Claude Lévi-Strauss uważany jest za ojca współczesnej antropologii a także jeden z czołowych światowych myślicieli XX wieku. Twórca antropologii strukturalnej, sformułował podejście mogące na zawsze zmienić historię tej dyscypliny i dzięki któremu zyskał solidną popularność w świecie akademickim.
Choć może się to wydawać dziwne, sen Claude'a Lévi-Straussa miał charakter międzyplanetarny. W rzeczywistości przy kilku okazjach stwierdził, że jednym z jego największych marzeń była kolonizacja kosmosu przez człowieka i rozpoczęcie migracji w kierunku Księżyca, a może w kierunku Marsa.
Marzył, że mogą się tam narodzić nowe formy cywilizacji daleko od ludzi pozostałych na Ziemi. Wróciliby do stan dziki i on sam mógłby z nimi mieszkać.
Świat zaczął się bez Człowieka i skończy się bez niego.
-Claude Lévi Strauss-
Francoise Heritier, która zastąpiła go na stanowisku katedry w Collège de France, podsumowała wkład Claude'a Lévi-Straussa stwierdzając, że nauczyła się od niego podstawowej koncepcji ludzkości. Kultury czasami wykazują między sobą ogromne różnice.
Jednak Lévi-Strauss to udowodnił systemy poznawcze z nas wszystkich jest podobnych. Dlatego w człowieku zawsze współistnieje różnica i uniwersalność.
Początki Claude'a Lévi-Straussa
Claude Lévi-Strauss urodził się przez przypadek w Brukseli (Belgia) 28 listopada 1908 roku. Załóżmy, że jego narodziny w Belgii były przypadkowe, ponieważ jego rodzice byli dwoma francuskimi Żydami, którzy w tym czasie podróżowali.
Jego ojciec zajmował się portretami, a matka była gospodynią domową. Kontekst, który go otaczał, był bogaty zainteresowanie sztuką zwłaszcza w malarstwie, muzyce i poezji.
W związku z wybuchem I wojny światowej wraz z jednym z dziadków przeniósł się do Wersalu. Jego dziadek był bardzo pobożnym rabinem i pierwsze kontakty z synagogą były dla Claude'a Lévi-Straussa bardzo zimne i rygorystyczne. Właśnie z tego powodu sprawdzał się już od najmłodszych lat nieczuły na religię .
Rzeczywiście rosło dziecko pasjonujące się przyrodą wykazywało również duże zainteresowanie gromadzeniem rzadkich i ciekawych obiektów kultury. Chwalił się błyskotliwym umysłem, mimo że w latach szkolnych nie wyróżniał się szczególnie. Teraz jako nastolatek wrócił do Paryża – gdzie mieszkała jego rodzina – i związał się z grupą socjalistyczną.
Od filozofa do etnologa
Claude Lévi-Strauss początkowo zdecydował się studiować prawo. Jednakże w 1927 zmienił zdanie i wybrał filozofię, do której uczęszczał Uniwersytet Serbołużycki .
Tam nawiązał kontakt i podzielił się częścią swojej podróży z Jeanem Paulem Sartre i Simone de Beauvoir. Przyznał później, że filozofia go pociągała, ale jednocześnie nudziła, bo widział w niej dużo próżności i spekulacji.
Po ukończeniu studiów, tj przez dłuższy czas pracowała jako nauczycielka w szkole średniej ; mimo to nie czuł się komfortowo w roli profesora. Nie wyobrażał sobie siebie w roli nauczyciela do końca życia zawodowego.
Wszystko zaczęło się zmieniać, gdy odebrał telefon od Célestina Bouglé, dyrektora Ecole Normale Superiore w Paryżu. W tym czasie życie Claude'a Lévi-Straussa uległo radykalnej zmianie. Bouglé zaproponował wyjazd do São Paulo z misją uniwersytecką jako profesor socjologii na uniwersytecie w brazylijskim mieście.
Przybył tam w 1935 r., a w 1939 r. rozpoczął organizowanie wypraw etnograficznych do Mato Grosso i Amazonii. To doświadczenie stanowiło początek jego wielkiego dzieła: antropologii strukturalnej.
Człowiek, który nadał pełnię stuleciu
Wychodząc od swoich doświadczeń w Brazylii, Claude Lévi-Strauss zaczął proponować nowe idee, nową metodę i głębokie refleksje. Później przebywał w Stanach Zjednoczonych z powodu prześladowań nazistowskich podczas II wojny światowej; dlatego musiał schronić się w kraju Ameryki Północnej. Tam nawiązał cenne kontakty intelektualne i ostatecznie ukształtował istotę swoich teorii.
Osiągnął jeden z najlepszych punktów w swojej karierze wraz z publikacją Smutne tropiki dzieło uważane za jedno z najważniejszych XX wieku. Jego nazwisko stało się znane na całym świecie, a ta publikacja oznaczała jego wejście do akademickiego Olimpu. Kolejna praca np Rasa i historia Mit i znaczenie i serial Myśli mitologiczne poświęcili go na zawsze.
Mówi się, że był człowiekiem zdystansowanym, nigdy nie zwracającym się do siebie i że nie mógł pisać, jeśli nie był otoczony towarzystwem muzyki operowej. Zmarł w 2009 roku w swoje setne urodziny, po otrzymaniu niezliczonych nagród i wyróżnień. Jego twórczość stanowiła przełom w świecie antropologii i dzięki niej możliwe było opracowanie nowych teorii.
