Trzy plakaty w Ebbing Missouri zaprasza nas do głębokiej refleksji nad gniewem i rozpaczą zawartą w bólu. Bólem jest matka Mildred Hayes, która za pomocą trzech plakatów w swoim mieście potępia bierność policji po gwałcie i morderstwie jej córki. Jednak wiadomość ta, daleka od empatycznej reakcji ze strony współobywateli, jest odbierana z wielkim dyskomfortem.
Podczas słynnego wieczoru oscarowego hollywoodzkiej Akademii Sztuki i Nauki Filmowej dla wielu było już jasne, że pomimo licznych już otrzymanych nagród i wyróżnień Trzy plakaty w Ebbing Missouri Nie zdobyłby nagrody dla najlepszego filmu.
Przez miłość przychodzi spokój, a przez spokój przychodzi myśl. A czasem trzeba coś zrozumieć, Jason. To wszystko, czego potrzebujesz. Nie potrzebujesz nawet broni. I na pewno nie potrzebujesz nienawiści. Ponieważ nienawiść nigdy niczego nie rozwiązuje, ale spokój tak. Spróbuj. Spróbuj dla odmiany.
-Willoughby Trzy plakaty w Ebbing Missouri –
Jeśli te trzy czerwone plakaty rozwieszone w małym miasteczku przez zdesperowaną matkę odcisnęły piętno na społeczności film nie był wyjątkiem i został przyjęty z takim samym dyskomfortem przez różne grupy amerykańskiego społeczeństwa . Zacznijmy od tego, że akcja rozgrywa się w mieście Missouri w sercu Stanów Zjednoczonych, co jest subtelną i nieprzypadkową metaforą.
Jesteśmy na pozornie normalnym terytorium, gdzie odkrywamy, że uchyla się od sprawiedliwości i że przemoc jest językiem zdolnym modyfikować niemal każdą przestrzeń . Widzimy to u tych policjantów, którzy nie wahają się uciekać do tortur, widzimy to w różnicach między płciami, w bierności niektórych obywateli, którzy decydują się odwrócić w drugą stronę, a także w tym czarnym humorze, w którym wszyscy bohaterowie okazują swoje rany traumy, w przypadku których gniew jest czasami jedynym kanałem odkupienia.
Trzy plakaty w Ebbing Missouri nie jest to film łatwy do strawienia. To wściekły i oburzony portret kobiety poszukującej sprawiedliwość . I to także coś znacznie więcej, bo jak w każdej baśni (choćby kwaśnej i gorzkiej) jesteśmy świadkami ostatecznej przemiany . Ponieważ nadzieja jest tym niuansem, który musi zawsze istnieć, nawet w najbardziej niekorzystnych i desperackich sytuacjach.
Trzy plakaty w Ebbing Missouri będące refleksją na temat gniewu zawartego w bólu
Niewiele rzeczy może być bardziej druzgocących niż strata dziecka . Jednakże cierpienie jest jeszcze poważniejsze, jeśli strata następuje w wyniku gwałtownej śmierci lub zabójstwa rzepak . Wszyscy znamy niektóre przypadki i być może z tego powodu nie jest nam trudno postawić się w sytuacji Midred Hayes, kobiety o podejrzliwej i wściekłej twarzy, która 7 miesięcy po tragicznej stracie nastoletniej córki wciąż czeka na odpowiedzi.
Na początku postać ta niewątpliwie powinna sprawić nam pewien dyskomfort swoim zachowaniem : jest nieprzewidywalny, jego dialogi przepełnione są odrazą i pogardą, w zasadzie nie waha się nie raz użyć przemocy. Siłą napędową jest jednak Mildred Hayes emocjonalny filmu i nie sposób nie wczuć się w nią, nieuniknione jest niezrozumienie przyczyny każdego jej gestu, każdego ruchu, każdego działania, czasem naznaczonego skrajną przemocą.
To postać wspaniale grana przez Frances McDormand, która wykorzystuje gniew jako reakcję na bezradność i bezbronność. W pewnym sensie jest ucieleśnieniem tej złości, która wypływa z miłości i która nie może zrobić nic innego, jak tylko krzyczeć i ukazywać swoją desperację na trzech plakatach czekających na rezultaty.
Miłość, która nas przemienia
Dyrektor ds Trzy plakaty w Ebbing Missouri Martin McDonagh był krytykowany za bycie anglo-irlandzkim dramaturgiem, który chciał pokazać portret Ameryki kierujący się prostym frazesem: rasizm homofobia ignorancja dysfunkcyjne rodziny brutalni policjanci społeczeństwo bez celów życiowych przemoc seksualna machizm …
Zatrzymanie się na powierzchowności prostej krytyki tej niewygodnej typologii ludzi zamieszkujących wiele regionów Stanów Zjednoczonych byłoby równoznaczne z pominięciem autentycznej wielkości zawartej w Trzy plakaty w Ebbing Missouri . Każda postać wykazuje w równym stopniu tę samą zdolność do działania z przemocą i z najbardziej nieopisaną dobrocią. Ci ludzie, których chcieliśmy znienawidzić na początku filmu, wymykają się z pudełka, w które je włożyliśmy, dezorientują nas i przemieniają na naszych oczach w coś nowego i pełnego nadziei.
Psychologiczna wirtuozja filmu jest ogromna bo mimo surowości fabuły z matką, która potępia bierność policji wobec sprawy córki, jest w niej miejsce na komedię dla przyjaźń a przede wszystkim za pewny list, który mówi o miłości. A to zmienia wszystko.
Jest to mieszanka absurdu i transcendencji, która prowadzi do rezultatu, w którym prawdziwymi bohaterami są zawsze emocje nadają prawdziwy sens dziwnemu środowisku, w którym bohaterowie, pomimo zawsze ekstremalnych zachowań, urzekają nas.
Chociaż Trzy plakaty w Ebbing Missouri Nie jest oparta na prawdziwej historii, jej fabuła jest nam niestety znana. Jest to symbolika i katharsis dla wszystkich, którzy stracili swoje dzieci i którzy nadal nie mają odpowiedzi którzy żyją w pustce i ciszy społeczeństwa, które już o nich zapomniało. Te plakaty na obrzeżach to nasze sumienie, dla wielu niewygodne, a dla innych jedyne ratunek.
