Nie mam czasu na nienawiść, wolę kochać tych, którzy mnie kochają

Który inwestuje większość swojego czasu, podsycając nienawiść do tych, którzy nie chcą jego . Nienawiść i uraza to dwaj złowieszczy i uporczywi wrogowie, którzy często się zakorzeniają

Często mówi się, że nienawiść jest przeciwieństwem miłości, choć w rzeczywistości nie jest to do końca prawdą. Nienawiść jest prywatnym, ale okrutnym ćwiczeniem, w którym splatają się różne emocje: od złości po upokorzenie lub niechęć. Mamy do czynienia z bardzo prymitywnym instynktem, który ze względu na swoją siłę i wpływ na człowieka

Nie mam czasu na złość czy urazę, a tym bardziej na nienawiść do tych, którzy mnie nienawidzą, ponieważ nienawiść jest śmiercią inteligencji, a ja jestem bardzo zajęty kochaniem tych, którzy mnie kochają.

Zarówno Arystoteles, jak i Zygmunt Freud zdefiniowali nienawiść jako stan, w którym występuje poczucie przemocy i zagłady. Z drugiej strony Martin Luther King mówił o tej emocji jako o bezgwiezdnej nocy, o wymiarze . Jest oczywiste, że znaleźliśmy się na najbardziej niebezpiecznym krańcu bycia człowiekiem i dlatego zapraszamy do refleksji na ten temat.

Nienawiść nie jest ślepa, zawsze ma powód

Nienawiść nie jest ślepa, ma konkretny cel, ofiarę, zbiorowość, a nawet wartości, które nie są podzielane i na które ktoś reaguje . Na przykład Carl Gustav Jung mówił w swoich teoriach o koncepcji, która nigdy nie przestaje być interesująca: cień nienawiści lub ukryta twarz

Według tej perspektywy Przykładem może być mężczyzna, który nie może znieść triumfu żony w swojej karierze zazdrość .

Widzimy wyraźnie, że nienawiść nigdy nie jest ślepa, lecz odpowiada na racje, które są dla nas ważne. Kolejny dowód na to można znaleźć w ciekawym badaniu opublikowanym w 2014 roku w czasopiśmie Stowarzyszenie Nauk Psychologicznych zatytułowany Anatomia codziennej nienawiści. W pracy staraliśmy się ujawnić, jakie są najczęstsze formy nienawiści u człowieka i w jakim wieku zaczynamy nienawidzić po raz pierwszy.

Pierwszym istotnym faktem jest to, że najbardziej intensywna nienawiść jest prawie zawsze generowana w stosunku do osób bardzo nam bliskich. Większość ankietowanych deklarowała, że ​​w ciągu swojego życia nienawidziła z intensywnością 4–5 razy.

• Nienawiść prawie zawsze skupiała się na członkach rodziny lub współpracownikach.

• Dzieci zaczynają nienawidzić w wieku około 12 lat.

• Nienawiść została w badaniu przedstawiona jako element bardzo osobisty. Można gardzić politykiem, postacią lub pewnym sposobem myślenia, ale najprawdziwsza, autentyczna nienawiść jest prawie zawsze skierowana w stronę konkretnych osób z najbliższego otoczenia.

Nienawiść jest śmiercią myśli i wolności

Lo powiedział Budda ktokolwiek cię denerwuje, dominuje nad tobą . To, co budzi w nas nienawiść i urazę, czyni nas więźniami emocji, które niezależnie od tego, czy w to wierzymy, czy nie, rozwijają się z tą samą intensywnością i negatywnością. Pomyślmy o tym rodzinnym człowieku, który wraca do domu pełen urazy do swoich szefów i komunikuje się z nimi dzień i noc żona a dzieciom swą pogardę i niechęć. Wszystkie te słowa i ten model postępowania wpływają pośrednio na najmłodszych.

W świecie pełnym nienawiści musimy mieć odwagę

Wiemy też, że nie jest łatwo ugasić płomień nienawiści w naszym mózgu. Wygląda na to, że udzielanie przebaczenia tym, którzy nas skrzywdzili lub upokorzyli, jest jak utykanie

Warto zatem zastanowić się nad następującymi wymiarami.

Jak uwolnić się z pułapki nienawiści

Nienawiść ma konkretny obwód mózgowy, który dociera do obszarów odpowiedzialnych za osąd i odpowiedzialność znajdujących się w korze przedczołowej. Jak wskazaliśmy na początku, nienawiść nie jest ślepa, dlatego możemy racjonalizować i kontrolować te myśli.

Daj upust swojej urazie osobie odpowiedzialnej, przedstawiając powód swojego dyskomfortu i bólu w sposób stanowczy i pełen szacunku.Wyraź swoje emocje mając jasność, że druga strona prawdopodobnie Cię nie rozumie lub nie podziela Twojej rzeczywistości.

• Po tym wybuchu, po wyjaśnieniu swojego stanowiska, zakończ pożegnanie. Jeśli to możliwe, uwolnij się od tej więzi dyskomfortu poprzez przebaczenie, aby lepiej zamknąć krąg i uwolnić się od niego.

• Zaakceptuj niedoskonałości, dysonans, myśli przeciwne do Twoich, nie pozwól, aby cokolwiek zrujnowało Twój spokój, Twoją tożsamość, a tym bardziej poczucie własnej wartości.

Wyłącz hałas mentalny, głos urazy i włącz światło najbardziej satysfakcjonującej i pozytywnej emocjonalności.Tę, którą warto pielęgnować: miłość bliskich i pasję do tego, co sprawia, że ​​jesteś szczęśliwy i Cię identyfikuje.

Jest to proste ćwiczenie, które powinniśmy praktykować codziennie: całkowite uwolnienie się od nienawiści i urazy.