Każdy mężczyzna może nim być on to proponuje rzeźbiarz własnego mózgu . To zdanie Santiago Ramóna y Cajala jest dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Tak naprawdę to nasze myśli w dużej mierze tworzą nasz świat. Dziś wiemy, że pewność siebie i entuzjazm sprzyjają wyższym funkcjom mózgu.
Według kilku badań naukowych mózg jest wyjątkowo plastyczny. Oznacza to, że ma niesamowitą zdolność do zmiany w zależności od przeżytego doświadczenia. Cecha, której nie tracimy z biegiem lat, abyśmy mogli się uczyć przez całe życie. Za każdym razem, gdy się czegoś dowiadujemy, zmienia się nasz umysł. Dzięki doświadczeniu każdy z nas może być rzeźbiarz własnego mózgu .
Mózg koordynuje złożony zestaw działań, który obejmuje funkcje motoryczne, procesy wzrokowe i słuchowe, wiedzę językową i nie tylko. Kiedy uczymy się czegoś nowego, zwłaszcza na początku, nowa umiejętność może wydawać się nieco sztywna, ale dzięki praktyce jesteśmy w stanie lepiej sobie z nią radzić. Ten sposób działania na poziomie klinicznym pozwala modyfikować stany nastroju, takie jak lęk czy depresja.
Umysł nie jest wazą, którą należy napełnić, ale drewnem, które należy spalić.
-Plutarch-
Odkryjmy razem, jak zostać rzeźbiarzem własnego mózgu.
Bądź rzeźbiarzem własnego mózgu, aby zmienić swoje zachowanie
Jose Dispenza, lekarz chiropraktyki, biochemik i neurolog broni mocy człowieka w odkrywaj siebie na nowo każdego dnia . Wierzy w zdolność budowania i kierowania mózgiem poprzez osobiste doświadczenia. Gdybyśmy każdego ranka wyobrażali sobie najlepszy pomysł na siebie, żylibyśmy inaczej, mówi Dispenza.
Pokazują to najnowsze, przełomowe badania naukowe genetyka ma to samo plastyczność mózgu . Geny są jak przełączniki i w zależności od stanu chemicznego naszego organizmu niektóre się włączają, a inne nie. Zjawisko to znane jest jako epigenetyka.
Właśnie z tą myślą przeprowadzono je niedawno bardzo ciekawe badanie u pacjentów z cukrzycą typu 2. Wykazano, że l a osoby cierpiące na to zaburzenie normalizują poziom cukru, jeśli uczestniczą w programach komediowych we krwi bez konieczności stosowania insuliny. Wyjaśnienie jest takie, że niektóre geny rozświetlają się po prostu śmiechem. Odkrycie, które otwiera drzwi do nowych badań i hipotez.
Nic nie budzi we mnie większego uwielbienia i zdumienia niż starsza osoba, która wie, jak zmienić swoje zdanie.
-Santiago Ramón y Cajal-
Umysł jest jak spadochron
Za każdym razem, gdy myślimy, że produkujemy chemikalia które, zachowując się jak sygnały, pozwalają nam dostrzec to, o czym myślimy. Substancje te pozwalają nam automatycznie zmieniać nasz nastrój. Jeśli więc mamy negatywne lub smutne myśli, ten nastrój wpłynie na nas w ciągu kilku sekund.
Problem w tym, że nasze myśli i emocje kierują ten proces również w przeciwnym kierunku . Oznacza to, że jeśli z jednej strony zaczniemy czuć tak, jak myślimy, z drugiej zaczniemy myśleć zgodnie z tym, co czujemy. Dlatego też, jeśli przychodzą nam na myśl smutne myśli i zaczynamy odczuwać smutek, istnieje ryzyko, że wpadniemy w nastrój, który nie będzie przyjemny.
Stopniowo kojarzymy ten stan umysłu z naszą osobowością kończąc na myśleniu i identyfikowaniu się z negatywną lub nieszczęśliwą osobą pełen poczucia winy . Jednak jedyne, co zrobiliśmy, to zapamiętać wytwarzane w nas substancje chemiczne i na ich podstawie zdefiniować siebie.
Ale to jeszcze nie koniec. Musimy także wziąć pod uwagę, że nasze ciało dostosowuje się do poziomu substancji chemicznych krążących w krwioobiegu, które otaczają nasze komórki lub które znajdują się w naszym mózgu. Każda zmiana w składzie chemicznym naszego organizmu będzie powodować poczucie dyskomfortu.
Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, zarówno świadomie, jak i nieświadomie, zaczynając od tego, co czujemy, aby spróbować przywrócić równowagę chemiczną, do której jesteśmy przyzwyczajeni. I właśnie w tym momencie ciało przejmuje kontrolę przewagę nad umysłem .
Jednak dobra wiadomość jest taka, że żadne z opisanych zjawisk nie jest nieruchome . Wysiłkiem, wiedzą i praktyką można zmienić nasz nastrój i samopoczucie.
Konieczne jest energiczne wstrząśnięcie lasem śpiących neuronów mózgowych; ważne jest, aby wibrowały emocjami nowego, wzbudzając szlachetne i wzniosłe obawy.
-Santiago Ramón y Cajal-
