Wycofanie emocjonalne: ból po zakończeniu związku

Wycofanie emocjonalne następuje po zakończeniu związku. Zerwanie z tą emocjonalną więzią nie jest łatwe, tak naprawdę doświadczane cierpienie jest zwykle wyniszczające dla naszego mózgu. Proces ten jest bardzo podobny do objawów odstawienia, na które cierpią narkomani, jest to rodzaj neurochemicznego chaosu, którego niełatwo się pozbyć.

Niektórzy mniej więcej mieli takie doświadczenia z pierwszej ręki. niewierność lub gdy po prostu zdamy sobie sprawę, że konieczne jest zakończenie związku, który nie ma przyszłości lub jest zbyt bolesny.

Odpuszczenie, gdy nadal kochasz, boli . Nie jesteśmy gotowi przyzwyczaić się do nieobecności, zaakceptowania definitywnego końca i obowiązku odbudowania życia bez partnera. Musimy to jednak zrobić, a osiągnięcie tego daje nam wewnętrzną siłę i odpowiednie zasoby psychologiczne.

Prawdziwy problem pojawia się jednak, gdy nie chcąc ruszyć dalej, wpadasz w obsesyjne koło, błędne koło nowych możliwości, czując potrzebę skontaktowania się z byłym, błagania o uwagę, odzyskania już wygasłej i niemożliwej miłości. Mówimy o sytuacji naznaczonej zależnością emocjonalną, kryzysem emocjonalnego wycofania, który pogrąża osobę w stanie całkowitej bezbronności i cierpienie skrajny.

Wycofanie emocjonalne lub niemożność pożegnania

Carlo ma 30 lat i siedem miesięcy temu zerwał z dziewczyną. Paolę poznał w szkole, gdy miał 16 lat. Uczęszczali na ten sam wydział, a następnie wspólnie założyli małą firmę. Ostatnie kilka lat nie było łatwe; długi firmy, która nigdy nie odniosła sukcesu, oraz zniechęcenie Paoli z powodu projektu, który nie był realizowany, wpłynęły na ich związek.

Choć Carlo nalegał, aby nadal być razem, Paola opuściła go po rozmowie, w której jasno i szczerze wyjaśniła mu, że nie ma już nic do zrobienia. Ich relacja na tym się skończyło . Jednak pomimo otrzymanych wyjaśnień Carlo nadal się z nią kontaktuje. Codziennie sprawdzaj jej profile i zastanawiaj się, jak ją poznać .

Nasz bohater nie tylko ma obsesję na punkcie związku, którego już nie ma, ale jest niezdolny do pracy ani wykonywania jakiejkolwiek innej czynności. Jego wycofanie emocjonalne jest tak intensywne, że go to ukształtowało cień samego siebie, emocjonalnego uzależnionego pogrążonego w kręgu lękowo-depresyjnym .

Przyjrzyjmy się dalszym cechom kryzysu emocjonalnego wycofania poniżej.

5 cech wycofania emocjonalnego

Musimy o tym wiedzieć zazwyczaj, gdy kończymy związek pełen miłości wszyscy możemy cierpieć na emocjonalne wycofanie . Jednak tylko jedna faza żałoby powinna nas zmotywować do wdrożenia inteligentnych i przydatnych strategii, aby móc iść dalej. Niektóre zasoby pozwalają nam wygładzić drogę do dojrzałego przezwyciężenia końca związku.

Do cech charakterystycznych tego naturalnego stanu psychicznego zalicza się:

• Stagnacja i uporczywe cierpienie powszechne u osób z niską samooceną i charakteryzujących się silną zależnością emocjonalną od innych partner .

• Brak przekonania, że ​​związek się skończył. Osoba wyraźnie zaprzecza.

Zachowanie lękowe i obsesyjne. Podmiot nie jest w stanie nawiązać zerowego kontaktu i zawsze znajdzie pretekst, aby spróbować się skontaktować, zadzwonić itp.

• Osoba uzależniona emocjonalnie nie jest w stanie tolerować bólu. Z braku narzędzi, by sobie z tym poradzić, czuje się sparaliżowany i reaguje na cierpienie, szukając dalszych możliwości ponownego spotkania.

• Złożone, intensywne i wyniszczające objawy, które wyraźnie szkodzą zdrowiu człowieka: bezsenność, brak apetytu, problemy z koncentracją, brak zainteresowania życiem, zniechęcenie itp.

Jak sobie radzić z wycofaniem emocjonalnym?

Carlo, chłopiec z naszego przykładu, prezentuje wszystkie psychologiczne i behawioralne cechy emocjonalnego kryzysu wycofania. W Twoim przypadku potrzebna jest przede wszystkim pomoc fachowej i odpowiedniej porady terapia psychologiczna . Nikt nie zasługuje na życie w takim stanie bezbronności, nikt nie powinien przestać kochać siebie do tego stopnia, aby pozostać zawieszonym w egzystencjalnej nielogiczności i w stanie tak destrukcyjnego cierpienia.

Jeśli doszliśmy do tej skrajności lub stoimy w obliczu końca związku, dobrze byłoby zastanowić się nad poniższymi strategiami. Kluczowe narzędzia, o których warto pamiętać.

• Cierpienie z powodu emocjonalnych kryzysów odstawienia w ramach normalnych parametrów intensywności i czasu trwania jest normalne. Jednak jest to konieczne rozumieć to jako fazę przejściową stan, który musi pozostawić miejsce dla innego, bardziej zrównoważonego i silnego.

Zaakceptuj negatywne emocjejak smutek, pustka i przygnębienie. Są to stany, które prędzej czy później muszą minąć, aby ułatwić akceptację i przezwyciężenie.

W takich przypadkach niezbędny jest zerowy kontakt. sieć społecznościowa lub wśród naszych kontaktów. To pierwszy krok, aby wydostać się z jego życia i uniknąć popadnięcia w perwersyjną dynamikę.

Wprowadzanie zmian jest satysfakcjonujące.

Podczas tego procesu nie powinniśmy pomijać cennych aspektów, takich jak poczucie własnej wartości, godność, nasze wartości czy życiowe cele. Koniec związku nie powinien być postrzegany jako koniec świata ale raczej jako istotny etap i obowiązkowa inicjacja czegoś, co niewątpliwie da nam piękne rzeczy i silniejszą, jeszcze piękniejszą wersję nas samych.

Miłość nie żąda