Strach przed kotami lub ailurofobia: przyczyny i leczenie

Tajemniczy, inteligentny, uważny, zwinny i zawsze otoczony elegancką i enigmatyczną aurą. Koty są bohaterami legend, a nawet klasycznych horrorów Czarny kot autorstwa Edgara Allana Poe. Dla niektórych z nas strach przed kotami jest motywowany i prawdziwy; jest to fobia, która może ograniczać w świecie, który kocha te stworzenia.

Mówienie o fobii oznacza wejście w codzienny, ale jednocześnie wyjątkowy świat. To jedno z najczęstszych zaburzeń psychicznych: każdy z nas w mniejszym lub większym stopniu musi uporać się z własnym irracjonalnym strachem, który może skomplikować nam życie. Typowym aspektem tego stanu jest znana trudność w ustaleniu źródła tego strachu.

W 1914 roku czasopismo Amerykański dziennik psychologii opublikował słynne badanie genetyczne strachu przeprowadzone przez amerykańskiego psychologa G. Stanleya Halla. Zidentyfikował 136 fobii, a lista jest obecnie znacznie dłuższa.

Punktem odniesienia w badaniach nad ailurofobią, czyli strachem przed kotami, był amerykański neurolog Silas Weir Mitchella, który w 1902 roku zaczął gromadzić jak najwięcej informacji o tej fobii, co pozwala nam lepiej ją zrozumieć.

Strach przed kotami: na czym polega i jaka jest przyczyna?

W 1791 roku w mieście Plymouth sędzia uznał kota za winnego śmierci niemowlęcia. Zwierzę dowodzone przez wiedźmę – zgodnie z wyrokiem – wchłonęło oddech dziecka. Były to oczywiście czasy obskurantyzmu i fanatyzmu, w których idea kota była kojarzona ze złem.

Według niektórych teorii Często podsycane są irracjonalne lęki atawistyczne lęki które towarzyszą człowiekowi od czasów starożytnych . Być może strach przed kotami ma takie pochodzenie. Wracając do nauki, neurolog Silas Weir Mitchell zidentyfikował dokładne cechy tej fobii.

Po pierwsze, fobia kotów nie powoduje, że reagujesz w ten sam sposób w stosunku do innych kotów. Innymi słowy niechęć nie dotyczy rysi, tygrysów, lwów itp. Osoby cierpiące na ailurofobię mogą odwiedzić zoo i nawet poczuć pociąg do tych zwierząt. Nie może jednak wejść do tego samego pokoju co kot.

W niektórych przypadkach sam pomysł może wywołać: atak paniki nawet jeśli zwierzę zostało zamknięte w innym pokoju, aby nie przestraszyć osoby z fobią.

Jak objawia się ta fobia?

Fobie mogą objawiać się na różne sposoby i ze zmiennym natężeniem. Generalnie jednak można wskazać pewne wspólne cechy.

Reakcje emocjonalne

• Niechęć lub wstręt do kotów.
• Strach może uniemożliwić Ci odwiedzanie rodziny i przyjaciół, którzy mają koty.
• Strach jest intensywny i często paraliżuje osobę.
• Osoby z fobią często tego doświadczają gniew widząc, że inni nie rozumieją jego strachu i udręki.

Reakcje poznawcze (myśli)

• Niemożność myślenia o czymkolwiek innym w obecności kota. Uwaga poświęcona jest wyłącznie zwierzęciu.

• Myśli mogą stać się paranoiczne, gdy wyobrażasz sobie wiele sytuacji, w jakich może znaleźć się kot. Chodzenie po chodniku lub wejście do domu nieznajomego może stać się przeżyciem pełnym niepokoju.

• W niektórych przypadkach wystarczy usłyszeć miauczenie z ulicy, aby bać się kontaktu ze zwierzęciem.

Objawy fizjologiczne

• Tachykardia zawroty głowy pocenie się.
• Ból w klatce piersiowej, uczucie uduszenia.
• Ból brzucha.
• Możliwą reakcją są ataki paniki.

Jakie są przyczyny strachu przed kotami?

Pochodzenie fobii może być niespecyficzne, co oznacza, że ​​nie zawsze łatwo jest określić, co je motywuje lub napędza. Jednak w przypadku ailurofobii możemy zidentyfikować pewne czynniki wyzwalające:

Negatywne doświadczenia z kotami. Zadrapanie lub ugryzienie przez kota w dzieciństwie może spowodować: traumatyczne wspomnienie .

• W niektórych przypadkach niechęć do zwierząt przekazywana jest z rodzica na dziecko . Wystarczy, że ojciec lub matka okażą wstręt do kotów, aby zaszczepić w dziecku tę samą fobię.

• W większości przypadków strach pojawia się bez konkretnego wyzwalacza.

Jak leczyć strach przed kotami?

Każda fobia jest wynikiem lęku. W tej sytuacji mieszają się irracjonalne lęki, zniekształcone myśli, niekontrolowane emocje i zachowania, na które nie mamy wpływu. Jeśli ailurofobia ogranicza codzienne życie najlepiej zwrócić się o pomoc do specjalisty .

Terapia ekspozycyjna . Podchodzi się do osoby z bodźcem wywołującym niepokój (kotem) i podejmuje się działania w odpowiedzi na jej reakcje poznawcze i emocjonalne.

Terapia poznawczo-behawioralnajest najbardziej odpowiedni do ustalenia prawidłowego leczenia fobii. Dzięki niemu możemy identyfikować myśli nieprzystosowawcze, regulować emocje i integrować bardziej odpowiednie zachowania.

• Nawet techniki relaksacyjne i oddechowe są bardzo przydatne.

Krótko mówiąc, chociaż ten stan nie jest tak rozległy jak strach przed psami, może być ograniczający. Kot jest częstym lokatorem naszych domów i ulic: leczenie strachu pozwala na lepsze życie.