Zdania Gastona Bachelarda przypominają styl całej jego twórczości: enigmatyczny i głęboko fascynujący . Tak naprawdę jedną z największych cech tego filozofa i pisarza zawsze była wrodzona umiejętność magicznej zabawy słowami i pomysłami.
Dzięki tej ciągłej różnorodności w końcu udało mu się ujawnić opinii publicznej najokrutniejsze prawdy z lekkością i człowieczeństwem. Styl tego słynnego francuskiego myśliciela można podsumować jako człowieka, który zawsze zmagał się między żywą wyobraźnią a myśleniem absolutnie racjonalnym.
Być może niewielu wie, jak podjąć decyzję o ich skatalogowaniu frasi na Gastonie Bachelardzie w filozofii czy w poezji, gdyż substancja i forma odgrywają równie ważną rolę. Dla niego nie do pomyślenia było mówienie o prawdzie bez wyrażenia jej z kolei za pomocą określonego stylu.
A jednocześnie nie byłoby możliwe nawet mówienie o poezji, gdyby ją ogołocono z prawdy. Element, który nadawał mu aurę wyjątkowości i wyróżnienia w porównaniu do wszystkich innych francuskich myślicieli. Twórczość tego filozofa, fizyka i poety odznacza się niezatartą oryginalnością .
Wygląda nawet na to, że czerpał inspirację Myśli Junga i surrealistów. Jednakże Gastona Bachelarda nie można przypisać do żadnego konkretnego nurtu myślenia. Jako dowód na to, oto pięć zwrotów, które warto poznać i przestudiować.
Człowiek jest wytworem pragnień, a nie potrzeb.
Gastona Bachelarda
Najlepsze frazy Gastona Bachelarda
1. Gaston Bachelard cytuje działanie
Nasze życie jest tak pełne rzeczy do zrobienia, że działa, gdy nic nie robimy. Jedno ze zdań Gastona Bachelarda, w którym użyte są terminy paradoksalne . W tym przypadku autor lubi bawić się pojęciami pełni i pustki. Nawet z aktywami i pasywami. Aforyzm pokazuje, że nie są to elementy wykluczające się ani przeciwstawne, wręcz przeciwnie, jeden z konieczności implikuje drugi.
Mówienie, że życie jest pełne, odnosi się raczej do wielości treści, jakie się w nim zawiera, niż do ilości rzeczy, ludzi czy sytuacji, które się w nim znajdują. Pokazuje, że ta kumulacja wyraża się w pełni właśnie wtedy, gdy przestajemy działać. W chwilach, kiedy nic nie robimy wyłaniają się wszystkie te ukryte treści.
2. Sny, które kradną Twoje sumienie
Sen nocy nie należy do nas. To nie jest nasza własność. Dla nas najstraszniejszy ze złodziei jest jak złodziej: kradnie naszą istotę. To piękne stwierdzenie w poetycki sposób opisuje naturę snu . Marzenie nie jest nasze, ale jesteśmy jego częścią. Kiedy już się w to zanurzymy, dominuje logika o czym marzymy nie tego, czego pragnie nasza wola.
Dlatego Bachelard mówi, że sen nas okrada. Jest to rodzaj porwania naszej świadomości, który pozostawia nas na łasce naszego własnego snu. Kiedy nie śpimy, przestajemy być tym, kim jesteśmy i wyobrażamy sobie, kim nie jesteśmy.
3. Zadanie poety
Głównym zadaniem poety jest wyzwolenie w nas pragnienia marzeń. prawdziwy poeta jest w stanie poruszyć coś, co kryje się w naszej istocie i która budzi się właśnie dzięki językowi poetyckiemu.
Bachelard nie podaje dokładnej nazwy tego pragnienia, które się budzi. Faktycznie, w swoim oryginalnym tekście używa słowa materia. Oznacza to, że wskazuje na tę naszą zdolność, która często pozostaje zakotwiczona lub stagnacyjna w ludzkim duchu. W ten sposób celem poety nie jest odtworzenie czy wywołanie westchnień, ale obudzenie wrażliwej strony człowieka, który jest klucz do marzeń .
4. Ułamek w Gastonie Bachelard: ok co kryje się w podświadomości
Podświadomość szepcze bez przerwy i to właśnie słuchając tych szmerów usłyszysz prawdę. Bachelard zawsze wolał mówić o podświadomości niż o nieświadomości . Był głęboko przekonany, że wszystko musi znaleźć swoje miejsce w kosmosie. A przestrzeń stanowiła dla niego podstawowe pojęcie myśli bogate w znaczenia.
Twierdzi, że przemawia do nas ten tajemniczy obszar poza świadomym rozumem. Właściwie to nie mówi, tylko szepcze. Robi to w szalenie absurdalny i pozornie niepowiązany sposób. Jednakże jeśli przestaniemy słuchać możemy odkryć wielkie prawdy leżące u podstaw naszego istnienia.
5. Pozbądź się wyobraźni
Istota pozbawiona funkcji nierzeczywistości jest neurotykiem w równym stopniu pozbawionym funkcji realności. Jedno ze zdań Gastona Bachelarda, które najlepiej odzwierciedla jego myśli.
Wbrew temu, co jest promowane w naszej kulturze filozof ten przypisuje taką samą wartość temu, co irracjonalne, jak i racjonalne . Bez nierealnego rzeczywistość nie może istnieć.
Twierdzi, że człowiek pozbawiony tego, co nierzeczywiste, popada w stan złego samopoczucia porównywalny z osobą pozbawioną tego, co realne. Dla ludzkiego umysłu zarówno postrzeganie (rzeczywistość), jak i wyobrażanie sobie (nierzeczywistość) to dwie strony tego samego medalu. Jednocześnie ważne jest, aby pomyśleć o tym, jak tworzyć.
Gaston Bachelard wywarł znaczny wpływ na ważnych filozofów przyjdź Roland Barthes e Michela Foucaulta . Wielu sugeruje otwarcie książki Bachelarda na dowolnej stronie, gdy czujemy, że przytłacza nas surowa rzeczywistość. W ten sposób będziemy mogli na nowo odkryć przyjemność nieskończoności.
