Wydaje się, że publikacja książki „Biegnącej z wilkami” Clarissy Pinkoli zapoczątkowała nowy archetyp kobiety: wilczycę.
Podstawowe założenie tej książki jest takie każda kobieta nosi w sobie dzikiego ducha, ducha wilczycy. W nim kryje się witalna i potężna energia, która sprawia, że spontaniczność jest naturalnym sposobem bycia. To kobiece zwierzę jest również okrutne i wie, jak chronić się przed drapieżnikami, pokonując brak doświadczenia i naiwność. Wilczyca ma siłę i wie, jak ją wydobyć, gdy przez długi czas pozostaje uśpiona.
Kochać przyjemność
-Clarissa Pinkola-
Wilk był zwierzęciem napiętnowanym, a czasem pogardzanym. Jego dzika strona nie jest czystą dzikością. Wie, jak być matką stada i jak przewodzić swojej grupie. Potrafi stać się lider dla innych bez lęku i kompleksów. Uczy się na podstawie doświadczenia i wie, jak o siebie zadbać.
Wilczyca i współczesne kobiety
Nawet jeśli współczesna kobieta osiągnęła ogromne cele i pozycje władzy, nadal jest bardzo daleka od swojej esencji dzikiego wilka.
Bycie kobietą to przywilej. Jednak kultura bardzo często pogrzebała tę rzeczywistość przez same kobiety.
U zarania ludzkości wilk naprawdę zajmował jej miejsce. W dzisiejszych czasach wszystko, co kobiece, jest wręcz przeciwnie, zdewaluowane. Wiele kobiet próbuje podążać ścieżką autonomia wzdłuż ścieżki wytyczonej przez ludzi. Dzika wilczyca nie jest wilkiem: jest dzikim i zdeterminowanym zwierzęciem, które docenia charakterystyczną dla niej kobiecość.
Zwłaszcza wilczyca nie akceptuje dominacji innych nad swoim ciałem. Tańcz sam lub w towarzystwie. Obejmij i wspieraj. Jest wesoła i łączy się ze swoimi pragnieniami i instynktami. Nie pozwala nikomu mówić jej, ile powinna ważyć, gdy będzie miała dzieci i jak powinna się zachowywać, żeby ją oklaskiwano.
Wyzwanie wilczycy
Z biegiem czasu kultura narzuciła prototypy, takie jak dobra kobieta i zła kobieta. Pierwsza to godny szacunku, autentyczny zbiór cnót, według opinii wielu. Z drugiej strony zła kobieta zagraża stabilności, ponieważ proponuje nowość. W wielu społeczeństwach kobiety te nazywane są prostytutkami, ale także wilkami. To oni wywołują dyskusje i skandalizują.
Rzym, który był stolicą świata, został założony przez Romulusa i Temusa, dwójkę porzuconych dzieci, które przeżyły karmienie piersią przez wilczycę. W klasycznym Rzymie prostytutki nie były kobietami oferującymi seks oferentowi, który zaoferuje najwyższą cenę.
Były to wykształcone kobiety, które znały się na polityce, astrologii, matematyce i wielu innych dyscyplinach. Nie oferowali po prostu seksu, ale pełne towarzystwo. Byli utalentowanymi mówcami. Koncepcja była podobna do japońskiej gejszy.
Wilk nie prosi i oferuje. On nie prosi, on daje. Mimo to nie da się go okiełznać. Jeśli tak się zachowuje, czuje się silna, a nie uległa. Wie, że może wyjechać w każdej chwili, nie wybierając przed wyjazdem miejsca docelowego. Wie, że należy do siebie, dlatego może oddać się innym. Nie boi się, bo jest wolna. Nie boi się cierpienia, bo wie, że jest silny.
Wilczyca jest duża przyjaciel lojalny i opiekuńczy. Jest także bardzo duchowy: swoje życie kieruje w stronę wartości uniwersalnych, a nie miesięcznych celów. Kocha sztukę, ponieważ jest to najlepszy sposób na swobodną ekspresję. Kochaj siebie, nie popadając w narcyzm i egotyzm. I jeszcze więcej: w każdej kobiecie mieszka dziki wilk. Trzeba tylko mieć odwagę, żeby to obudzić.
Zdjęcia dzięki uprzejmości Lucy Campbell
