Podziw i miłość dzieli cienka linia . Tak subtelne, że nierzadko zdarza się mylić te dwa uczucia
Pytanie staje się bardziej skomplikowane, jeśli pomyślimy, że w trakcie zakochania następuje pewna idealizacja ukochanej osoby. W tej pierwszej fazie związku podziw i miłość są prawie nie do odróżnienia. Z czasem zaczyna dominować jedno lub drugie. Na koniec wszystko zostaje przefiltrowane przez serce i umysł.
Piękno fizyczne może budzić pożądanie i podziw w bardzo intensywny sposób. Nawet w tym przypadku te dwa uczucia można pomylić z miłością. To samo dzieje się w innych okolicznościach; na przykład celebryta lub władza potrafią wzbudzić tak wielki podziw, że czasami mylą je z miłością.
Kochać oznacza podziwiać sercem, ale podziwianie oznacza kochać umysłem.
-Théophile Gautier-
Podziw i miłość razem i osobno
W taki czy inny sposób tam, gdzie jest miłość, jest też podziw. W tym przypadku dwójka uczucia idą ramię w ramię. Jednak to samo nie stanie się, jeśli odwrócimy warunki. Oznacza to, że tam, gdzie obecny jest podziw, nie zawsze jest obecna miłość.
Złożoność tej logiki wynika z tendencji do idealizowania innych, gdy odpowiadają one w jakiś sposób naszym oczekiwaniom lub potrzebom. Związek między tymi dwoma terminami jest jeszcze bardziej skomplikowany, ponieważ często nazywamy pragnieniem miłości być kochanym .
Idealizowanie osoby oznacza przypisywanie jej cech, których nie posiada, lub wyolbrzymianie tych, które posiada. Często zdarza się to w fazie zakochania. Nie znasz jeszcze dobrze swojego partnera i patrzysz na niego przez filtr: pragnienie, żeby był fantastyczną osobą. W tym przypadku podziw i miłość są obecne, ale mają słabe podstawy, ponieważ są po części oczekiwania i fantazje.
Niektórzy jednak chcieliby być kochani przez osobę najpopularniejszym, atrakcyjnym lub wpływowym.
Podziw i poczucie własnej wartości
Osoby cierpiące na niską samoocenę często idealizują miłość i zakochują się w osobie uważanej za ponadprzeciętną. W ten sposób domniemane uczucie miłości inspirowane jest domniemanym podziwem. Ostatecznie jest to próba odzyskania trochę sił miłość własna poprzez aprobatę i miłość kogoś, komu przypisuje się tę władzę .
W naszej kulturze jest inaczej stereotypy które pokazują nam, co jest godne podziwu, a co nie . Gdybyśmy mówili w kategoriach komercyjnych, można by powiedzieć, że skłaniamy się ku tym, którzy odpowiadają sylwetce idealnego klienta, którzy posiadają wymagane parametry: przystojni, wysportowani, z możliwością konsumpcji i bardzo zdecydowani.
Ci, którzy są spragnieni akceptacji, będą szukać stereotypu, aby powierzyć Ci pozorne uczucie. To sposób na poczucie integracji i odparcie ducha odrzucenia. Nie ma tu jednak ani zachwytu, ani miłości, a jedynie ostre i mocne odrzucenie siebie.
Zdrowy podziw i zdrowa miłość
Prawdziwa miłość nie powinna dotyczyć budzenia miłości w drugim człowieku, ale raczej oddania siebie dla innych . Nie jest to uczucie, które oślepia i nie pojawia się z dnia na dzień. Wymaga wiedzy, akceptacji i na pewno podziwu. W tym przypadku uczucie prawdziwego podziwu.
Miłość zawiera w sobie podziw, ponieważ udało nam się pogłębić relację i odkryć w partnerze cechy, z których wiele nie jest widocznych na pierwszy rzut oka. Sposób, w jaki te odkrycia są przyjmowane, jest pozytywny. Nie ma zainteresowania ich używaniem, jedynie uczucie i radość z ich znalezienia.
Podziw jest więc owocem refleksji. Obejmuje rozpoznawanie u innych cnót, zdolności i cech, które uważamy za posiadające wartość . Podziwiamy artystę za talent, przywódcę za wytrwałość, a nauczyciela za mądrość. Nic z tego nie ma nic wspólnego z miłością w sensie romantycznym. Dlatego można podziwiać bez kochania, ale nie odwrotnie.
