Mit o jaskini Platona: dwoistość naszej rzeczywistości

Mit o jaskini Platona pozwolił nam zrozumieć sposób, w jaki ten filozof postrzegał świat. Relacja pomiędzy elementem fizycznym a światem idei, z którego powstaje rzeczywistość pełną blasków i cieni . Z jednej strony widzimy rzeczywistość taką, jaka jest. Z drugiej strony mamy do czynienia z symulacją tego samego, w której głównymi bohaterami są nasze przekonania i złudzenia. Zanim jednak zagłębimy się w to wszystko, o czym jest mit?

W micie przedstawiamy niektórych mężczyzn, którzy od urodzenia są przykuci łańcuchami w głębi jaskini, z której widzą tylko jedną ścianę . więzy które ich wiążą. Jednak za nimi znajduje się ściana, a nieco dalej ognisko. Pomiędzy ścianą a ogniskiem stoją mężczyźni niosący przedmioty. Dzięki ogniu na ścianę rzucane są cienie przedmiotów, które mogą zobaczyć skuci mężczyźni.

Widziałem obrazy, które były

Fikcyjna rzeczywistość

Mężczyźni tylko to widzieli sztuczna, zwodnicza rzeczywistość . Te cienie odwracały ich uwagę od prawdy. Mimo to jeden z nich miał odwagę odwrócić się i spojrzeć dalej.

Na początku był zdezorientowany i zirytowany wszystkim, a zwłaszcza światłem, które zobaczył na końcu (ognisko). Potem zaczął podejrzewać. Wierzył, że cienie są jedyną rzeczą na świecie, ale czy to prawda? W miarę jak posuwał się naprzód, wątpliwości kusiły go, aby powrócić do swoich cieni.

Jednak dzięki cierpliwości i wysiłkowi kontynuował. Stopniowo przyzwyczajał się do tego, co było mu teraz nieznane. Nie dając się ogarnąć zamętowi i poddając się humory ze strachu wyszedł z jaskini . Kiedy jednak pobiegł i opowiedział wszystko swoim towarzyszom, powitali go i naśmiewali się z niego. Pogarda odzwierciedlająca niedowierzanie, jakie mieszkańcy jaskini czuli w stosunku do tego, co mówił im poszukiwacz przygód.

Ciekawa jest refleksja nad faktem, że tę wizję, jaką oferuje nam mit jaskini, można zastosować do bieżących wydarzeń. To model, za którym wszyscy podążamy i w imię którego, jeśli wyjdziemy poza schematy, zaczną nas oceniać i krytykować. Musimy myśleć, że wiele z naszych absolutnych prawd uznaliśmy za własne, nie przestając ich kwestionować nie zadając sobie pytania, czy świat jest bardzo daleko, czy blisko tego, jak go malujemy.

Na przykład myślenie, że błędy są równoznaczne z porażką, może doprowadzić nas do porzucenia projektu przy pierwszej porażce. Jeśli jednak nie damy się ponieść temu pomysłowi, będziemy kultywować naszą ciekawość i

Wydostanie się z jaskini jest trudnym procesem

Człowiek, który w micie o jaskini postanawia uwolnić się z łańcuchów, które trzymają go w niewoli, bierze bardzo trudna decyzja, która nie jest akceptowana przez jego towarzyszy, ale przez nich uważana za akt buntu . Niepożądana postawa, która mogła to spowodować

Musi uwolnić się od przekonań, które nosił ze sobą przez długi czas. Pomysł które nie tylko są w nim zakorzenione, ale także stanowią podstawę całej reszty drzewa jego wierzeń. Jednak w miarę zbliżania się do wyjścia z jaskini zdaje sobie sprawę, że to, w co wierzył, nie było do końca prawdą. A teraz… co on może zrobić? Przekonaj innych, którzy z niego drwią, o wolności, do której mogą dążyć, jeśli zdecydują się położyć kres pozornemu komfortowi, w jakim żyją .

Mit o jaskini ukazuje nam niewiedzę jak ta rzeczywistość, która staje się niewygodna, kiedy zaczynamy być świadomi jej obecności. W obliczu mniejszej możliwości istnienia innej wizji świata historia uczy nas, że nasza bezwładność popycha nas do jej zniszczenia, ponieważ uważamy ją za zagrożenie dla ustalonego porządku.

Cienie nie są już rzucane, światło przestało być sztuczne i teraz powietrze dotyka mojej twarzy

Być może ze względu na naszą sytuację jako nieludzi poradzimy sobie bez tego świata cieni ale z pewnością możemy podjąć wysiłki, aby uczynić je coraz jaśniejszymi. Być może doskonały i ikoniczny świat idei jest utopią dla naszej natury, nie oznacza jednak rezygnacji z naszej ciekawość jest lepsze niż uleganie wygodzie pozostawania w bezruchu w tym, co dzisiaj wiemy (lub tym, co myślimy, że wiemy).

W miarę jak narastają w nas wątpliwości, niespójności i pytania, pomagają nam one usunąć przepaski na oczach, które czasami utrudniają nam życie, niż było w rzeczywistości.