzyskania radości, której tak bardzo brakuje w ich życiu.
Miłośnicy pikantnych potraw
Każde jedzenie wymaga odpowiedniej ilości soli. Nie zawsze można polegać na własnym guście. Odpowiednia ilość soli służy wzmocnieniu smaku potrawy, ale bez jej przytłaczania. Są jednak ludzie, którzy muszą dodać do wszystkiego trochę dodatkowej soli, aby naprawdę docenić smak. Odrzucają to, co słodkie i uwielbiają wszelkie nadmiernie słone potrawy.
Jak wynika z badania, do którego się odwołujemy, osoby te doświadczają w sobie silnego pobudzenia. Mogą być niespokojni lub przygnębieni. Sól aktywuje ruch wody w organizmie i w ten sposób nieświadomie manifestują one swój wewnętrzny niepokój.
Chrupiące potrawy
Jeśli dobrze się nad tym zastanowimy Miłośnicy chrupiących potraw uwielbiają nie tyle smak, ile chrupkość wytwarzaną przez niektóre potrawy. Nie starają się zatuszować dziwnego dźwięku tłuczonego jedzenia między zębami. I odwrotnie, wydaje się, że czerpią przyjemność z jego wywyższania.
W takich przypadkach możemy mówić o stłumionym pragnieniu. Żucie tych pokarmów i cieszenie się ich konsystencją i dźwiękiem jest sposobem na chrząkanie lub wyrażanie złości. To także sposób na zwrócenie uwagi, gdy ktoś czuje się niesprawiedliwie ignorowany.
Miękkie i lekkie potrawy
Są ludzie, którzy przyciągają pokarmy, które zapewniają uczucie miękkości w ustach. Potrawy takie jak risotto, suflety lub nadziewane pieczone placki dają uczucie miękkości podczas jedzenia. To jak zjedzenie małej poduszki o przyjemnym smaku.
Najwyraźniej ci, którzy mają takie pragnienia, wyrażają pragnienie bycia pocieszanym, chronionym i kochanym . Miękka konsystencja tych pokarmów zapewnia fizjologiczne uczucie podobne do przytulania przez czułe i pulchne ramiona. Łatwo jest chcieć zjeść te produkty w trudnym czasie.
Związek między jedzeniem a nieświadomymi emocjami to znacznie więcej niż anegdota. Nie może ujawnić wszystkich tajemnic tej części nas, której nie znamy do końca ale może dostarczyć ciekawych spostrzeżeń, które warto zbadać dalej. Każdy z nas ma stłumione emocje... tak jak u każdego z nas w mniej lub bardziej silny sposób dominują pragnienia.
