Kiedy następuje zdarzenie wyzwalające, osoby cierpiące na fobię są przytłoczone cierpieniem, którego woleliby uniknąć. Niektóre bodźce fobiczne pojawiają się bardzo rzadko, a niektórych można nawet łatwo uniknąć. Inne bodźce są jednak dość powszechne, jak w przypadku pluwiofobii . W tym artykule porozmawiamy o tej fobii, objawach, przyczynach i leczeniu.
Kiedy mówimy o pluwiofobii podmiot odczuwa intensywny strach przed wszystkim, co istnieje kojarzony z deszczem to znaczy burze, błyskawice, grzmoty, błyskawice itp. Jest to fobia, która może stać się zdecydowanie upośledzająca, ponieważ przedmiot lęku może być raczej ogólny i pojawiać się bardzo często.
Fobia ta nazywana jest również ombrofobią, a jej pojawienie się może trwać przez całe życie, chociaż tak jest częściej u młodzieży i wczesnej dorosłości .
Lęk to mały strumień strachu przepływający przez umysł. Jeśli zostanie nakarmiony, może stać się potokiem, który zatopi wszystkie nasze myśli.
-A. Roche-
Objawy pluwiofobii
Kiedy dana osoba ma fobia jego układ nerwowy reaguje tak, jakby był wystawiony na bardzo poważne zagrożenie . W zależności od stopnia nasilenia strach ten można porównać do tego, co czuli nasi przodkowie, gdy goniło ich zwierzę, lub do tego, jak czulibyśmy się dzisiaj, gdybyśmy w środku tunelu zdali sobie sprawę, że za chwilę uderzy w nas pociąg.
W konsekwencji powoduje to stan umysłu charakteryzujący się niepokojem posunął się nawet do wywołania ataku paniki.
Najczęstszymi objawami są zwykle hiperwentylacja zaburzenia równowagi żołądkowo-jelitowej tachykardia uczucie ucisku w klatce piersiowej i głowie nudności ból głowy trudności w oddychaniu itp. Wszystko to stanowi dla człowieka źródło wielkiego cierpienia, które w wielu przypadkach zmusza ją do podjęcia działań mających na celu uniknięcie bodźca.
Fobie mogą być efektem ewolucji lęku, która zaczyna się od małego strachu i ewoluuje do czuć ten sam strach jakie czulibyśmy w obliczu zagrożenia, które naszym zdaniem jest śmiertelne. Jednocześnie poziom lęku będzie również zależał od nasilenia zjawiska meteorologicznego (intensywności bodźca fobicznego). Nie będą takie same w przypadku mżawki lub dużej zamieci.
Czynniki wyzwalające
Jest to bardzo specyficzny rodzaj fobii związanej z deszczem, więc może rozwinąć się u każdego. Nie jest konieczne, aby istniały czynniki predysponujące do tej zmiany psychiki.
Zwykle jest to spowodowane negatywnym doświadczeniem po ulewnych deszczach, silnych powodziach, burzach, wyładowaniach atmosferycznych lub jakimkolwiek szczególnie silnym zjawisku meteorologicznym tego typu. Tak przynajmniej twierdzi psycholog Arturo Bados.
W takich przypadkach podmiot czuje się szczególnie podatny na działanie sił natury. W konsekwencji będzie kojarzył pewne zjawiska naturalne, w tym przypadku deszcz, z brakiem kontroli i strachem. Skojarzenie mentalne zacznie działać przed bodźcem lub gdy bodziec fobiczny będzie aktywny.
Strategia interwencyjna w przypadku pluwiofobii
Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, gdy cierpisz na pluwiofobię, jest skontaktuj się ze specjalistą w celu uzyskania diagnozy na temat ciężkości zaburzenia, czynników wyzwalających, objawów i reakcji, jakie ono powoduje, w celu ustalenia najodpowiedniejszej interwencji w zależności od przypadku.
Ogólnie interwencja opiera się na narażeniu z zapobieganiem reakcji. Polega na wystawieniu osoby w całkowicie fikcyjny sposób na przyczyny i fakty wywołujące fobię; nastąpi to przez krótki okres czasu określony przez specjalistę, który będzie się wydłużał, jeśli uzna to za konieczne.
Dzięki tej ekspozycji staramy się odtworzyć lęk i go zmniejszyć, uniemożliwiając podmiotowi reakcję nieuchwytną reakcją. Ekspozycja będzie trwać do momentu wystąpienia skutecznej redukcji.
Pluwiofobia jest jedną z najbardziej bolesnych fobii, ponieważ nie można odizolować się od przyczyny wywołującej czyli deszcz, zamiecie śnieżne i inne zjawiska meteorologiczne the. Im szybciej zainterweniujesz, tym lepiej.
Człowiek, który boi się w obliczu braku niebezpieczeństwa, wymyśla niebezpieczeństwo, aby uzasadnić swój strach.
-Alain Emile Chartier-
